به گزارش خبرنگار مهر، سازمان بین المللی کار گزارش داده است: به نظر می رسد افراد جوان با چشم انداز مشاغل تمام وقت در دام مشاغل موقت افتاده اند که البته دولت ها می توانند به بهبود این اوضاع کمک کنند.
ILO می گوید: کار موقت می تواند راه بسیار خوبی برای جوانان برای به دست آوردن تجربه کاری در حالی که هنوز مشغول به تحصیل یا سفر هستند، تلقی شود؛ اما بحران شغلی جوانان نشان می دهد که در بسیاری از موارد هیچ نشانه ای از بهبود اوضاغ وجود ندارد و اشتغال موقت به عنوان گزینه چاره آخر مطرح است.
از زمان شروع بحران اقتصادی اروپا، استفاده از قراردادهای موقت کار برای کارگران جوان تقریبا 2 برابر شده است و افراد جوان در اقتصادهای توسعه یافته بسیار بیشتر از بزرگسالان به عنوان کارکنان موقت فعالیت دارند.
بحران یورو در اروپا به ویژه برای کشورهایی که آسیب بیشتری از این موضوع برده اند نشان می دهد که مشاغل موقت افزایش یافته است.
در اتحادیه اروپا می بینیم که کارگران موقت و یا قراردادهای موقت در میان جوانان بسیار رایج است و تعداد آنها به نسبت جمعیت بزرگسالان بیشتر است. برای افراد جوانتر تا 70 درصد قراردادها به صورت موقت است که در مقایسه با افراد بزرگسال این نوع قراردادها به میزان 20 درصد است.
علاوه بر این، در کشورهای تحت تاثیر بحران اقتصادی میزان مشاغل موقت رشد کرده و این موضوع از زمان آغاز این بحران افزایش یافته است. در ایرلند 13 درصد و در اسپانیا نیز حدود 2.5 درصد مشاغل موقت افزایش یافته است.
جوانان در سایه بحران حاد اشتغال رقابت شدیدی حتی برای کسب مشاغل موقت دارند. با این حال، مشاغل موقت موقعیتی است که به احتمال زیاد برای مدتی ادامه خواهد داشت.
در وضعیت کنونی برای بسیاری از جوانان قطعا اشتغال موقت به عنوان تنها راه برای حرکت به سمت بازار کار است و قطعا برای اشتغال در این بخش نیز رقابت به شدت وجود دارد. البته تا زمانی که این اوضاع بهبود نیابد، این روند تغییر نخواهد کرد.
یکی از روش های فعلی کارفرمایان در بحران اقتصادی، استفاده از یک نیروی کار موقت به عنوان وسیله ای برای کاهش هزینه ها است که در شرایط ویژه بحران اقتصادی بیشتر وجود دارد.
به دلیل وجود تقاضای کار در زمان بحران اقتصادی، علاقه مندی بازار کسب و کار به استخدام کارگران موقت به دلیل عدم قطعیت درآمد آنها بیشتر است و در این بخش تقاضا وجود دارد.
آنها معمولا ترجیح می دهند نسبت به استخدام کارگران موقت بیش از کارکنان دائم مبادرت ورزند. علاوه بر این، امنیت اجتماعی کمتر و دسترسی پایین تر کارگران قرارداد موقت به آموزش باعث می شود کسب و کار آنها ارزان تر باشد.
یکی از مشکلاتی که جوانان با آن مواجه هستند، این است که آنها نمی توانند به دلیل عدم تجربه کافی در قراردادهای دائم فعال باشند. مشکل این است که افراد جوانتر مهارت و دلبستگی کمتری به بازار کار دارند و این موضوع باعث می شود که شرکت ها تمایل کمتری نسبت به استخدام قرارداد دائم آنها داشته باشند.
معمولا چشم انداز شغلی پایین تری برای افراد جوانتر در قالب قراردادهای موقت وجود دارد و از این طریق آنها با پیشرفت های کمتری برای چشم انداز شغلی خود مواجه هستند و این تحولات در دستمزد پایین تر آنها تاثیرگذار است.
دولت ها باید برای کمک به بهبود چشم انداز اشتغال جوانان تلاش کنند و از آنها حمایت کنند. برای گذر از قراردادهای موقت به سمت قراردادهای دائم، دولت ها باید سیاست های تشویقی بیشتری را داشته باشند.
دولت ها همچنین می تواند به شرکت ها کمک کنند تا آنها نسبت به استخدام افراد جوان تشویق شوند و روند قراردادهای دائم تقویت شود. علاوه بر این، آنها می توانند با راه اندازی مشوق های مالیاتی برای افراد جوان تر اجازه دهند در شرایط دائمی بازار کار استخدام شوند و این موضوع خود می تواند منجر به کاهش هزینه های مربوط به تفاوت اشتغال موقت و دائم بیانجامد.
نظر شما