به گزارش خبرنگار مهر، اردیبهشت امسال بود که بهمن دری رئیس وقت نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران در بیست و پنجمین دوره از 5 گزینه شامل تپههای عباس آباد، شهر آفتاب، مجتمع امام خمینی (ره)، پرند و چیتگر به عنوان گزینههای نهایی برای ساخت محل دایمی این نمایشگاه خبر داده بود.
وی همچنین گفته بود: پاسخی که ریاست جمهوی در مورد محل دائمی برای ساخت نمایشگاه کتاب تهران دادند، این بود که «کار کارشناسی بیشتری صورت گیرد». واقعیت این است که ما مشکل زمین داریم و اگر زمینی داشتیم وزارت ارشاد با تمام توان این محل را میساخت.
نمایشگاه کتاب تهران سال 86 و در پی شدت گرفتن انتقادها نسبت به مسائلی مانند افزایش شدید ترافیک محدوده خیابان سئول در روزهای برگزاری این رویداد فرهنگی در محل دائمی نمایشگاههای بینالمللی، به صورت موقت به مصلای بزرگ تهران منتقل شد.
همان زمان هم قرار بر این بود تا زمان آماده شدن یک مکان بهتر تا چند سال آینده - تاکید روی گزینه «شهر آفتاب» بود - این نمایشگاه در مصلی برگزار شود.
از سوی دیگر با سرعت گرفتن عملیات ساخت و ساز در مصلی، به مرور فضایی که در اختیار نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران قرار میگرفت، کمتر و کمتر شد تا اینکه امسال یعنی در دوره بیست و پنجم، از 125 هزار مترمربع فضای نمایشگاه، 75 هزار مترمربع - یعنی بیش از نیمی از آن - در فضای باز و تنها 50 هزار مترمربع در شبستان (فضای مسقف) برپا شد.
بر اساس اعلام روابط عمومی معاونت فرهنگی وزارت ارشاد، با دستور علی اسماعیلی رییس شورای سیاستگذاری بیست و ششمین نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران دبیرخانه این نمایشگاه در این معاونت تشکیل شد و نمایشگاه بیست و ششم هم در مصلی برگزار خواهد شد.
علی اسماعیلی هدف از تشکیل این دبیرخانه را اجرایی کردن مصوبات شورای سیاستگذاری و پیگیری امور اجرایی ستاد برگزاری بیستمین و ششمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران اعلام کرد و گفته است: با آغاز به کار این دبیرخانه، بیست و ششمین نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران مرحله اجرایی به خود گرفت.
رییس بیست و ششمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران همچنین از معرفی شورای برنامه ریزی و مدیران کمیتههای این دوره از نمایشگاه در هفته جاری خبر داد و گفت: طبق توافقات صورت گرفته، بیست و ششمین نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران اردیبهشت 1392 در مصلای بزرگ حضرت امام خمینی (ره) برگزار میشود.
خبری نه چندان خوشایند برای معاون اول رئیسجمهوری
حال باید منتظر واکنش منتقدان جدی برگزاری نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران در مصلی و در صدر آنها محمدرضا رحیمی هم باشیم؛ او در اختتامیه نمایشگاه کتاب تهران در تاریخ 23/02/1391 و در حالی که به دلیل مشکلات مربوط به تهویه مصلی، با دستمال کاغذی عرق از سر و صورت خود پاک میکرد، گفت:
«من در این فضای گرم، کم باید مزاحم بشوم و امیدوارم در سالهای آینده بتوانیم نمایشگاهی را بنا بگذاریم. به جناب آقای دکتر حسینی عرض کردم به زودی مقدمه کلنگزنی آغاز ساختمان نمایشگاه بینالمللی را فراهم بیاورد تا بتوانیم کارهای اساسی آن را در همین دولت انجام دهیم. همین طوری که در این دولت 330 هزار عنوان کتاب جدید منتشر شده و این با همه دورههای گذشته برابری میکند، شایسته نیست چنین نمایشگاهی در فضایی که مطلوب آن نیست، برگزار شود. تازه اگر مصلای تهران نبود نمیدانستیم که این عظمت را در کجا به نمایش بگذاریم. بنابراین من از جناب آقای حسینی تقاضا میکنم حداکثر تا پایان این ماه (اردیبهشت 91) و در صورت عدم امکان در اول خرداد 91 مقدمه کلنگزنی نمایشگاه بینالمللی تهران را فراهم بفرمایند که بتوانیم انشاءالله در سالهای آینده در فضایی که همه امور در آن پیشبینی شده، این کار بزرگ را جشن بگیریم».
نظر شما