بر طبق نظر امام(ره)، فلسفه انقلاب اسلامی همان است که مقصود و منظور همه انبیاء بوده است. ایشان می فرمایند: «تمام مقاصد انبیاء، برگشتش به یک کلمه است و آن معرفة الله. تمام، مقدمه این است. اگر دعوت به عمل صالح شده است، اگر دعوت به تهذیب نفس شده است، اگر دعوت به معارف شده است، تمام برگشتش به این است که آن نقطه اصلی را که در فطرت همه انسانها هست، حجاب را ازش بردارند تا انسان برسد به او و او معرفت حق است، مقصد عالی همین است.»(صحیفه امام، ج 20، ص 16ـ17)
حضرت امام خمینی(ره) هم، یک انقلاب موفق از نظر سیاسی را الهام گرفته از چنین هدفی می دانند. ما می توانیم ادعا کنیم که جملات و سحنان عرفانی امام، بیانگر ابعاد سیاسی هستند. در اواخر قرن بیستم درست در زمانی که انسانیت در آتش مادی گرایی و پشت کردن به ارزشهای الهی می سوخت، امام با عمل به روش و سیره پیمبرانه و با بهره گیری معجزه آسای عرفان جلوه گر شدند و جامعه ای مبتنی بر امید و بر پایه اصول و ارزشهای دینی و اخلاقی تشکیل دادند و در حقیقت در به ثمر رساندن این وظیفه و تکلیف مهم و پرافتخار موفق و سربلند شدند.
نباید غافل بود که امام(ره) از معدود عارفانی هستند که پله های عرفان و معرفت را طی کردند و عطر خوش و روح افزای سیر الی الله را در دل و جان خود احساس نمودند، آنگاه حق و حقیقت را به مخلوق خدا ابلاغ کردند. عرفان امام(ره) زاییده شریعتی است که به سمت عینیت پیش می رود. مدارج عرفانی و رفتار و کردار امام(ره) به سرعت در قالب شرعی و دینی شکل پذیرفت و به صورت ارزشهای والای معنوی و روحانی بر نظام حیات و بر روح پیروانش نازل شد.
امام خمینی(ره) همیشه به ذکر و دعا مشغول بودند. خیلی کم پیش می آمد که ایشان چیزی را برای خود بخواهند. ایشان فنای فی الله بودند و تمام وجود و هستی خود را از کبر و خودپسندی پاک و طاهر کرده بودند. بر همین اساس، اگر شما تمام بیانات امام را به دقت مطالعه کنید، در آنها هیج هدف و آرزو و سخنی را در نمی یابید که برای خودشان گفته باشند.
امام خمینی(ره) رسالت انبیاء را رسالت خود قرار داده بودند و آن رسالت، الهی کردن تمام امور و سوق دادن جهانیان به سمت یک حقیقت واحد یعنی الله بود. هدف یعت انبیاء هم الهی کردن تمام امور بود.
امام(ره) می فرمایند: «به خاطر خدا قیام کنید.» این همان اصلی است که مظهر الهام و محرک زندگی سیاسی امام خمینی(ره) و نمونه بارز طرز تفکر ایشان است. تمام امور براساس همین اسول به ظهور می رسند و محور همه اعمال و اقدامات همین اصول است. این اصول از نیروی والای عرفانی امام خمینی(ره) برخاسته است. امام یک رهبر کامل و متعهد و بنیانگذار سلسله عرفان انقلابی و مصلح بزرگ زمان بودند.
ایشان نشان دادند که جایگاه عرفان واقعی، فقط افعال فردی انسانها نیست، چون خداوند حاکم مطلق وجود است. بنابراین حاکمیت او بر تمام ابعاد زندگی انسان ساری و جاری است و تمام ارزشهای الهی و روابط سیاسی و اجتماعی بر این اصل استوار است.
توحید و خداپرستی امام(ره) بر افکار انقلابی ایشان سایه گستر شد و حد و مرز بین سیاست و بندگی را از بین برد. به نظر ایشان هرگونه اختلاف بین عالم سیاست و عالم عبودیت باید از بین برود؛ چرا که خداوند حاکم مطلق وجود است و وظیفه شرعی و الهی هر انسان است که توحید و خداپرستی را در تمام شئونات و جنبه های مختلف زندگی خود مجسم کند.
نظر شما