به گزارش خبرنگار مهر، بسکتبال در استان آذربایجان شرقی یکی از موفق ترین و البته پرطرفدارترین رشته های ورزشی شناخته می شود، رشته ای که بدون اغراق می توان گفت مسئولان آن در توجه به سطوح پایه و آینده نگری سنگ تمام گذاشته و این مهم را در صدر فعالیتهای خود قرار داده اند با این هدف که در چند سال آتی، این استان و مشخصا شهر تبریز تیمهایی با کیفیت و بهره مند از بازیکنان بومی در سطح اول بسکتبال کشور داشته باشد.
بسکتبال آذربایجان شرقی اگرچه در حال حاضر در لیگ برتر تیمی ندارد و از این حیث شاید خیلی ها در نگاه اول، این رشته ورزشی در استان را صاحب طرفدار و یا افتخار زیاد ندانند اما به واقع باید گفت که هیئت بسکتبال آذربایجان شرقی توانسته بر اساس عملکرد فوق العاده ای که در سالیان اخیر ثبت کرده است، در ردیف هیئت های برتر فدراسیون بسکتبال کشورمان قرار گیرد.
اخیرا نیز فدراسیون بسکتبال در ارزیابی که از هیئت های استانها داشته، هیئت بسکتبال آذربایجان شرقی را در زمره استانهای "الف" (نمونه) قرار داده که بی شک این موفقیت در سایه تلاشها و عملکرد قابل تقدیر مسئولان و البته مربیان و ورزشکاران تحت پوشش این هیئت به دست آمده است.
اما همه این توفیقات در شرایطی برای جامعه بسکتبال استان به دست آمده که این هیئت در تبریز با دستانی خالی و تاکنون فقط با در اختیار داشتن هفته ای حداکثر سه روز از سالن شهید اقدمی تبریز- آن هم اگر مسابقه ای از لیگ برتر والیبال برگزار نشود – ورزشکاران خود را تمرین می دهد؛ ورزشکارانی که اغلب آنها را بسکتبالیستهای سنین پایه تشکیل می دهند و تعدادشان با توجه به اقبال عمومی از این رشته، چندان هم کم نیست.
استقبال خوب دوستداران بسکتبال و مطالبه به حق علاقمندان به این رشته در تبریز اما شرایط را برای مسئولان هیئت بسکتبال استان سخت تر کرده که البته با وضعیتی که وجود دارد، طبیعی است که کار برای تلاشگران این هیئت سخت باشد؛ چون همانگونه که ذکر شد، تنها دارایی بسکتبال تبریز به غیر از یک اتاق همه منظوره (!) که میزبان جلسات و کلاسهای مربیگری و داوری است و حتی اتاق رئیس هیئت استان را نیز شامل می شود، در اختیار داشتن هفته ای سه روز از تایم های سالن شهید اقدمی بود.
در شرایطی که مدت زمان اختصاص یافته از این سالن مشترک والیبال و بسکتبال به رشته بسکتبال بسیار ناچیز بوده و هرگز پاسخگوی نیازهای ورزشکاران این رشته نبوده است، اما به هر ترتیبی که شده تایم های مختص بسکتبال در زمان های متفاوت بین ورزشکاران دختر و پسر بصورت جداگانه تقسیم شده و به نوعی بسکتبالیستها می توانستند تمرینات خود را انجام دهند اما اخیرا و در کمال ناباوری، این سالن که نام آن نیز مزین به نام یکی از شهدای بسکتبالیست تبریز است، به عنوان "خانه والیبال" به هیئت والیبال استان واگذار شده تا عملا در سوی مقابل، بسکتبال استان "بی خانمان" شود!
این اقدام اداره کل ورزش و جوانان استان که یک هیئت را صاحب خانه کرده و به نوعی محل مسابقه و تمرین اختصاصی به آن هیئت واگذار کرده است، جای تقدیر دارد اما در شرایطی که سالن شهید صمد اقدمی تبریز در اختیار دو هیئت بسکتبال و والیبال بوده و تا پیش از این، هر دو هیئت از این سالن استفاده می کردند، اکنون مختص هیئت والیبال شده تا بسکتبالی های تبریز از داشتن محلی برای تمرین محروم باشند.
شاید اگر سالن مناسب برای برگزاری تمرینات و مسابقات بسکتبال و والیبال به حد کافی در تبریز وجود داشت، اختصاصی کردن این سالنها برای این دو رشته ورزشی می توانست اتفاقی بسیار مبارک و حرفه ای نیز قلمداد شود اما اکنون که تنها یک سالن برای بسکتبالیستها و والیبالیستهای تبریز وجود دارد، به نظر نمی رسد که اختصاص آن یک سالن به یکی از این دو هیئت به پیشرفت این دو رشته ورزشی کمکی بکند و علت آن نیز مشخص است؛ چراکه با فرض دانستن موفقیت و پیشرفت احتمالی والیبالی که صاحب خانه شده است، در سوی مقابل بسکتبال بی خانه روز به روز به ورطه ناکامی و فراموشی نزدیک خواهد شد که این اتفاق نمی تواند برای ورزش استان آن هم در رشته ای که پایه ها را برای داشتن تیمی مقتدر در سطح اول بسکتبال کشور محکم تر کرده و منتظر به ثمر نشستن تلاشهای چندین ساله خود است، خوشایند تلقی شود.
البته به نظر می رسد اختصاص سالن شهید اقدمی به هیئت والیبال، به خاطر حضور تیم شهرداری تبریز در لیگ برتر والیبال کشور در سال دوم صورت گرفته باشد که در این شرایط باید گفت سازمان ورزش شهرداری دارای سالن های سرپوشیده مناسبی برای انجام تمرینات تیم والیبال خود در اختیار دارد و گمان نمی رود که این سازمان در خصوص اماکن ورزشی و سالن های تمرین برای تیمهای مختلف شهرداری، نیازمند انحصاری کردن یک سالن مشترک خارج از لیست اماکن خود برای تیم والیبال لیگ برتری اش باشد.
کما اینکه سال گذشته که تیم شهرداری در لیگ برتر حضور داشت، این تیم می توانست در کنار تمرین کردن، بازیهای خود در لیگ را نیز در سالن شهید اقدمی میزبانی کند و اگرچه بازهم به بسکتبالی ها جفا می شد، اما شرایط به گونه ای می شد که تمرینات تیمهای بسکتبال نیز لطمه چندانی نمی خورد و این تیمها می توانستند شاید با تعطیلی یک روزه تمریناتشان، در نوبتهای بعدی به فعالیت خود ادامه دهند.
این در حالیست که یکی از فاکتورهای توفیق هیئت بسکتبال آذربایجان شرقی در ارزیابی فدراسیون، میزبانی شایسته و متعدد در مسابقات مختلف کشوری بوده که البته این میزبانی ها نیز در تایم های مختص بسکتبال صورت می پذیرفت ولی اکنون که اهالی بسکتبال شاهد از دست رفتن تنها محل برگزاری مسابقات و تمرینات خود شده اند، مشخص نیست که از این به بعد در چه مکانی میزبان مسابقات خواهند بود و تردیدی نیست که اکنون خیلی از بسکتبالی ها حتی نگران محل تمرین خود نیز هستند و نمی دانند که پرتاب های شان به کدام سبد خواهد افتاد!
با این اوصاف نمی توان آینده ای خوب را برای بسکتبال استان وبخصوص تبریز انتظار کشید و شاید اگر به زودی این هیئت نیز دارای سالن برای برگزاری مسابقات و انجام تمرینات تیمهای خود در تبریز نباشد، به تدریج علاقه مندان و ورزشکاران این رشته خانه نشین خواهند شد و از همه مهمتر، بسکتبالیستهای رده سنی پایه که بستر برای پیشرفت و کشف استعدادهای آنها مهیا شده، از پیشرفت و رسیدن به موفقیت و آرزوی خود باز بمانند اما می توان با قاطعیت گفت که این احتمال اصلا وجود ندارد که متولی ورزش استان نگاهی تبعیضانه به رشته های مختلف ورزشی و بویژه بسکتبال و والیبال داشته باشد و پیش بینی می شود که مشکل بزرگ بسکتبال در مرکز آذربایجان شرقی خیلی زود حل شده و این هیئت حتی اگر صاحب خانه نیز نشود، صاحب سالنی مناسب برای تمرینات تیمهای خود و میزبانی آبرومندانه از مسابقات مختلف شود.
سالن شهید پورشریفی تبریز یکی از سالنهایی است که می شود آن را به هیئت والیبال اختصاص داد و بسکتبالی ها را در خانه چندین ساله شان سالن شهید اقدمی تبریز، نگه داشت.
.....................
محمود نصیرپور
نظر شما