به گزارش خبرنگار مهر، غزه مرکز اقتصادی ناحیه عرب نشین نوار غزه است که در آن مرکبات و بسیاری دیگر محصولات کشاورزی کشت می شد، همچنین این شهر صاحب صنایع کوچکی از جمله نساجی و فرآوری مواد غذایی بود و بازارهای آن محل فروش سفال های زیبا، وسایل حصیری، لباس های پنبه ای و فرش های دستباف و زیبا بود، نکته بارز دیگری که این شهر را از دیگر شهرهای فلسطین اشغالی متمایز می کرد وجود بندر محلی شیلات در این منطقه بود.
غزه شهری عرب نشین در نواره غزه است که در درگیری های جنبش فتح تحت کنترل گروه حماس در آمد. این شهر بر روی نوار ساحلی مدیترانه قرار گرفته و در سال های قبل از اشغال یک مرکز پر رونق تجاری و محل توقف کاروان های بین مصر و سوریه بوده است و بعد ها به یکی از پنج شهر اصلی منطقه تبدیل شده است.
می گویند در سال ۱۴۵ پیش از میلاد شهر غزه به وسیله جاناتان مکابس از خاندان هسمونیان، برادر یهودا مکابس از خانواده مکابی ها تسخیر شد، حضور یهودیان در این ناحیه با موفقیت همراه بود تا این که جاوینیوس، حاکم رومی آنها را در سال ۶۱ میلادی از آنجا اخراج کرد.
در تاریخ آمده در دوره هخامنشیان، سردار ایرانیِ باتیس، فرماندار غزه بود و زمانی که اسکندر به فلسطین حمله کرد و بعد از محاصره چند روزه توانست شهر را به تصرف خود در آورد از باتیس خواست که از او طلب بخشش کند؛ اما باتیس مقاومت کرد، اسکندر از این رفتار او به خشم آمد و او را به سختی شکنجه کرد تا جایی که در اثر شکنجه درگذشت.
در قرن دوازدهم میلادی این شهر درگیر جنگ های صلیبی مسیحیان شد و تحت کنترل مسلمانان قرار گرفت و اعتقاد بر این بوده که در مکانی که پدربزرگ پیامبر اسلام (ص) دفن است، این شهر به یک شهر مهم اسلامی تبدیل شود اما در قرن شانزدهم بر اثر حمله عثمانی‌ها سقوط کرد و طی جنگ جهانی اول به دست بریتانیا افتاد.
در جنگ جهانی اول، غزه به بخشی از قیمومیت بریتانیا بر فلسطین تبدیل شد و پس از شروع جنگ اول اعراب و اسرائیل در سال ۱۹۴۸، مصر کنترل غزه را به دست گرفت و بسیاری از نواحی اطراف آن را تسخیر کرد.
مصریها هرگز ساکنان غزه را به عنوان شهروندان مصری نپذیرفتند و خروج آنها را از نوار غزه ممنوع کردند و به دنبال این مسائل بود که اسرائیل طی جنگ شش روزه ۱۹۶۷، این شهر را تسخیر کرد و نوار غزه به مدت ۲۷ سال تحت اشغال اسرائیل قرار گرفت و این موضوع باعث تراکم زیاد جمعیت و فقر در نوار غزه شد.
در آغاز قیام فلسطینی در سال ۱۹۸۷، که تحت عنوان انتفاضه اول شناخته می‌شود، غزه مرکز نا آرامی سیاسی و رویارویی بین اسرائیلی ها و فلسطینی ها شد و اوضاع اقتصادی در این شهر رو به وخامت رفت.
در سپتامبر۱۹۹۳، رهبران اسرائیل و سازمان آزادی بخش فلسطین (ساف) طبق توافق نامه اسلو اداره آن را به حکومت فلسطینی برای اداره و کنترل شهر در کنار باقی نوار غزه واگذار کردند و بیشتر صهیونیست ها آن جا را ترک کردند.
دولت فلسطینی به رهبری یاسر عرفات، غزه را به عنوان اولین مقر ایالتی خود برگزید و در سپتامبر ۱۹۹۵، اسرائیل و ساف یک توافق نامه صلح ثانویه نیز امضا کردند و حکومت فلسطینی را تا برخی شهرهای کرانه غربی گسترش دادند.
بعد ها در شرایطی که مقامات رسمی شهر همگی از نیروهای حماس بودند؛ اسرائیل منطقه غزه را محاصره کرده و در یک روز 68 نفر از مسئولین حماس را که منتخب مردم بودند و مصونیت سیاسی و قضایی داشتند دستگیر کرد اما همچنان هیچ کس به این فاجعه رسیدگی نکرد و باز هم سازمان ملل در محکومیت آن تنها به صدور بیانیه ای اکتفا کرد.
این ها بخشی از حوادثی است که شهر غزه در طول تاریخ پشت سر گذاشته تا امروز به نقطه کلیدی و حساسی تبدیل شده و اسرائیل به هر نحو تلاش می کند آن را برای رسیدن به اهداف شوم خود بدست بیاورد.
باز هم محرم شد و اسرائیل با محاصره غزه می خواهد کربلایی دیگر در این منطقه خلق کند و آن را به رخ جهانیانی بکشد که در لاک سکوت خود فرو رفته اند و زبان گویای حقوق بشریشان در کام نمی چرخد تا از انسان هایی دفاع کنند که به جرمی نا مشخص در حال جان دادن هستند.
گروهی که برای کشته شدن یک حیوان، تمام دنیا را علیه شکارچی می شورانند در قبال کشته شدن زنان، کودکان و خانواده های بی گناه غزه سکوت اختیار کرده اند و چشم بر جنایت های همدستان صهیونیست خود بسته اند و اجازه می دهند هر جنایتی در این منطقه رخ دهد.
گزارش از الهام صادقی
نظر شما