دکتر "ابراهیم فیاض" درمورد دلایل خوی منفعت طلبی ما ایرانیان و اینکه چرا کمتر به منافع عمومی و جمعی توجه میکنیم به خبرنگارمهر گفت: این به اکوئیسم جامعه ایرانی که ریشه در تصوف و عرفان دارد بر میگردد. انزوا طلبی و منفعت شخصی حتی با جنبه مقدس دادن به آن در ایرانیان وجود دارد.
وی افزود: این منفعت طلبی فردی و بی اعتنایی به منافع عمومی را در قانون شکنی و هنجار شکنی مردم شاهد هستیم. در بعد سیاسی هم دعوای احزاب برای رسیدن به قدرت تا برسد به حرفهای هیجانی که در جامعه وجود دارد و هیچ وقت با یک عقلانیت روبرو نبوده خودش را نشان میدهد.
این استاد ارتباطات دانشگاه تهران ادامه داد: یکی از شاخصههای کشورهای پیشرفته این است که آنها منافع عمومی و دراز مدت را به منافع شخصی و زودگذر ترجیح میدهند. ولی در کشورهای عقب افتاده برعکس این است که باعث بحران و هرج و مرج در آنها میشود. برای مثال در ترافیک اگر بخواهیم حقوق جمعی را رعایت نکنیم میبینیم چه بلبشویی ایجاد میشود.
این محقق و پژوهشگر حوزه فلسفه اسلامی درمورد اینکه چگونه میشود جامعهای متوازن در پیگیری منافع فردی و جمعی داشته باشیم هم اظهارداشت: در کشور ما حالت اوضاع اقتصادی سیاسی و اجتماعی ما یک حالت سینوسی دارد یعنی یک زمان میگوییم باید توسعه پیدا کنیم و یکمرتبه همه حواسها به آن جمع میشود ولی پس از گذشت چندی از تب و تاب میافتیم و ایده توسعه فرصتی برای عدهای برای پرکردن جیب خود میشود. هیچ وقت یک حالت آرام و بدون بحران را در هیچ کاری نداریم.
فیاض درپایان یادآورشد: توجه به عقلانیت و گذر از التهاب و بحران راهکار ایجاد توازن در هر امری است. باید ساختار معرفتی جامعه از طریق رسانهها و نخبگان برای مردم گسترش یابد. اینکه منفعت طلبی جمعی بر منفعت طلبی شخصی ارجحیت داده شود. البته در زمان جنگ این روحیه منفعت طلبی جمعی در مردم زیاد شد و دیدیم که چگونه مردم با ایثار و فداکاری حتی با نثار جانشان در جنگ مشارکت کردند.
نظر شما