به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از خبرگزاری ترند ، رستم ستارزاده مدیر بخش حفاظت از منابع طبیعی و زیست محیط وزارت محیط زیست آذربایجان در گفتگو با خبرگزاری "ترند" با رد اتهامات ایران گفته است که بیشترین آلودگی دریای خزر نه آلودگی نفتی، بلکه آلودگی ناشی از چرکابهای خانگی، کشاورزی و صنعتی است که ایران بیشترین سهم را در این آلودگی دارد.
عبدالرضا کرباسی، معاون دریایی سازمان محیط زیست ایران طی مصاحبه ای اعلام کرده بود که دولت آذربایجان بدون توجه به توان خود برای پالایش این پهنه آبی به فعالیت های نفتی خود با وسایل فرسوده ادامه می دهد و اخیرا لکههای بزرگ نفتی که منشا آن آذربایجان است به سواحل ایران، از جمله منطقه انزلی و شرق گیلان روانه شده است.
مدیر بخش حفاظت از منابع طبیعی و زیست محیط وزارت محیط زیست آذربایجان گفت: برای حفاظت از محیط زیست دریای خزر، هر پنج کشور ساحلی بجای نشانه رفتن انگشت اتهام به سوی دیگری بایستی بصورت جمعی تلاش کنند.
ستارزاده در ادامه گفت که تمامی تجهیزات و فناوریها در میادین نفتی دریایی این کشور استاندارد و با کیفیت بسیار بالا است و تاثیر فعالیتهای نفتی این کشور بر آلودگی دریای خزر بسیار کم است.
وی در ادامه مدعی شده است که عمده ترین عامل آلایش دریای خزر، آلاینده هایی است که از خشکی به دریا سرازیر می شود که شامل چرکابهای خانگی، صنعتی و کشاورزی است و با توجه به اینکه کثرت جمعیت ساحل نشین ایران از همه کشورهای ساحلی دریای خزر بیشتر است و همچنین چرکابهای ایران بدون گذشتن از دستگاههای تصویه آب، به دریای خزر ریخته می شود، بنابر این ایران بیشترین آلودگی را در این دریا بوجود می آورد، در حالیکه فاضلابهای آذربایجان بعد از گذشتن فیلترها و دستگاههای تصفیه بسیار مدرن به دریای خزر ریخته می شود.
بگفته وی، زیرساختهای کانالهای فاضلاب آذربایجان نیز در طی سالهای گذشته کاملا نوسازی شده اند و برای این دست از پروژهها بودجه هنگفتی در نظر گرفته شده است.
اظهارات این مقام آذربایجانی در باره علل آلودگی دریایی خزر در حالی است که بسیاری از کارشناسان پسابهای صنعتی و نفتی را مهمترین عامل آلودگی این دریای عنوان کرده اند.
حسین گنجی دوست استادیار دانشگاه تربیت مدرس از بخش مهندسی محیط زیست در مقاله ای در این باره نفت را مهمترین آلوده کننده دریای خزر عنوان کرده است.
"رمی بن علی" عکاس و زیست شناس که به این منطقه سفر کرده در این باره در وب سایت خود می نویسد: دریای خزر بعنوان بزرگترین دریاچه جهان محل زندگی 400 گونه بومی است اما این دریاچه در خطر تبدیل شده به یک منطقه زیست محیطی مرده به خاطر آلودگی های نفتی است. زیرا که این منطقه با 200 میلیون بشکه ذخیره نفتی دومین منطقه نفت خیز جهان پس از خاورمیانه است.
این زیست شناس آذربایجان را یکی از آلوده کنندهای اصلی دریای خزر می داند و می نویسد: این جمهوری پس از فروپاشی شوروی علاقمندی بیشتری نسبت به گذشته برای استخراج نفت از این دریا نشان داده و این در حالی است که تاسیسات نفتی آذربایجان در بین تاسیسات دیگر کشورها در جهان بدترین و بی کیفیت ترین آنها بشمار می روند.
وی می نویسد: در بخش هایی از دریایی خزر میزان آلودگی 12 برابر بیش از میزان استاندارد آلودگی های نفتی در جهان است.
نظر شما