به گزارش خبرگزاری مهر، دفتر مطالعات زیربنایی مرکز پژوهش ها در گزارش خود با اشاره به این که ابریشم در کشور عمدتا به عنوان ماده خام برای تولید فرش های دستباف و به ویژه فرش ابریشمی و نیز ماده اولیه برخی از صنایع نساجی به کار می رود، افزود: بررسی ها نشان می دهند که میزان تولید پیله تر ابریشم از حدود 5500 تن در دهه 70 به حدود 535 تن در سال 1389 و میزان تولید نخ ابریشمی نیز از حدود 850 تن به حدود 85 تن رسیده است که به دنبال این کاهش تولید، بسیاری از کارخانجات ابریشم کشی و صنایع پایین دستی مربوطه ورشکست شده اند و هزاران فرصت شغلی نیز از دست رفته است. از مهمترین دلایل افت این تولید می توان به کاهش نرخ تعرفه و افزایش واردات بدون نیازسنجی ، ثبات نرخ ارز ، عدم همخوانی قیمت تضمینی با قیمت تمام شده بر مبنای نرخ تورم سالیانه و افزایش ارزش افزوده زمین اشاره کرد که در نهایت افزایش هزینه های تولید و به صرفه نبودن تولید ابریشم را به دنبال داشته است.
مرکز پژوهش ها افزود: با بررسی مشکلات دست اندرکاران این صنعت در سال های گذشته به این نتیجه می رسیم که مواردی همچون تبلیغات و اطلاع رسانی گسترده و بموقع به کشاورزان برای تهیه تخم نوغان، آموزش های ویژه پرورش کرم ابریشم، افزایش شعب عرضه تخم نوغان، ترغیب و تشویق کشاورزان به پرورش کرم ابریشم، تحقیق و ارائه راهکارهای افزایش کمی و کیفی به منظور کاهش هزینه های تولید پیله و ابریشم ، ارائه تسهیلات ویژه به منظور بازسازی ، به روز نمودن و بهداشتی کردن کارگاه های ابریشم کشی ، تامین مواد اولیه کارگاه های ابریشم کشی ، ایجاد صنایع تبدیلی در منطقه ، تنظیم بازار عرضه و تقاضا و جلوگیری از واردات بی رویه و قاچاق پیله یا ابریشم و ایجاد متولی خاص در سه بخش نوغانداری ، ابریشم کشی و صنایع تبدیلی تاکنون محقق نشده است.
برای تحقق برخی از دلایل افت تولید که عنوان شد مشکلاتی نظیر عدم دسترسی به پشتوانه های علمی جهت بررسی و تحقیق نبود امکان آموزش کافی همه نوغانداران برای ارتقای سطح دانش فنی، وجود واسطه ها و دلال های پیله که در برنامه های مدیران اخلال ایجاد می کنند. قاچاق فرآورده های ابریشمی پیله و نخ ، ضعف نظام کنترل استاندارد در خصوص واردات و تولیدات محصولات ابریشمی، واردات انواع نخ بدون رعایت نظام استاندارد و ارزشگذاری و اخذ تعرفه گمرکی بدون ارزیابی دقیق و بدون توجه به وجود پیله فراوان در انبارها ، فقدان اساسنامه دقیق و صریح ساختار بخش دولتی، عدم آشنایی با مسائل زیربنایی فعالیت نوغانداری در سطح مدیران ارشد وزارتخانه ها، عدم ثبات در نظام مدیریت کلان بخش دولتی و بالاخص شرکت سهامی پرورش کرم ابریشم ایران جهت تحقق برنامه بلندمدت مدیران و بالاخره عدم تخصیص اعتبار کافی و به موقع برای خرید تضمینی پیله تر، وجود دارد.
همچنین با توجه به قلمرو وسیع نوغانداری در کشور، قابلیت توسعه این صنعت، ریشه دار بودن آن در فرهنگ و تمدن ایرانی و لزوم حفظ و تداوم آن با استفاده از تکنیک های نوین پرورشی ، تدوین یک برنامه هدفمند و بلندمدت ضروری به نظر می رسد. لذا جهت تسهیل در رسیدن به هدف برنامه در ابتدا نیاز است هزینه تولید کاهش و تعرفه واردات افزایش یابد و واردات بر اساس نیاز داخل صورت گیرد. در این راستا لازم است نرخ خرید تضمینی بموقع اعلام شود و کارشناسی شده باشد (با در نظر گرفتن نرخ تورم و نیز حاشیه سود 15 الی 20 درصدی) و نرخ ارز نیز واقعی تر شود.
نظر شما