به گزارش خبرنگار مهر، " روح بلند پیشوای مسلمانان و رهبر آزادگان جهان حضرت امام خمینی به ملکوت اعلاء پیوست" ...هنوز طنین پر التهاب و دلهره این کلمات عمق جانمان را می لرزاند و هنوز پس از گذشت سالها باورهایمان غرق در ناباوری است.
خبر تلخ و دردناک بود، سنگینی بار تک تک این کلمات شانه های مستحکم پدرم را می لرزاند و من با نگاهی کودکانه رد اشک های مادر را دنبال می کردم و با هر قطره اشک او دانه های اشک را بر گونه هایم احساس می کردم.
با وجود کودکی هنوز هم جمله های پدر همچون خنجری قلبم را پاره پاره می کند و پرسشهای کنجکاوانه و کودکانه من که به سختی قادر به بیان جملات بود با این جمله پدرم فرو نشت " پدر و امام ما پر کشید، روح خدا به خدا پیوست"...
حالا و پس از گذشت سالها قد کشیدم و سالهای بی او بودن را تجربه کردم اما هنوزهم در عمق نگاه همه می خوانم که باور ندارند دست مهربانی که در اوج نا امیدی، قرار دلهای بی قرارشان بود دیگر شانه هایمان را نوازش نمی کند و کبوتر نا آرام دلمان را در حریم امن و آرام نگاه مهربانانه اش میهمان نمی کند.
حالا مبهوت و سرگردان کوچه های بی کسی شدیم تا مگر با شنیدن ندایی از سوی او به آرامش برسیم اما گویی باید پروازش را باور کنیم.
ناباورانه عروج ملکوتی مردی از تبار نور را به نظاره نشسته ایم، روح خدا که چندی میهمان دنیای فانی بود به جوار حضرت دوست شتافت و ما را تا ابد در حسرت دیدار خود گذاشت.
خمینی کبیر عطیه ای از جانب حضرت دوست بود
خمینی کبیر(ره) عطیه ای از جانب او بود تا یقین کنیم دستان غیبی همواره پشتیبان دوستداران حقیقی اش است .
امام آمد تا فراموش نکنیم در هیاهوی دنیا و زرق و برق آن تنها و تنها یاد حضرت حق است که به دلها آرامش می بخشد و در گیر و دار امور دنیوی مسیر حق علیه باطل را برایمان نمایان می کند.
امام آمد و چند روزی میهمان دلهای عاشقمان شد و سرانجام با دلی آرام و قلبی مطمئن و روحی شاد و ضمیری امیدوار به سوی جایگاه ابدی اش سفر کرد و با خود می اندیشم براستی مردان خدا تنها با این سکینه روحی به درگاهش راه می یابند .
اماما! حالا تو پر کشیده ای و ما در سوگ تو سیاهپوش دوران شده ایم ، حالا دیگر آنها که به عشق تو راهی جبهه های حق علیه باطل شدند پرواز به سوی تو را تجربه کردند و کاروان کاروان در آغوش تو سکنی گزیند و امروز پس از سالها هم به آغوش روح الله می پیوندند.
شهیدان در آغوشت سکنی گزیدند
شهیدان در جوار تو آرام گرفتند و تو فرزندانت را در آغوش کشیده ای ، چه میهمانان خوشبختی بودند آنها که در ظرف این دنیا نگنجیدند و روح بلندشان تاب و تحمل دوری از آستانش را نداشت و تن های پاکشان برای رسیدن به جوار حق و آستان تو بی تابی می کرد.
امام عزیز، شاید من و بسیاری از همسن و سالان من حضور تو و لیاقت حضور در سنگرهای مهربانی را از نزدیک لمس نکرده ایم اما حالا وظیفه ای سنگین بر شانه هایمان حس می کنیم.
حالا که دیگر تو نیستی اما دستهای مهربانانه رهبرمان التیام بخش داغ نبودنت شده و ما سربازان کوچکش با او میثاق می بندیم تا رهبرمان را در حفظ میراث جاودانه تو هرگز تنها نگذاریم.
ما می ایستیم تا استکبار جهانی بار دیگر وحدت تمامی صفوف ایران اسلامی را به نظاره بنشیند .
ما تا همیشه تاریخ مدیون امام (ره) و شهدا هستیم.
..........
سیده مریم اجاق
نظر شما