۲۸ تیر ۱۳۹۱، ۹:۲۸

رونمایی یکی بود یکی نبود-2/

وفی: پروین اعتصامی تنها صدای زنانه شعر در زمان خودش بود

وفی: پروین اعتصامی تنها صدای زنانه شعر در زمان خودش بود

فریبا وفی که شعرهای پروین اعتصامی را به نثر برگردانده است، گفت: اعتصامی تنها صدای زنانه شعر در زمان خودش بود و به همین دلیل عده‌ای متهمش کردند که شعرها از خود او نبوده و پدرش آنها را سروده است.

به گزارش خبرنگار مهر، نشست رونمایی و بررسی چند عنوان از مجموعه «یکی بود یکی نبود» که به تازگی توسط نشر کتاب پارسه منتشر شده است، عصر دیروز سه‌شنبه 27 تیر با حضور ناهید طباطبایی و فریبا وفی دو تن از نویسندگان این مجموعه در موسسه شهر کتاب برگزار شد.

فریبا وفی که مسئولیت بازنویسی و تبدیل شعرهای دیوان پروین اعتصامی به نثر را در این پروژه به عهده داشته، در این‌باره گفت: فکر کنم کتاب مربوط به پروین اعتصامی تنها کتابی در مجموعه «یکی بود یکی نبود» بود که خالقش زن بود. ابتدا فکر می‌کردم شعرهای پروین اعتصامی کاملا پند و اندرز هستند همان‌طور که کاراکتر خاص مورچه را در اشعارش در ذهن داشتم. قبل از رو آوردن به بازنویسی این کتاب، تلقی درستی از اشعار پروین اعتصامی نداشتم، اما با شروع این کار نظرم تغییر کرد.

وی افزود: اعتصامی در جوانی یک ازدواج ناموفق داشت که بعد از آن پیش خانواده‌اش بازگشت و بعد از آن بود که دیوانش را سرود که چون تنها صدای زنانه شعر در زمان خودش بود، عده‌ای متهمش کردند که شعرها از خود او نبوده و پدرش آن‌ها را سروده است. او در 34 سالگی فوت کرد و من تنها همین چیزها را از او می‌دانستم. اما خواندن شعرهای پروین باعث شد با جهان او بیشتر آشنا شوم.

این نویسنده گفت: پروین اعتصامی قصه‌های زیادی را در دیوان خود داشت که همه آغاز و پایانی همراه با گره‌گشایی دارند. در برخی شعرها فضاسازی‌ها بسیار عالی است و توجهی که او به پرداخت جزئیات دارد، کمک شایانی به خلق و فهم قصه می‌کند. از تمام مطالبی که از دیوان پروین متوجه شدم،‌ واقع‌بینی‌اش بیشتر توجه من را جلب کرد. او در همه احوالات قوانین طبیعت را یادآوری می‌کند و در شعرهایش از خواب و خیال و رویا هیچ خبری نیست. او مرتب خواننده‌اش را با واقعیت روبرو می‌کند، دست او را می‌گیرد و او را به زمین برمی‌گرداند.

نویسنده رمان «ماه کامل می‌شود» افزود‌: با خواندن شعرهای پروین اعتصامی یاد می‌گیریم که در لحظه زندگی کنیم، مدارا داشته باشیم، زمانمان را تلف نکنیم و ... پروین در شعارش از مخاطبش می‌خواهد که خودش باشد. ما وقتی خوشبختیم که هوشیار باشیم و در ضمن سعی کنیم که خودمان باشیم. او در شعرهایش مرتب مسئولیت انسان‌ها را به آن‌ها یادآوری می‌کند و این نکته را به آن‌ها گوشزد می‌کند که نمی‌توانند از زیر بار مسئولیت خود شانه خالی کنند. در کل همه مضمون‌هایی که اعتصامی با آن‌ها این مفاهیم را منتقل می‌کند، هنوز تازه و بدیع هستند.

کد خبر 1652843

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha