علی اکبر حیدری در گفتگو با خبرنگار مهر ضمن بیان این مطلب اظهار داشت: فدراسیون کشتی هم اکنون با انبوهی از مشکلات مالی دست و پنجه نرم میکند که نمیتوان به راحتی از مسئولان آن انتظار عملکردی مثبت و چشمگیر داشت. فدراسیونی که با کسری بودجه و بدهی، دستمزدهای معوقه پرسنل، مشکلات حاشیهای و حتی بلاتکلیفی در مدیریت دست به گریبان است، چطور میتواند به خوبی کار کند و برنامهریزی مشخصی برای آینده داشته باشد؟
وی حجت الله خطیب را قربانی اصلی این مشکلات خواسته یا ناخواسته دانست و گفت: خطیب به نوعی قربانی این مشکلات شد، چراکه متولیان ورزش کشورمان او را با دست خالی به جنگی تمام عیار در عرصه کشتی فرستادند! خطیب هم اکنون نمیداند به کدام مشکل رسیدگی کند و در راس تمامی مسائل و کاستیها باید بحرانهای مالی را سر و سامان دهد. البته در این مقطع زمانی هر فرد دیگری هم جای خطیب بود با چنین مشکلاتی روبهرو میشد و زمام امور را از دست میداد.
پیشکسوت کشتی کشورمان با ناچیز خواندن سهم فدراسیون کنونی در کسب موفقیتهای المپیک 2012 لندن ادامه داد: موفقیتهای المپیک لندن را نمیتوان به نام فدراسیون کشتی تحت سرپرستی خطیب زد، چراکه او در این مدت همواره با مشکلات مختلفی روبهرو بود و هر نتیجهای هم که در المپیک بدست آمد، حاصل عملکرد روسای قبلی فدراسیون کشتی بود. از سویی دیگر اگر بخواهیم نتیجه زحمات خطیب یا مدیر بعدی فدراسیون را بسنجیم، باید روند عملکرد او تا المپیک 2016 برزیل را در نظر بگیریم و به آن نمره دهیم.
وی در ادامه خطاب به اعضای مجمع عمومی فدراسیون کشتی گفت: امیدوارم در زمان برگزاری نشست مجمع فدراسیون کشتی بتوانیم شاهد یک انتخابات آزاد و اصولی باشیم تا اهالی کشتی بتوانند به آن فردی رای دهند که موجب پیشرفت و اعتلای کشتی شود. البته در این بین نمیتوان از فرد خاصی نام برد و مطمئنا مدیر بعدی باید مورد حمایتهای مالی وزارت ورزش قرار گیرد، چون در غیر اینصورت او نیز در حل و فصل مشکلات، ناتوان خواهد ماند.
حیدری در خاتمه به نکته قابل تاملی اشاره کرد و گفت: متاسفانه وضعیت کنونی فدراسیون کشتی به گونهای در آمده که اگر متولیان ورزش کشورمان بخواهند کسی را خراب کرده و مدیریتش را زیر سئوال ببرند، او را به فدراسیون کشتی میفرستند! چون اداره فدراسیون پرمشغله و پرحاشیه کشتی، آن هم با دست خالی و بدون حمایت مالی، میتواند بهترین و باتجربه ترین مدیران کشور نیز از پای در آورد.
نظر شما