بازهم بدقولی بانکها و تاخیر در ساخت مجتمع‌های بین راهی

به گزارش خبرنگار مهر، اواخر اسفند سال 86 بود که اسفندیار رحیم مشایی، رئیس سابق سازمان میراث فرهنگی در مراسم " افتتاح طرح امدادگران خودرو در نوروز 87" وعده داد که تا پیش از سال 90 در فواصل 25 کیلومتری جاده های کشور یک مجتمع بین راهی به همراه سرویس‌های بهداشتی ساخته خواهد شد که برای آن 30 میلیارد تومان برای ساخت هزار مجتمع بین راهی اختصاص یافته بود.

ساخت این مجتمع‌ها به شرکتی به نام شرکت توسعه ایرانگردی و جهانگردی که از شرکت های زیرمجموعه سازمان میراث فرهنگی به مدیریت مهدی جهانگیری بود، واگذار شد. این شرکت نیز با دریافت هزینه هایی برای مطالعه و احداث این مجتمع‌ها از سازمان میراث فرهنگی، به عنوان نماینده سازمان میراث فرهنگی، اعلام کرد برای ساخت این مجتمع‌ها از سرمایه گذاران استانی استفاده خواهند کرد. اما مدتی بعد با جا به جایی مدیریتی این شرکت، این طرح همچنان مسکوت ماند.

پس از گذشت 7 سال به یک باره، رئیس این سازمان از بهره‌برداری هزار مجتمع خبر داد و تاکید کرد یک هزار مجتمع دیگر نیز مورد نیاز است که تا پایان دولت دهم، آنها نیز به بهره‌برداری خواهد رسید. حال آنکه از آن هزار مجتمعی که این رئیس در سازمان میراث فرهنگی مدعی بهره‌برداری‌اش شده است، تنها 10 تا 12 مورد آن هم از طریق چند شرکت سرمایه گذاری کوچک در حال پیگری است و هنوز حتی یک مجتمع بین راهی به مرحله افتتاح نرسیده است!

اما نکته دیگر این است که پس از جابه جایی مدیران دولتی و انتقال برخی از مدیران دولتی به بخش خصوصی، شرکتی به نام سمگا به عنوان نخستین هلدینگ سرمایه گذاری تخصصی در صنعت گردشگری تشکیل شد. این شرکت نیز با توافقاتی که با سازمان میراث فرهنگی امضا کرد، موظف شد که حدود 10 مجتمع بین راهی مطالعه شده را تا مرحله اجرا پیش ببرد. پس از مدتی نیز با مشارکت برخی از مدیران دولتی وزارت راه و ترابری که به بخش خصوصی آمده بودند، شرکتی به نام توسعه پارس زیگورات که یکی از شرکت‌های تابعه سمگاست، تشکیل و موظف شد مجتمع‌های بین راهی را احداث کند.

اما شنیده‌ها حاکی است که هنوز پس از هفت سال، برای احداث این مجتمع‌های بین راهی هنوز هیچ بانکی حاضر نیست تعهدی برای پرداخت تسهیلات به سرمایه گذاران این بخش بدهد. در این میان، به گفته رئیس هیأت مدیره شرکت سمگا، حتی بانک صنعت و معدن که قرار بود برای احداث این مجتمع‌ها وام‌ سرمایه گذاری بپردازد، نیز به دلیل برخی از موارد از پرداخت این تسهیلات خودداری کرده است. این بدان معنی است که هنوز مشکلات سرمایه گذاران داخلی با بسیاری از بانک‌های خصوصی و دولتی برای پرداخت تسهیلات سرمایه گذاری حل نشده است.

در میان تمام این مشکلات، سکوت برخی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی و تایید سخنان برخی از دولتمردان، نیز قابل تامل است.

اسدالله عباسی، رئیس فراکسیون گردشگری مجلس اعلام کرده است که " حوزه گردشگری هر موضوعی را که در لایحه بودجه سال 91 خواست آن را افزایش دادیم و از این به بعد نیز مجلس آماده هرگونه همکاری با این بخش است."

نماینده رودسر و املش، حمایت از سرمایه گذاران در حوزه گردشگری را نیز مهم دانسته و تاکید کرد که "باید دقت شود سیستم بانکی به سرمایه گذاران کمک کند و در سالی که از سوی مقام معظم رهبری با عنوان "تولید ملی و حمایت از کار و سرمایه ایرانی" نامگذاری شده است، امیدواریم در جذب سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی خصوصا در خطوط ارتباطات موفق باشیم ."

سکوت برخی از نمایندگان مجلس در برابر مشکلات موجود در حوزه گردشگری آن هم پس از هفت سال، این پرسش را در ذهن ایجاد می‌کند که به راستی آیا همواره باید نمایندگان مجلس شورای اسلامی که نمایندگان واقعی مردم به شمار می‌آیند در برابر وعده‌های روسای سازمان میراث فرهنگی سکوت کنند؟ این سکوت یک طرفه چه معنایی می‌تواند داشته باشد!