به گزارش خبرنگار گروه دين و انديشه "مهر"، رادمن اين مطلب را در كتاب خود با عنوان " مفاهيم فرد و اخلاق مسيحي " كه انتشارات دانشگاه كيمبريج اخيراً آن را منتشر كرده است عنوان نموده است.
رادمن البته معتقد است منابعي كه براي فرديت وجود دارند بسي متنوع هستند و به همين جهت هم مي توان بر منابع معرفتي گوناگون چون : دين و عقل و عرفان و تاريخ دست گذاشت و هم بايد مشخصه هاي وضعيتي آن را پررنگ كرد اما در اين ميان به هيچ عنوان نمي توان اين نكته مهم را ناديده گرفت كه بخش مهمي از هويت و فرديت ما انسانها در جامعه است كه ساخته مي شود.
در اينجاست كه به نظر او اخلاق ديني بسي به اخلاق غيرديني نزديك مي شود چرا كه هر دو اين دو گونه متفاوت اخلاق فرديت انساني را با توجه به محيط اجتماعي وي تعريف مي نمايد.
علاوه بر اين ، به نظر رادمن اديان ابراهيمي چون از خدايي بهره مند هستند كه اين خدا متشخص است و رابطه هاي گوناگوني ميان انسان و خدا در اين گفتمان صورت مي گيرد اين نوع ارتباط نيز بحث اخلاق را پررنگ مي كند چرا كه هرچند در اين اديان خدا كمال مطلق است ولي بالاخره "تو" اي به حساب مي ايد كه انسان با وي به گفتگو مي نشيند و هرچند در ارتباط با وي دغدغه هاي معنوي پررنگ هستند اما در اين ارتباط نمي توان و نبايد نسبتهاي اخلاقي را ناديده گرفت و اين اتفاقاً امري است كه در اخلاق بينافردي به كار انساني كه خواهان برقراري با فردي ديگر در اجتماعي انساني است مي آيد. به اين جهت است كه رادمن نظر كساني را كه قايل به تفكيك ذاتي اخلاق ديني و فراديني هستند جدي نمي گيرد و اين دو را به هم نزديك فرض مي كند.
نظر شما