چرا تاکتیک‌های مورینیو در لالیگا جواب نمی‌‍دهد/ موتورها خاموشند!

به گزارش خبرنگار مهر، پیروزی 2 بر صفر هفته گذشته رئال مقابل رایووایکانو تا حدودی شروع افتضاح این تیم در رقابت‌های این فصل لالیگا را تسکین بخشید. در سالی که بسیاری از هواداران رئال انتظار داشتند این تیم یک قدم دیگر رو به جلو بردارد و پیشرفت کند شرایط طوری رقم خورده که آنها هم اکنون 11 امتیاز از رقیب دیرینه خود عقب هستند.

چه چیزی در سانتیاگوبرنابئو اشتباه پیش می رود؟ ژوزه مورینیو چه کار می کند یا چه کاری باید کند که تا به حال نکرده است که چنین عملکرد ضعیفی در رقابتهای لالیگا برای مدافع عنوان قهرمانی رقم خورده است؟ 

* رئال هیچ تغییری نکرده است
رئال مادرید دقیقا همان سیستم 1-3-2-4 را که فصل پیش آنها را به قهرمانی لالیگا رساند در این فصل هم استفاده می کند. این سیستم در اصل همان سیستم کارآمدی است که امروزه در فوتبال مدرن دنیا مورد استفاده قرار می گیرد و به نظر می رسد مورینیو هم تا به حال نیازی برای تغییر در این سیستم ندیده است.

آنها معتقدند دفاع از عنوان قهرمانی کار بسیار سخت تری از کسب آن است، همه تیم ها مقابل تیم قهرمان انگیزه بسیار بالایی دارند و خوب بازی می کنند، همین موضوع کار را برای آنها دشوار می کند. 1-3-2-4 سیستم عجیب و نادری نیست، اکنون در تمام دنیا مورد استفاده قرار می گیرد و در رقابت های یورو 2012 بسیار شاهد آن بودیم، بنابراین شیوه های مقابله با آن کاملا مشخص شده است.

ترکیب دو موضوع اینکه رئال نسبت به فصل گذشته تغییر آنچنانی نداشته و استفاده از یک سیستم پرکاربرد که راه مقابله با آن را تقریبا همه می دانند شاید دلیل اصلی این باشد که شاگردان مورینیو در این فصل لالیگا عملکرد خوبی تا به حال نداشته اند.

* خنثی سازی ژابی آلونسو
ژابی آلونسو در فصل گذشته لالیگا به صورت میانگین 78 پاس سالم در هر بازی داشت و در پست هافبک دفاعی در کنار سامی خدیرا نقش بازیساز را ایفا می کرد. تاثیر او در ترکیب رئال در فصل گذشته انکار ناپذیر بود و همه کارشناسان او را یکی از عوامل موفقیت تیم مورینیو می دانستند.

تیم ها در این فصل با آنالیز بازی های رئال به دنبال مهار ژابی آلونسو بودند. سویا به خوبی این کار را انجام داد و با استفاده از "ایوان راکیتیچ" کاملا هافبک اسپانیایی رئال را مهار کرد و حتی او را عصبی کرده بود. آلونسو بازیکن چندان محرکی نیست و بیشتر ایستا بازی می کند بنابراین تقریبا نمی تواند از دست بازیکنانی که برای خنثی کردن بازی او گماشته شده اند فرار کند.

* عدم تاثیرگذاری لوکا مودریچ
مورینیو مشکل ژابی آلونسو را می دانست، به همین دلیل برای جذب لوکا مودریچ دست به کار شد. او با جذب مودریچ می خواست یک عنصر طراح و بازیساز متفاوت و جدید را به ترکیب تیمش اضافه کند. مودریچ یک بازیکن با تحرک بالاست، پاس های در عمق خطرناکی ارسال می کند و یک بازیساز تمام عیار است.

اما مورینیو تا به حال نتوانسته بهترین بازی را از مودریچ در ترکیب تیمش بگیرد. مودریچ توانایی هایی کاملا متفاوت با ژابی آلونسو دارد این موضوع را در دیدار مقابل سویا کاملا ثابت کرد اما مورینیو هنوز اعتماد کامل به این بازیکن کروات ندارد و معمولا او را به عنوان بازیکن جانشین به میدان می فرستد.

ذنتار

* رونالدو فضا پیدا نمی کند
اگر از موتور مولد رئال بگذریم و یک خط به جلو تر بیاییم به کلیدی ترین عضو خط حمله این تیم یعنی کریستیانو رونالدو می رسیم. رونالدو در چند بازی اخیر فضای لازمی که همیشه مورد نیازش بوده و به آن عادت داشته را هنوز پیدا نکرده است.

فصل گذشته بازیکنان حریف جرات این را نداشتند روی پای رونالدو تکل کنند و یا ریسک این را بپذیرند که به او فرصت زدن ضربات ایستگاهی را بدهند. اما در این فصل شرایط کاملا متفاوت است، تیم های حریف با 2 یا 3 بازیکن تلاش می کنند رونالدو را مهار کنند و خطر گلزنی او را خنثی کنند. از همین رو رونالدو دیگر فضای مورد نیاز خود را خصوصا در سمت چپ (جایی که بیشتر به آن علاقمند است) پیدا نکرده است.

گل های رونالدو در فصل گذشته یکی از موثرترین عوامل قهرمانی این تیم در رقابت های لالیگا بود. مورینیو باید راهی برای رهایی رونالدو از دست مدافعان، ایجاد فضا برای او و استفاده از تکنیک و شم گلزنی او پیدا کند.