به گزارش خبرنگار مهر، «لیکو» تک بیتی است در وزن هجایی که با همراهی سازِ سروز یا سرود (قیچک) خوانده می‌شود. لیکو، شعری نامکتوب است که به صورت سینه به سینه و توسط نسل‌های مختلف در میانِ قوم بلوچ رواج داشته است.
واژگانِ شعر لیکو همان کلمات گفتگوی معمول هستند که بی هیچ ترتیبی به زبان جاری می‌شوند. کلمات شعر لیکو، مشروعیت حضورشان را از تکرار در زندگی و هم‌سخنی مردم می‌‌گیرند. بنابراین می‌توان واژگانی چون اَنداس (آدامس)، مُزوانک (مسواک) یا پیلُک (کیسه) را در لیکو مشاهده کرد.
نشر مشکی پیش از این در سال 84 کتاب «صد لیکو» را با گردآوری و ترجمه منصور مومنی شاعر بلوچ کشورمان به چاپ رساند که در سال 88 نیز تجدید چاپ شد. این کتاب همان‌طور که از نامش پیداست، شامل صد قطعه لیکو می‌شود. مومنی در واقع این لیکوها را به زبان فارسی بازگردانی کرده است.
اینک دومین جلد از مجموعه لیکوهایی که مومنی گردآوری و ترجمه کرده، آماده چاپ هستند و برای اخذ مجوز به ارشاد ارسال شده‌اند. کتاب دیگری که از این ناشر در حال طی کردن مراحل صدور مجوز چاپ به سر می‌برد، «طراحی گرافیک» نوشته هلن آرمسترانگ است که مرجان زاهدی آن را ترجمه کرده است.
نظر شما