احتمال تجدید قوای معارضین سوری در دوران آتش بس/ ترکیه صداقت داشته باشد

نوذر شفیعی، عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی در گفتگو با خبرنگار مهر درباره اجرای پیشنهاد اخضر ابراهیمی مبنی بر آتش بس تا عید قربان در سوریه گفت: آتش بس دارای دو شرط است ؛ شرط عینی مبنی بر توازن قدرت بین طرف های درگیر و اینکه طرف ها به این نکته رسیده باشند که پیروزی در این جنگ به سادگی امکان پذیر نیست.

شفیعی ادامه داد: شرط دوم این است که برای طرف ها به این نتیجه برسند که تمام اختلافات بعد از گذشت مدت زمان طولانی در نتیجه مذاکره حل و فصل خواهد شد.

وی با اشاره به اگر این دو شرط برای طرف های درگیر مسجل شود، آتش بس خواهند کرد، خاطرنشان کرد: اما تحقق این دومسئله بستگی به ادراکات و برداشت های طرفین درگیر از وضعیت موجود دارد ، گاهی اوقات ممکن است این برداشت ها اشتباه باشد و چنین برداشت غلطی به تداوم منازعه و تن ندادن به آتش بس می انجامد.

عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی  تأکید کرد : در سوریه نیروهای دولتی در موقعیت برتر هستند ، اما به دلیل اینکه با یک گروه اپوزوسیون می جنگند به آتش بس تن می دهند تا فرصت را برای گروه های معارض برای حرکت به سمت صلح فراهم کنند. در حقیقت نیروهای سوری به نشانه حسن نیت صلح را می پذیرند.

وی با اشاره به اینکه ایران یکی از بازیگران کلیدی در بحث سوریه است ، بیان کرد: ایران می تواند به سوریه برای پذیرش اتش بس مشاوره بدهد . نگاه کلی و پارادایم سیاستمداران جمهوری اسلامی ایران صلح آمیز است و از پیشنهاد های در این راستا نیز حمایت می کنند.

شفیعی با بیان اینکه در صفوف و سیاست بین المللی تا رضایت نباشد، چیزی تحقق پیدا نمی کند، خاطرنشان کرد: دولت ترکیه و معارضین باید در مورد آتش بس رضایت و صداقت داشته باشند ، چراکه این احتمال نیز وجود دارد که طرف های درگیر به عنوان یک فرصت تجدید قوا و تنفس جدید استفاده کنند.

وی تصریح کرد: اگر از این منظر به آتش بس نگاه کنیم، نتیاج خوبی نخواهد داشت و به این ترتیب آتش بس باعث سلب اعتمادها می شود و در آن زمان درگیری جدی تری در سوریه شکل خواهد گرفت که تبعات آن سایر کشورها از جمله ترکیه را نیز در بر خواهد گرفت.

شفیعی با اشاره به اینکه در سیاست بین الملل و منازعات بالاترین ضمانت اجرایی رضایت است، گفت: باید گروه های درگیر به این نتیجه برسند و در غیر این صورت هرتصمیمی می تواند نادیده گرفته شود. عامل اجبار باید طرف های درگیر را به سمت برقراری آتش بس حرکت دهد.