احمد خليلي نقاش سبك قهوه خانه اي ضمن بيان اين مطلب به خبر نگار تجسمي "مهر" گفت : نقاشي قهوه خانه اي مسلما بايد دچار تغيير و تحولاتي شود. اما به اين نكته نيز توجه داشته باشيد كه اين كار از عهده نسل نقاشاني چون من وامثال من خارج است چرا كه ما چهل سال به اين روش به نقاشي قهوه خانه اي پرداختيم و حالا ديگر نوبت جوان تر هاست كه با داشتن فكري نو و خلاقيت زياد در اين نوع نقاشي يك تحول عظيم به وجود بياورند.
احمد خليلي درادامه گفت: برخي معتقدند نقاشي قهوه خانه اي علاوه بر كهنگي ، غمگين نيز هست در پاسخ بايد بگويم ، نقاش قهوه خانه اي عليرغم اين دو انتقاد ، خيلي مورد استقبال واقع مي شود ومن به عنوان يك نقاش قديمي ، شاگردان زياد و علاقمندي دارم كه اين مسئله را اثبات مي كند .به هر حال فراموش نكنيم كه نقاشي قهوه خانه اي يك نقاشي اصيل ايراني وهويت گمگشته ايرانيان است.
وي در پاسخ به اين سوال كه چرا نقاشي قهوه خانه اي هرگز به بينال هاي خارجي راه نمي يابد گفت: همان طور كه گفتم اين نقاشي عليرغم داشتن طيف وسيع مخاطب ، بايد توسط دستگاههاي ذي ربط دولت حمايت شود چه بسا راهي تازه گشوده شود و جواناني هم كه در اين حيطه كارمي كنند، اميدوار تر شوند.
خليلي در مورد فعاليت هاي هنري خود گفت : تا چندي پيش در قهوه خانه " آذري " به شكل زنده به نقاشي قهوه خانه اي مي پرداختم. من حدود هفت سال در اين قهوه خانه براي مخاطباني كه از نقاط مختلف تهران ، شهرها و كشورهاي ديگرمي آمدند نقاشي كردم . زيرا مي ديدم مردم هنوز اين نوع نقاشي را دوست دارند و درباره زواياي آن كنجكاوي مي كنند.
وي افزود: امسال نقاشي در قهوه خانه را كنار گذاشتم . چون احساس كردم با توجه به كهولت سن ديگر آن نيروي كافي را ندارم.
خليلي در پاسخ به اين سوال خبرنگار تجسمي مهر مبني بر اين كه در كشيدن نقاش قهوه خانه اي معمولا از چه موضوعاتي استفاده مي كرديد گفت: من به شخصه از سه بخش موضوعي ، نقاشي مي كشيدم اين سه بخش قصص قرآني ، ادبيات ايران كه به داستان هاي شاهنامه ومثنوي محدود مي شد . فرهنگ عامه كه مراسمي چون شب يلدا ، سفر هفت سين و ... را در برمي گرفت.
نظر شما