به گزارش خبرنگار مهر، یکی از هنرهای هفتگانه که امروزه نقشی اساسی در فرهنگ، سیاست و اقتصاد هر جامعهای دارد، هنر هفتم یا همان سینماست که با ظهور تکنولوژیهای بسیار پیچیده و قابل توجه در برخی کشورها این هنر به صنعتی صادراتی بدل شده است و سینما یکی از منابع قابل توجه کسب درآمد و صادرات فرهنگ به دیگر کشورها محسوب میشود. کشور ایران هرچند کمی دیر به جمع کشورهای صاحب صنعت سینما پیوست اما پس از انقلاب اسلامی توانست رشد مناسبی در این خصوص داشته باشد و برگزاری جشنوارههای مختلف سینمایی باعث شکوفایی و رونق این هنر آمیخته با صنعت و اقتصاد شد. سینما به امکانات و تکنولوژیهای مدرن نیاز دارد حال ذکر این نکته ضروری است که سینما نیز مانند هر حوزه هنری نیازمند زیرسازی و امکانات سختافزاری است و به طور خاص به دلیل صنعتی بودن این هنر، سینما بیش از همه هنرها به امکانات و تکنولوژیهای مدرن نیاز دارد.
یکی از لازمههای هنر هفتم سالنهای نمایش است که بنا به اظهارات بیشتر مسئولان فرهنگی و مخاطبان، از وضعیت مناسبی در کشور برخوردار نیست، چرا که امروزه بیشتر صاحبان سینماها ترجیح میدهند با تغییر کاربری، ملک خود را به پاساژ تبدیل کنند که منبع درآمد مناسبی نیز کسب کنند و به قولی جمله معروف "از کار فرهنگی نان در نمیآید" برای هنر هفتم نیز در جامعه ما صدق میکند. کلان شهر همدان سه سالن پخش فیلم در دو سینما دارد در این میان همدان به عنوان پایتخت تاریخ و تمدن و استقرار جمعیتی در خور توجه دارای سه سالن پخش فیلم در دو سینما است که این دو سینما نیز در تملک بخش دولتی است. انحصار سالن پخش در بخش دولتی و تعداد بسیار اندک سالن پخش فیلم، مباحث و مشکلات بسیاری را به همراه دارد که حسرت اکران همزمان فیلم در همدان با پایتخت و دیگر کلان شهرها برای مخاطب همدانی یکی از آنهاست.
همین امر موجب شده تا به طور معمول فیلمهایی که در پایتخت اکران میشوند در فرآیندی نامعلوم پس از چند ماه در همدان به روی پرده بروند. همدان به معنای واقعی سینما ندارد با در نظر گرفتن تولید بیش از 50 فیلم در سال که به بخشهای مختلف جشنواره فیلم فجر راه مییابند از این تعداد حداکثر 10 فیلم در سینماهای همدان اکران میشوند و بر همین اساس میتوان گفت که همدان به معنای واقعی فاقد سینماست. در خصوص اکران همین 10 فیلم نیز اتفاقات قابل تاملی در همدان رقم میخورد، بدین شرح که فیلمی با اکران یک ماه در سالن شماره یک سینما قدس، هنگامی که از روی سردر این سینما پایین میآید تازه به میدان باباطاهر نقل مکان کرده و بر سردر سینما کانون جاخوش میکند و یک ماه دیگر نیز برای مخاطبانی که تعدادشان از انگشتان دست تجاوز نکرده اکران می شود. سالنهای نمایشی که در جشنواره فیلم کودک آماده شد، خاک میخورند از سوی دیگر در زمان برگزاری چندین دوره جشنواره فیلم کودک و نوجوان در همدان، سالنهای تالار معلم، کانون مهدیه، کانون بسیج، تالار فجر، مجتمع ابن سینا، سالن آمفی تئاتر و سالن سینمایی شهید آوینی، اکران فیلمهای جشنواره را برعهده داشتند و بعد از اتمام ایام برگزاری جشنواره، تعطیل میشدند و اکنون هم که با پرواز پروانههای زرین از همدان به طور کامل از یاد رفته و خاک میخورند.
حال با توجه به این مهم و این تعداد سالن مجهز برای اکران فیلم، مسئولان میتوانند به اکران فیلمهای بیشتری در همدان مبادرت کنند، هرچند تعداد مخاطب آنقدرها نیست که این اتفاق فرهنگی به سود برسد اما حداقل میتواند خواسته اهالی هنر و علاقمندان به سینما را برطرف نماید و همدان شاهد اکران فیلمهای بیشتری باشد. سینما فلسطین، گرهی کور که سالهاست باز نشده است نکته دیگر در مبحث سینماهای همدان وضعیت سینما فلسطین است که دیگر اهالی فرهنگ و هنر ترجیح میدهند که این داستان را از یاد ببرند تا اینکه هر روز با وعدههای مختلف مسئولان مواجه باشند و اتفاقی نیز رخ ندهد. سینما فلسطین برای یک بازسازی و تجهیز قابل توجه خراب شد و بنابر مثال معروف "خراب کردن سادهتر از ساختن است" چندین سال است که به گرهی کور بدل شده و در این میان بنا بر اعلام رئیس حوزه هنری استان همدان مشکل این سینما کمبود بودجه است و هر لحظه رقم درخواستی در اختیار حوزه هنری قرار گیرد حدود یک ماه بعد سینما فلسطین افتتاح خواهد شد. حال علاقمندان هنر هفتم در همدان باید همچنان منتظر تخصیص بودجه و تکمیل این پروژه فرهنگی باشند. سینما در شهرستانهای استان با یک علامت سئوال بزرگ همراه است کمبود سینما تنها شامل مرکز استان همدان نیست و از شهرستانهای استان همدان تنها ملایر با یک سالن سینما که دولتی است به اکران مداوم فیلم میپردازد و شهرستانهای نهاوند و تویسرکان به صورت ناپیوسته به این مهم توجه دارند. در این میان شهرستانهای بهار، اسدآباد، کبودراهنگ، رزن و فامنین به طور کل فاقد سینما هستند و مسئولان همواره در پاسخ به نبود سینما در شهرستانهای استان، نهاوند را به عنوان نمونهای آزمایش شده برای راهاندازی سینما در شهرستانها مطرح میکنند و نبود مخاطب و عدم سوددهی این پروژه فرهنگی را دلایل عدم راه اندازی سالنهای اکران فیلم در شهرستانها عنوان میکنند. با این تفاسیر پر واضح است که کمبود سینما در همدان در کنار برخی اقدامات خودسرانه مسئولان موجب شده که بسیاری از فیلمهای روز یا به همدان نیایند یا عمری کوتاه بر پرده داشته باشند. تعداد سینماها روزبهروز کمتر از دیروز میشود و در حالیکه هر روز بر تعداد فیلمهای تولیدی کشور افزوده می شود و در این میان چاره اندیشی برای پاسخ به نیازهای فرهنگی مردم و دوستداران سینما بی جواب مانده است. |
|
نظر شما