به گزارش خبرنگار مهر، تفاوت قائل شدن بین مناطق عملیاتی و زیارتگاه‌های شهدا در نقاط مختلف کشور، مدت‌هاست که مردم بعضی از مناطق کشور را گله‌مند کرده است.
گلایه‌هایی که در سالروز آزادسازی مهران، در گرامیداشت رشادت‌های دومین شهر مقاوم کشور یعنی گیلان غرب و ... وجود دارد دیگر برای خیلی‌ها تکراری شده است اما واقعیت هم همین است.
بدون تردید حماسه‌های ماندگار خرمشهر و مقاومت‌های جانانه در مقابل موشک باران دزفول، بی‌بدیل و یگانه هستند و بر حافظه تاریخ نقش بسته‌اند و برگزاری یادمان‌های باشکوه چه در این مناطق و چه در رسانه‌ها ضرورتی انکارناپذیر و ادای دین کوچکی به این بزرگی‌هاست؛ اما این مجد و عظمت یگانه در تاریخ حماسه ایران اسلامی، نباید مردانگی و مقاومت در عین مظلومیت شهرها و مناطق عملیاتی غرب مثل گیلان غرب و مهران و بازی دراز و... را در سایه خود قرار دهد.
شاید آوازه دزفول، شهر مقاوم ایران و موشک باران شدن مردم بی دفاع و مستحکم آن را کمتر کسی است که نشنیده باشد؛ ولی بی‌تردید اگر از مردم گوشه و کنار ایران زمین سئوال کنید، خیلی‌ها نمی‌دانند گیلان غرب دومین شهر مقاوم ایران است.
شلمچه و دوکوهه و رویدادهای آسمانی آن‌ها نام آشنا هستند ولی آیا همه از بازی دراز و تنگه حاجیان آنچنان که باید شندیده‌اند؟
آیا شنیده‌اند از خانه پاسداران شهرستان پاوه، که چه بود و چه گذشت؟
آیا شنیده‌اند از نقطه اصلی مقاومت پاسداران بومی و غیربومی در پاوه و شهید دکتر مصطفی چمران در حادثه سال 1358 که بر اثر مقاومت و دفاع سرفرازان پاسدار و با دادن 44 شهید و 16 مجروح به فرماندهی شهید چمران پس از فرمان تاریخی حضرت امام (ره) در مرداد 1358عوامل ضد انقلاب را شکست دادند.
آیا گفته‌ایم از روستای گور سفید (ده کیلومتر به گیلان غرب از طرف قصرشیرین) که در روزهای نخست جنگ تحمیلی مردم این روستا با چوب و چماق، نیروهای دشمن را وادار به عقب‌نشینی کردند؟
چند بار کاروان راهیان نور را به شهر مرزی خسروی که در ابتدای جنگ تحمیلی به اشغال متجاوزان درآمد و تخریب شد و بعد از جنگ محل استقبال از اولین گروه آزادگان به میهن اسلامی ایران و تبادل اسرای عراقی بود، اعزام کرده‌ایم؟
تنگه حاجیان (ضلع شرقی جاده قصرشیرین به طرف گیلان غرب، کیلومتر 12) و محل شهادت خلبان شهید علی‌اکبر شیرودی، تنگه چهار زبر معروف به تنگه مرصاد، پادگان الله اکبر، محل شهادت 27 تن از پاسداران و بسیجیان در اسلام آباد غرب، پادگان ابوذر، ایستگاه صلواتی قره بلاق، ارتفاعات بازی دراز و .... چه طور؟ این شاهدان عینی عشق بازی عارفان شهادت را به جوانان امروز شناسانده‌ایم؟
چند نفر از اهالی استان کرمانشاه می‌دانند یادمان شهدای پاوه (مدخل ورودی شهر پاوه، جنب بیمارستان‌قدس) چیست و چه داستانی دارد؟
چند نفر می‌دانیم که طی محاصره سال 1358، تعدادی از پاسداران بومی و غیربومی این شهرستان، در بیمارستان پاوه بستری بودند که نیروهای ضدانقلاب، پاسداران مجروح را از بیمارستان خارج کرده، در محوطه بیمارستان تیرباران کردند؟
به هر حال آنچه که مسلم است می‌توان به جای تکرار و تسلسل، ناگفته‌های بزرگی را بازگو کرد که گفتن درباره آن‌ها دینی است بر گردن همه آن‌ها که می‌توانند بگویند، از مسئولان گرفته تا رسانه‌های دیداری و شنیداری و مکتوب و مجازی.
جای امیدواری است که برگزاری همایش کشوری بررسی راهکارهای تقویت فرهنگی مناطق عملیاتی دفاع مقدس که امروز و فردا با هدف تقویت فرهنگی و نیروی انسانی، نظم و برنامه‌ریزی در ابعاد مختلف در شهرستان‌های دارای زیارتگاه دفاع مقدس، در کرمانشاه برگزار می‌شود گوشه‌ای از خلاءهای موجود برطرف شود.
نظر شما