پرهیز از الگوپذیری مقطعی از حضرت امام خمینی (ره)

به گزارش خبرنگار مهر، الگو مفهوم گسترده و وسیعی دارد که هم در علوم تربیتی و علوم اجتماعی و هم در روانشناسی کاربرد فراوان دارد. الگو معنای مدل،گونه و هنجار از آن بر می آید. و هیچکدام معنای کامل آن را نمی دهد. الگو چیزی شکل گرفته در یک گروه اجتماعی ، به این منظور که بعنوان مدل یا راهنمای عمل در رفتارهای اجتماعی به کار می آید.

الگو از منظر علی اکبر دهخدا «مدل، سرمشق، مقتدی، اسوه، قدوه، مثال و نمونه» می باشد. از جانب دیگر وجود مترادف و معادل این واژگان در سایر زبان ها و فرهنگ ها حکایت از آن دارد که انسانها طبیعتاً تقلید گر بوده و در شکل دهی رفتار و سلوکشان، شخص یا اشخاصی را مقتدی ، الگو و اسوه قرار داده  و مدل رفتاری آنان را سرمشق و سرلوحه خویش ساخته اند.

دین اسلام که منطبق با سرشت آدمی سازگار و احکام و آموزه هایش در جهت به کمال رساندن فطرت انسانها صادرشده اند، به این نیاز فطری آدمی توجه کافی مبذول داشته است.

قرآن نمونه های زیادی را بعنوان الگو برای انسان ها معرفی و بر پیروی از آنها ترغیب کرده است. بی شک کامل ترین و برترین الگویی که می توان  تصور کرد وجود نازنین پیامبر اسلام «ص» است که خواوند بر بندگان منت نهاد  و او را به عنوان الگو و سرمشق معرفی نموده و پیروی از این الگوی کامل انسانیت و اهل بیت او برای آحاد بشر و به ویژه مسلمانان ضروری و لازم است.

متاسفانه میان رفتار و کردار ما و پیشوایانمان اثری از تشابه و همانندی به چشم نمی خورد و از اسلام و قرآن رسمی بیش در روش و کردار و منش رفتار جوامع اسلامی به دید نمی آید و همین فاصله مشکلات عدیده ای را برای ما به وجود آورده است.

در دوران معاصر هم چنین الگو و اسوه ای به عنوان انسانی به تمام معنا بعد از انقلاب اسلامی مطرح شده و آن کسی نیست جزء امام خمینی «ره» . ایشان شخصیتی جامع الاطراف بودند و در همان اوان زندگی با منش و رفتار انسانی و اسلامی خود، توجه دیگران را به خود جلب کردند. در دوران تحصیل و طلبگی تمام اعمال و رفتارش بر گرفته از ائمه اطهار بودند.

امام خمینی(ره) در همه جوانب اعم از سیاسی، اقتصادی، فرهنگی ، علمی و دینی صاحب نظر و اندیشه بود. با همین ویژگی‌ها توانست انقلاب عظیم اسلامی و معجزه قرن 20 را با الطاف باریتعالی به ثمر برسانند.

امام خمینی «ره» با آثار گرانبهای خود اعم از صحیفه نور و وصیت نامه الهی سیاسی اش، چراغ روشنی پیش پای مردم و مسئولان ایران و سایر ملل مسلمان و آزاده گذاشتند.

جای بسی تاسف است که برخی از دولتمردان فقط در حرف و گفتار دم از تبعیت از راه و کلام امام «ره» می زنند. چرا ماها وقتی در مخمصه، فشار یا تهدید یا رقابت های حزبی قرار می گیریم، خودمان را مرید و پیرو ایشان قلمداد می کنیم.

چرا برای پیروزی در دعواهای سیاسی، جناحی و دنیوی، خودمان را به امام «ره» می چسبانیم. چرا بعضی از سیاسیون هر عمل یا رفتاری خلاف واقع انجام می دهند، آن عمل یا رفتار را مطابق دیدگاه امام «ره» بیان می کنند.

اگر بعضی آقایان واقعاً خود را پیرو خط امام خمینی «ره» می دانند، چرا به قانون اساسی که مورد تایید ایشان بوده ، پایبند نیستند و بیشتر اوقات از آن استفاده ابزاری می کنند. چرا بعضی آقایان به پرداختن به امور مردم و قشر مستضعف که مورد تاکید امام در اکثر بیانات و آثار ایشان است، وقعی نمی نهند و به بازی های سیاسی و درگیری های غیر منطقی روی آورده اند و به آرمان های بلند ایشان پشت پا می زنند.

همه واقفند تمام همّ و غم حضرت امام «ره» اعتلای اسلام و نظام و کشور بود. چرا این انقلابی که با عنایات حق تعالی و درایت امام با وجود موانع زیاد، با صلابت به دست ما رسیده، با رفتار ناسنجیده بعضی آقایان ، آن را در دید مردم و ملت مسلمان و ستمدیده عالم که تمام امیدشان به این انقلاب است، نا کارآمد جلوه می دهند. چرا اجازه نمی دهند تا نسل جدید انقلاب، امام «ره» و انقلابش را به همان گونه که مورد تاکید ایشان و مقام معظم رهبری بوده، بشناسند.

حالا که در آستانه سالگرد ارتحال جانگداز آن بزرگوار هستیم، بهتر است دولتمردان علاوه بر اینکه باید پرشور در مراسم 14 خرداد شرکت کنند، مجدداً با آرمان های آن امام راحل عهد و پیمان ببندند که مرید و پیرو به تمام معنای ایشان باشند. چرا ملت ها و نخبگان عالم بهتر و عمیق تر امام «ره» را مورد شناسایی قرار داده اند و در خیلی از موارد از رهنمود های ایشان بهره برده اند؛ ولی در داخل کشور شخصیت و راه و کلام امام راحل به صورت صحیح شناسانده نشده است.

در پایان می توان نتیجه گرفت که اولاً امام خمینی«ره» متعلق به همه دوران ها و همه نسل هاست، ثانیاً باید در عمل و نه در حرف مرید و پیرو ایشان بود. ثالثاً باید تمام اصول و دستاوردهای ایشان را با رهنمودهای مقام معظم رهبری در جامعه پیاده نمود. رابعاً نباید با دعواهای سیاسی و جناحی ضربات جبران ناپذیری به پیکره انقلاب وارد کنیم. خامساً نباید با رفتار ناسنجیده خود، بهانه به دست دشمنان قسم خورده داخلی و خارجی بدهیم تا مردم را از انقلاب و راه و کلام امام ناامید کنند.   

...................................

یادداشت: حسن دبستانی