دکتر محمد فنایی اشکوری درمورد فراگیر نشدن امر به معروف و نهی از منکر در جامعه اسلامی ما به خبرنگار مهر گفت: غفلت از تکالیف الهی منحصر به امر به معروف و نهی از منکر نیست بسیاری از تکالیف دینی مورد بی توجهی قرار گرفتهاند. از آن طرف هم به بعضی از ظواهر و شعائر گاهی به شکل افراطی نگاه میکنیم.
وی افزود: یکی از نکاتی که در انجام این فریضه مهم است این است که خیلی وقتها افراد احساس میکنند که امر به معروف و یا نهی از منکرشان نتیجه نخواهد داد و یا نتیجه عکس خواهد داد. دلیل آن هم این است که آن ظرافتها و آموزشهای لازم را ندیدهاند و نمیتوانند به گونهای امر به معروف و یا نهی از منکر کنند که باعث رمیدن و برآشفتگی افراد نشود. باید گفت ترک این فریضه بهتر از غلط انجام دادن آن است. زیرا غرض از آن این است که فرد از یک وضعیت نازل به وضعیت بهتر و قابل ارتقایی دست یابد و اگر تأثیر منفی بر فرد بگذاریم بهتر است که این کار را نکنیم. چنین است که روشهای امر به معروف و نهی از منکر و آموزش و توجه به آن بسیار مهم است.
این استاد گروه فلسفه مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) ادامه داد: در محیط های مختلف و برای سنین و جنس مختلف و برای افراد تحصیل کرده و فاقد تحصیلات روشهای امر به معروف و نهی از منکر فرق میکند. باید متناسب باشأن و شخصیت افراد با آنها نرم و ملایم برخورد شود یا اینکه بهتر است امر به معروف و نهی از منکر به شکل غیرمستقیم صورت گیرد در روایات هم بر این مسئله تأکید شده است.
فنایی درمورد حدو حدود امر به معروف و نهی ازمنکر هم گفت: امر به معروف و نهی از منکر مراتب مختلفی دارد آن چیزی که در جامعه اسلامی و در حکومت اسلامی است این است که بر عهده عموم مردم است که با گفتگو و ملایمت با خاطیان تذکر لسانی داده ویا گاهی اوقات با نحوه و نوع نگاه و رفتار، میشود شخص را متوجه رفتار منکرش کرد و ناراحتی و نارضایتی خود را اینگونه حتی بدون زبان نشان داد. گاهی اوقات اگر با فرد خاطی دوست هستیم، قطع رابطه با او مؤثر واقع میافتد یعنی به هر ترتیب بهتر است از روشهای مسالمت آمیز استفاده کنیم. اما اگر فرد اصلاح نشد باید دستگاههای مسئول یعنی نیروی انتظامی با روشهای بازدارنده و گاه خشن با خاطیان برخورد کند.
وی در مورد اثرات فردی و اجتماعی امر به معروف و نهی از منکر هم تصریح کرد: قرآن کریم مومنین را به صبر و حق توصیه میکند ایندو از مصادیق امر به معروف هستند.همانطور که خیر و صلاح را برای افراد میخواهیم باید امر به معروف و نهی از منکر کرد. برای مثال اگر کسی غذای فاسدی میخورد با آگاه ساختن او از فساد غذا او خوشحال شده و دیگرآن غذا را نمیخورد. در مسائل اخلاقی و معنوی هم باید اینچنین باشد. یعنی با برخورد و مواجهه درست امر به معروف و نهی از منکرفرهنگ اجتماعی جامعه را ارتقا میدهیم. البته دستگاههای مرتبط در هر بخشی موظف به عمل به این فریضه هستند مانند راهنمایی و رانندگی که مسئول رعایت کردن قوانین آن از سوی رانندگان است. متأسفانه نقض این قوانین از بزرگترین منکراتی است که هرروزه شاهد آن هستیم و سالانه 25000 نفر در تصادفات جان میبازند و چندین برابر مصدوم میشوند و خسارتهای مالی و جانی زیادی برای جامعه باقی میگذارد.
این محقق و پژوهشگر حوزه فلسفه اسلامی در مورد ویژگیهای جامعه آمر به معروف و ناهی از منکرهم بیان کرد: خوب، رطب خورده کی منع رطب کند. البته از نظر فقهی التزام آمر و ناهی به عمل معروف و یا پرهیز از منکر شرط نیست یعنی اینکه بگوییم تنها معصومین باید امر به معروف و نهی از منکر کنند.برای مثال همه غیبت میکنیم ولی این سبب نمیشود در مجلسی که غیبت میشود تذکر ندهیم.امر به معروف و نهی از منکر یک واجب شرعی است منتها برای اینکه اثرگذارتر باشد بهتر است آمر یا ناهی خود عامل به آن عمل باشند.اگر خاطی بفهمد آمر یا ناهی خود به آن عمل، عامل نیستند ارزشی برای سخن آنها قائل نمیشوند.
فنایی در مورد برخی اتفاقات ناگوار برای برخی از آمران به معروف و ناهیان از منکر و ضرب و شتم آنها هم یادآورشد: انجام منکری دهن کجی به قوانین و احکام خداست و دهن کجی و گستاخی بدتر ضرب و شتم تذکر دهنده است. شخصی که مرتکب چنین عملی میشود طغیانگر است و باید با او برخورد جدی بشود.
وی درمورد اینکه باکسانی که هیچ گونه توصیه به معروف و نهی از منکر را نمیپذیرند باید چگونه برخورد شود: راه درست برخورد با این افراد از طریق اجرای قانون است. یعنی نباید فراتر از قانون عمل کنیم و همچنین نباید در اجرای قانون کوتاهی کنیم. این اصل یعنی التزام به قانون راهگشاست.
استاد گروه فلسفه مؤسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) درموردراهکار جاانداختن این فریضه در عموم جامعه هم اظهارداشت: باید روشهای درست امر به معروف و نهی از منکر به افراد آموزش داده شود اینکه مردم بدانند که امر به معروف و نهی از منکر کردن دخالت در امور شخصیاشان نیست، بلکه از روی خیرخواهی و صلاح دید آنها است. اگر این مسئله جا بیفتد امر به معروف و نهی از منکر تبدیل به یک فرهنگ در جامعه خواهد شد. این کار هم با آموزش میسر میشود.
این مدرس دانشگاه درمورد معروفها و منکرهایی که در جامعه ما مورد فراموشی قرار گرفته است هم گفت: همانطور که گفتم رعایت نکردن قوانین راهنمایی و رانندگی منکری است که باید به آن توجه بیشتری شود زیرا خسارات زیادی برپیکر جامعه تحمیل میکند.همچنین در معاملات و خرید و فروشها به اصطلاح انداختن چیزی به مشتری یا گران فروختن آن هم از منکرهای غفلت شده جامعه ما است. امر به معروف و نهی از منکر دو روی یک سکه هستند گاهی اوقات ترک یک معروف، منکر میشود. البته یکی از معروفهایی که به آن بیتوجهی شده همین امر به معروف و نهی از منکر کردن افراد است.
نظر شما