به گزارش خبرنگار مهر، مراسم گرامیداشت هجدهمین سالگرد شهادت عبدالقهار عاصی شاعر شهید افغانستان، عصر روز پنجشنبه 20 مهر در تالار مهر حوزه هنری و با حضور جمعی از شاعران ایرانی و افغانستانی برگزار شد.
در این مراسم و پس از سخنرانی محمدصادق دهقان و سیدضیاء قاسمی، مصطفی محدثی خراسانی نیز به سخنرانی پرداخت.
وی با اشاره به سال‌های دهه 60 و فعالیت خود و برخی شاعران افغانستان در شهر مشهد گفت: اولین پایه‌ریزی‌های شعر مهاجرت افغانستان در همان سال‌ها و در مشهد گذاشته شد، آن هم توسط چهار پنج شاعر افغان و ایرانی. ما باهم شعر را شروع کردیم و باهم و از هم آموختیم و بعدها از قضا این دوستان شاعر مهاجر افغانستان بودند که توانستند منشأ تاثیر‌گذاری قابل توجهی در شعر کشور خود و ایران شوند که نمونه بارز آن محمدکاظم کاظمی است که بسیاری از شاعران خراسان وامدار اویند.
محدثی خراسانی ادامه داد: من شهید عاصی را تنها یک بار و در حوزه هنری مشهد دیدم. خاطره ماندگاری که از این دیدار برای من مانده است، شور و شعفی است که در وجود او موج می‌زد و تحرک عجیبی بود که در وی دیده می‌شد و حتی در آن ایام حضور وی در ایران هم تحرک عجیبی را در میان شاعران جوان افغانستان ایجاد کرد، هرچند این اقامت به دلیل مشکلاتی نتوانست طولانی شود.
وی همچنین با اشاره به قرابت شعر مهاجرت افغانستان با شعر دهه 60 در ایران گفت: در آن زمان هر دو کشور در حال مبارزه بودند و زبان فارسی نیز پایگاه اصلی هر دوی آنها به شمار می‌رفت. بر همین مبنا بود که این دو جریان شعری قرابت زیادی را هم نسبت به یکدیگر ایجاد کردند.
محمد رمضانی فرخانی نیز دیگر شاعری حاضر در این نشست بود که در سخنانی کوتاه ضمن بازخوانی خاطره‌ای از دیدارش با شهید عاصی در مشهد مقدس گفت: عاصی بسیار نکته‌سنج و باریک‌بین بود و به نظر من او فطرتاً شاعر بود.
وی ادامه داد: اندکی حب و بغض در اظهار‌نظرهای او دیده نمی‌شد و به نظر من او در خودش تمام شده بود تا توانسته بود کامل شود.
رمضانی فرخانی، شهید عاصی را چهره بی‌بدیل شعر افغانستان نامید؛ شاعری که شعر پس از نیما در ایران را به خوبی درک کرده بود و گفت: اگر در زندگی‌ام 50 شاعر را دیده بودم که باعث دلتنگیم شده بودند، شاعری مثل شهید عاصی از آن جمله از شاعران بود که دیدنش در زندگی‌ام برایم افتخارآفرین بود.
علی‌محمد مودب مدیرعامل موسسه فرهنگی شهرستان ادب نیز آخرین سخنران این مراسم بود.
وی او را شاعری نامید که در جوانی به پختگی رسید و در همان ایام از دست رفت و افزود: من پیشنهادی دارم که تجربه درگذشت عبدالقهار عاصی می‌تواند پایه‌گذار آن شود.
مودب ادامه داد: در خاطراتی که عنوان شد، گفتند او در ایام حضورش در ایران مشکل اقامت داشت و این مشکل حل نشد و در بازگشتش به کابل شهید شد. در حوزه فرهنگ ایران و افغانستان برجستگانی هستند که تعاملشان بین دو کشور می‌تواند بر رواج و رونق فرهنگ میان دو کشور بیفزاید.
مدیرعامل موسسه فرهنگی شهرستان ادب تصریح کرد: اما بسیاری از نویسندگان و شاعران افغانستانی از فضای فرهنگ فارسی به واسطه مرزهای جغرافیایی دور شده‌اند و گاه شعر هم نمی‌گویند و اثری نمی‌نویسند. در نتیجه نقش آنها در فرهنگ ما بسیار کمرنگ شده است و آنچه در این میان برای ما باقی می‌ماند تنها حسرت است.
مودب گفت: پیشنهاد می‌کنم، به نام شهید عاصی و یا نشانی در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ایجاد شود و به برجستگان فرهنگی افغانستان اهدا شود که صاحبان آن برای حضور در ایران مشکل اقامت پیدا نکند و به نوعی شهروند افتخاری ایران نیز محسوب شوند.
نظر شما