شما گمنامید و بی نشان ماییم/ کاش عطر حضورتان ابدی شود

به گزارش خبرنگار مهر، درود بر شما که همیشه به فکر ما هستید مثل گذشته ها غافلگیرمان کردید خوبیهای شما تمامی ندارد ما لایق این همه لطف شما نبودیم، ای مهربانان از این همه مهر شما شرمنده ایم. نتوانستیم همچون شما قله های بلند تکامل را ببینیم، نتوانستیم ذره ای از آرزو های شما را برآورده کنیم.

ای عزیزان! رفته رفته گمشدن و سرگشتگی ما کار دستتان می دهد با اینکه دوست دارید در کتمان و گمنامی باشید. ولی اجر بیداری ما را به اجر گمنامی خود ترجیح دادید، با حضور خود بیدارمان کردید عطر تمام گلها و شکوفه های بهاری در برابر این همه عطر حضور بی منت شما که تا نوک قله سبلان پیچیده هیچ است. 

ای مردان غیور خوشحالیم که لیاقت آن را پیدا کردیم که با نفس قدسی شما به خود آییم و به این میهمانی مفتخرمان کردید. شما میزبانید و ما میهمان. هر کسی به عکس این موضوع اشاره دارد سخت در اشتباه است چون هر چه داریم از آن شماست. از آن شمایی که روزی در برابر دیو صفتان زمان سینه سپر کردید و اجازه ندادید لحظه ای آرامش ما بر هم بخورد.

اکنون آمده اید ما را بار دیگر به سفره ایمان و تقوا و صبر و آرامش خود دعوت کنید و یادمان بیندازید که تکلیف بزرگی بر گردن نهاده ایم، اما عمل به آن را فراموش کرده ایم و مبادا غلظت غبار فراموشی چشم و دلمان را بیشتر و بیشتر بگیرد.

آمده اید به آن چه می گویند بین ما و شما تا فرسنگها فاصله است خرده بگیرید و یادمان بندازیم که واقعا "در شهادت باز باز است" و گام گذاشتن به راهی که شما نهاده اید تنها با یک اراده عملی می شود، کافی است خود بخواهیم که چون شما مسیر را به درستی بشناسیم و آگاهانه و با جرات راه خود را ادامه دهیم.

با اینکه این صحبتها را بارها با جوهرهای آغشته به خون در چندین صفحه ماندگار برای ما وصیت کرده اید، ولی هر بار این شمایید که به جای ما متنهایی که خواندنش را برعهده ما گذاشته اید مرور کرده و فاصله بین ما و خودتان را پر می کنید.

افسوس که گاهی دنیا سخت ما را در حصار خود می گیرد و متوجه شما نمی شویم مگر اینکه خودتان قدم رنجه کرده و در خانه ما را می زنید.

ای غیور مردان پر آوازه دنیا و آخرت ما شاکریم به درگاه خداوند که فراموشمان نکرده و هنوز هستند کسانی که ما را به یادآوری آخرتمان کمک می کنند و چه فرهنگ زیبایی که در کشور اسلامی ما جاری است که می شود حضور شما را در هر نقطه ای احساس کرد و لحظه های ناب استقبال از شما را تجربه کرد.

دعایمان کنید که سخت محتاج دعاییم، دعایمان کنید ای گمنامان عالم خاک و فنا، که کمتر این دنیا ما بی نشانهای آسمان و افلاک را که رسیدن به آن بالی به وسعت کربلا می خواهد، فریبمان دهد و کمک کنید عطر حضورتان را تا ابد در خانه و کاشانه مان احساس کنیم.
.............................
یادداشت: خدیجه سلمانی