تصویر ماموت ده ها هزارساله که در سیبری کشف شد

به گزارش خبرگزاری مهر، الکسی تیخونوف از موسسه جانور شناسی سنت پیترزبورگ اعلام کرد که کشف این ماموت با حفاری در منطقه همیشه یخبندان سیبری در 3500 هزار کیلومتری شمال شرق مسکو کشف شده است.

این ماموت 16 ساله جنیا نامگذاری شده است، چرا که یک پسربچه روسی 11 ساله به همین نام آن را زمانی که یکی از اعضای بدنش از گِل یخ‌زده بیرون زده بود کشف کرده است. این ماموت 2 متر ارتفاع و 500 کیلوگرم وزن داشته است.

تیخونوف اظهار داشت که جثه این ماموت نسبت به سنتش نسبتا کوچک بوده است. اما آنچه که باعث مرگ جنیا شده جثه آن نبوده بلکه از دست دادن عاج چپش بوده که آن را برای نبرد با دیگر ماموتها و یا شکارچیان انسان که حدود 20 تا 30 هزار سال پیش در باتلاقهای سیبری مستقر بودند، بی دفاع کرده بود.

شکافهای باقی مانده در عاج جنیا نشاندهنده درگیری احتمالی با یک انسان است.

بقایای جسد جنیا نسبتا خوب باقی مانده است و نشاندهنده برآمدگیهای بزرگی روی پشت ماموتهایی است که در نقاشیهای غار مربوط به عصر یخبندان در اسپانیا و فرانسه مشاهده شده است اما میزان قابل توجه چربی در بدن ماموتها موجب شده که بتوانند دمای بدن خود را تنظیم کرده و در زمستانهای طولانی و سرد زنده بمانند.

برآمدگی پشت بدن جنیا نیز نسبتا بزرگ است به این معنا که وی در طول یک روز تابستان قطبی کوتاه مرده است.

ماموتهایی به بزرگی 4 متر طول و 10 تن وزن از مناطق بزرگی بین بریتانیا و آمریکای شمالی مهاجرت کردند و براثر عوامل و تغییرات جوی منقرض شده اند.

دانشمندان تصور می کنند که ماموتهای پشمالو 10 هزار سال پیش منقرض شده اند، اگرچه برخی از آنها تصور می کنند که گروه های کوچکی از آنها در آلاسکا و جزیره ورانگل روسیه که میان دریای چوکچی و دریای شرقی سیبری قرار داشتند زندگی طولانی تر از سایرین داشته اند.

اکثر بدنهای این ماموتها که به خوبی حفظ شده اند جوان بوده اند. بدن جنیا نیز پس از سال 1901 که یک ماموت بزرگ در شمال روسیه کشف شد از جسدهایی محسوب می شود که به خوبی حفظ شده و باقی مانده است.

اما براساس اظهارات تیخونوف، متأسفانه DNA این ماموت به واسطه دمای پایی هوا از بین رفته و برای شبیه سازی احتمالی مناسب نیست.