به گزارش خبرگزاری مهر،"آلکسی خازبیف" در مطلبی تحت عنوان "بازگشت به راه رشد "در هفته نامه "اکسپرت" می نویسد: بزودی صادرات اسلحه روسی به اوج خود رسیده و سپس سیر نزولی آن شروع خواهد شد. روسیه به منظور تثبیت اوضاع این بخش باید همکاری با نزدیک ترین متحدان خود را توسعه داده و مدرن ترین فناوریها را به آنها عرضه نماید. صادرات جنگ افزار ساخت روسیه طی شش ماه اول سال 2012 نسبت به همان مدت سال گذشته رشد 14 درصدی از خود نشان داده و از حد 6.5 میلیارد دلار گذشت. بهای قراردادهای جدیدی که از آغاز سال 2012 تا کنون منعقد شده است، به 5.7 میلیارد دلار رسیده است که از شاخص سال گذشته 2.4 میلیارد دلار بیشتر است. این ارقام توسط ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه در جلسه کمیسیون همکاری نظامی- فنی با کشورهای خارجی اعلام شد. میتوان با اطمینان گفت که برنامه سال جاری که برابر 13.5 میلیارد دلار است، اجرا خواهد شد و ممکن است حتی رقم بالاتری به دست آید. ولی نباید از این وضع خوشحال شد، زیرا احتمال زیادی می رود که صادرات جنگ افزار روسی به سقف خود رسیده و نمیتواند بیش از این افزایش یابد.
وی در ادامه می نویسد: اولین علامت خطر در سال گذشته مشاهده شد. روسیه بر خلاف انتظارات مقامات رسمی کشور، یکی بعد از دیگری سه مناقصه مهم خارجی را باخت. شرکت "میگ" با جنگنده آزمایشی میگ-35 نتوانست حتی وارد "لیست کوتاه" مناقصه خرید 126 جنگنده چندین منظوره برای نیروی هوایی هند (10 میلیارد دلار) شود. بالگرد ضربتی روسی "می-28-ن" رقابت با آمریکاییها بر سر قرارداد هندی را باخت و ما حدود 2 میلیارد دلار از دست دادیم. شکست در مناقصه نیروی دریایی اندونزی از همه تحقیرآمیز تر بود. نظامیان این کشور ترجیح دادند نه زیردریاییهای روسی طرح 636 "کیلو" بلکه زیردریاییهای منسوخ کره جنوبی را بخرند که براساس پروانه فنی آلمانی تولید میشوند و این درحالی است که طرف روس حاضر بود به اندونزی وام 1 میلیارد دلاری بپردازد.
در ادامه این مطلب آمده است: ولی این ناکامی مناقصهها تنها یک جنبه مصیبت را تشکیل میدهد. کشورمان بر اثر تصمیم خود مبنی بر شرکت در تحریمها علیه ایران و به خاطر سلسله انقلابهای رنگین در آفریقا و خاور میانه خسارات بیشتری متحمل شده است. تنها قطع روابط با ایران در این زمینه برای شرکتهای دفاعی روسیه به از دست دادن درآمدهای 2 میلیارد دلاری انجامید. یک سری قراردادها با ایران به امضا رسیده بودند که مهم ترین آنها قرارداد درباره صدور سامانههای اس-300 بود. این قرارداد مشمول تحریمهای سازمان ملل نبود و تا کنون لغو نشده ولی به مورد اجرا هم گذاشته نشده است. با این وجود، روسیه پیش پرداخت معادل بیش از 100 میلیون دلار را به ایران باز گرداند.
کنستانتین ماکینکو معاون مدیر مرکز "آست" میگوید: ایران نه تنها به وسایل ضد هوایی بلکه به تسلیحات دریایی و زمینی علاقه مند بود و حاضر بود بابت سلاحهای روسی تا 1 میلیارد دلار در سال خرج کند.
اکسپرت در بخش دیگری از این مطلب آورده است: قراردادهای تسلیحاتی با لیبی معادل 2 میلیارد دلار که بعد از سرنگونی قذافی لغو شد، نیز خسارات زیادی به بار آورد. جای پشیمانی است که روسیه مدتی قبل از کودتا در لیبی بدهیهای 7 میلیارد دلاری این کشور را بخشیده بود. آخرین کشور خاور میانه که روسیه همکاری نظامی - فنی با آن را در واقع قطع کرده، سوریه است. ما در حال حاضر با سوریه قراردادهای معادل 2.5 میلیارد دلار در مراحل مختلف اجرا داریم ولی بخش عمده آنها به حال تعلیق در آمده و اجرا نمیشوند. مسکو با وجود قراردادی که دارد، تصمیم گرفت از صدور سامانه موشکی اسکندر-ا و جنگندههای میگ-31 به سوریه خودداری کند و به جای تعداد زیاد سامانههای اس-300، فقط یک سامانه فرستاد. بنابراین، روسیه خواه ناخواه بخش عمده سفارش دهندگان خود را از دست داده و بازارهای فروش تسلیحات خود را کاهش داده است.
ویکتور کاماردین معاون مدیر کل شرکت "روس ابورون اکسپورت" گفت: ما فقط به دلایل سیاسی بازارهای خود را از دست میدهیم ولی تجارت اسلحه همیشه سیاست است. به همین علت اروپای مرکزی را از دست دادیم، آفریقای شمالی از دست میرود، چین میرود و ایران رفته است.
آلکسی خازبیف در ادامه گزارش خود آورده است: این تحولات ناگزیر بر قراردادهای آینده دار تسلیحاتی روسیه اثر گذاشت. در سال جاری بهای جمعی این سفارشها برای اولین بار از 45 میلیارد تا 41.5 میلیارد دلار کاهش یافته است. در حال حاضر قراردادهای 43 میلیارد دلار در دست هست، ولی بعضی از آنها به دلایل مختلف امضا نشدهاند و ظاهراً هرگز عملی نخواهند شد. در هر حال، تا چند سال آینده این روند باعث کاهش حجم صادرات و درآمدهای صادراتی خواهد شد. این مسئله فقط یک راه حل دارد و آن بسط و توسعه همکاری با نزدیک ترین متحدان در آسیا و جامعه مشترک المنافع است.
نظر شما