به گزارش خبرنگار مهر، هفته گذشته بسکتبال یکی از کانونهای توجه ورزش ایران بود چون مهرام در یک شب استثنایی و البته پرحاشیه در رقابتی پایاپای با بازیکنان همیشه جنجال ساز الریاضی لبنان که مدافع عنوان قهرمانی آسیا هستند، جام قهرمانی مسابقات باشگاههای غرب آسیا را از آن خود کردند.
البته این قهرمانی که پس از یک سال ناکامی مطلق بسکتبال و به دنبال قهرمانی دو سه هفته پیش جوانان در غرب آسیا به دست آمد، در سایه حاشیههایی قرار گرفت که به خاطر پشت درماندن جمعیتی از تماشاگران و حتی خبرنگاران ایجاد شد و داغ دل بسکتبالیها را در نداشتن سالنی بزرگ با ظرفیت کافی تازه کرد.
تالار قدیمی بسکتبال مجموعه ورزشی آزادی در برابر سیل استقبال مردم که برای تماشای دیدار تیمهای مهرام و الریاضی آمده بودند، یک میزبان آماده و سربلند نبود چون در فاصله دو ساعت مانده به آغاز این بازی، به خاطر پرشدن و تکمیل ظرفیت سکوها، درهای سالن به روی جمعیتی که هنوز ورودشان ادامه داشت، بسته شد.
البته در این میان برخی افراد با پارتی بازی و معرفی خود به عنوان اقوام مسئولان فدراسیون بسکتبال، وارد سالن شدند اما برخی از خبرنگاران مانند مردم عادی پشت در ماندند و همین مسئله انتقادات زیادی را از فدراسیون بسکتبال و مسئولانش موجب شد که در صحت هیچ یک شکی نیست اما مهمتر از همه بیانگر نیازی بود که بسکتبالیها به داشتن سالنی با ظرفیت مناسب در مرکز شهر دارند و طی یک دهه گذشته قول کلنگ زنی برای ساخت آن از سوی مدیران ورزش داده شد اما عمل نشدن به آنها تا به آنجا ادامه داشت که شب قهرمانی بسکتبال ایران با به چشم آمدن دوباره کوچکی تنها سالن بسکتبال ایران در پایتخت همراه شد.
خلف وعده مدیران از زمان مهرعلیزاده تا سعیدلو
پس از آنکه فدراسیون بسکتبال سال 1383 قهرمانی تیم امید و کسب سهمیه رقابتهای جهانی آرژانتین را در تهران و در حضور دیگر آسیاییها جشن گرفت محسن مهرعلیرزاده - رئیس وقت سازمان تربیت بدنی - به پاس قدردانی از زحمات مسئولان این رشته قول احداث سالن اختصاصی بسکتبال در تهران را داد تا بسکتبال و مدیرانش هم پاداش قهرمانی امیدهای خود را گرفته باشند و هم جای خالی بزرگترین نیازشان را پر کنند. اما ...
بعد از مهرعلیزاده و علی آبادی، چشم امید بسکتبالیها به علی سعیدلو بود تا شاید تحقق وعده او آنها را از بیخانمانی نجات دهد. به خصوص اینکه اسفندماه سال 88 و در جریان فینال مسابقات لیگ برتر، علی سعیدلو که برای تماشای دیدار مهرام و ذوب آهن به تالار بسکتبال آزادی رفته بود گفت که اقدامات لازم برای احداث خانه بسکتبال انجام شده و قرار است بزودی مراحل کلنگزنی این مجموعه آغاز شود طوریکه تا پیش از مسابقات جهانی 2010 این مجموعه به نیمی از مراحل ساخت برسد.
در هر صورت جمعیت پشت در مانده بسکتبال در هفته گذشته بهترین بهانه است برای اینکه محمد عباسی به عنوان اولین وزیر وزارت ورزش و جوانان چاره ای بیندیشد تا حداقل تبدیل شدن سازمان تربیت بدنی به وزارت ورزش و جوانان نتیجهای برای ورزش ایران و بسکتبال داشته باشد. چه بسا با داشتن سالنی مجهزتر و استفاده از به جای سالن قدیمی آزادی، بسکتبال ایران حداقل در قالب دیدارهای دوستانه بتواند میزبان تیم های بزرگ هم باشد.
نظر شما