به گزارش خبرنگار مهر، به همت دانشگاه تهران و دفتر نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه تهران، مراسم یادبودی به منظور تجلیل از مقام شامخ علم و فقاهت و اخلاق و بزرگداشت یاد فقیه مجاهد و معلم اخلاق آیت الله آقا مجتبی تهرانی امروز 10 دی ماه بعد از نماز ظهر و عصر با حضور استادان، دانشجویان، مسئولان و عموم دانشگاهیان و با سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین صدیقی در مسجد دانشگاه تهران برگزار شد.
صدیقی در ابتدای سخنرانی خود ضمن تسلیت به استادان، فرهیختگان و دانشجویان گفت: جلسه تکریم از یک عالم در پایگاه علم ـ دانشگاه تهران ـ برقرار است. دنیا ظاهر و باطنی دارد و خداوند متعال ما را به ظاهر مبتلا کرده است.
وی در ادامه سخنانش با بیان اینکه سوره مبارکه یاسین قلب قرآن است، افزود: رمز اینکه سوره یاسین قلب قرآن است چیست؟، علامه طباطبایی از علامه قاضی استاد خود پرسیده بود که چرا این سوره به قلب قرآن معروف است. آقای قاضی پاسخ داد: به خاطر آیه آخر این سوره که می فرماید: فَسُبْحَانَ الَّذِی بِیَدِهِ مَلَکُوتُ کُلِّ شَیْءٍ وَإِلَیْهِ تُرْجَعُونَ.
امام جمعه موقت تهران با اشاره به اینکه خداوند ملکوت آسمانها و زمین را به حضرت ابراهیم(ع) نشان داد، اظهار داشت: وَکَذَلِکَ نُرِی إِبْرَاهِیمَ مَلَکُوتَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَلِیَکُونَ مِنَ الْمُوقِنِینَ. مقام یقینی که حضرت ابراهیم داشت مقام ولایت، تحقق حقیقت حقه بود. حضرت ابراهیم(ع) از خداوند خواست که زنده شدن مردگان را به او نشان دهد و خداوند از او پرسید: مگر ایمان نیاورده ای؟ حضرت جواب داد که برای اطمینان قلب می خواهم.
وی افزود: وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِیمُ رَبِّ أَرِنِی کَیْفَ تُحْیِی الْمَوْتَى قَالَ أَوَلَمْ تُؤْمِن قَالَ بَلَى وَلَکِن لِّیَطْمَئِنَّ قَلْبِی قَالَ فَخُذْ أَرْبَعَةً مِّنَ الطَّیْرِ فَصُرْهُنَّ إِلَیْکَ ثُمَّ اجْعَلْ عَلَى کُلِّ جَبَلٍ مِّنْهُنَّ جُزْءًا ثُمَّ ادْعُهُنَّ یَأْتِینَکَ سَعْیًا وَاعْلَمْ أَنَّ اللّهَ عَزِیزٌ حَکِیم.
صدیقی در ادامه سخنانش با اشاره به اینکه همه این بی قراری ها برای رسیدن به قرار است، گفت: بشر به دنبال نفس مطمئنه است و راه رسیدن به این مقام رفتن در راه حضرت ابراهیم(ع) را می طلبد. خداوند چگونه این مقام را به حضرت ابراهیم(ع) داد. حضرت ابراهیم(ع) به مقامی رسید که قرار است بزرگان در بهشت به آن برسند.
وی با بیان اینکه تمامی موجودات مخلوق هستند، یعنی خالق و علت غایی و فاعلی دارند، بیان کرد: عالم که مخلوق است برای ما کتاب آموزش است. ما انسانها باید در این جهان بیندیشیم و فکر کنیم تا بتوانیم به شناخت خدا برسیم. خداوند در آیات مختلفی بندگان را به تفکر در آسمان و زمین دعوت می کند.
وی با قرائت آیاتی از سوره غاشیه« أَفَلَا یَنظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ کَیْفَ خُلِقَتْ*وَإِلَى السَّمَاء کَیْفَ رُفِعَتْ*وَإِلَى الْجِبَالِ کَیْفَ نُصِبَتْ*وَإِلَى الْأَرْضِ کَیْفَ سُطِحَتْ» تأکید کرد: این آیات و نظیر این آیات محدوده کار دانشگاه ها را مشخص می کند. این عالم کلاس است و مواد این عالم سوژه های علمی شماست. اینها را بشکافید و بهره بگیرید. این عالم متعلق به شماست. این عالم سرمایه شماست. سرمایه را باید بشناسید، اما در کنار این مسائل باید تزکیه داشت. اگر زندگی انسان باطنی نداشته باشد، هیچ رشدی برای انسان ندارد بلکه خسارت محض است.
صدیقی با تأکید بر اینکه قسم های خداوند در قرآن اسرارآمیز است و روح های بزرگ از این قسم ها خیلی بهره می برند، بیان گرد: بیشترین قسم ها در سوره شمس وجود دارد که خداوند در این سوره یازده بار مطرح فرمود و ضروری ترین مسائل زندگی و حیات را برای ما مطرح کرده است. خواب ما انسانها آنقدر عمیق است که خداوند بارها قسم می خورد تا ما را بیدار کند.
وی با بیان اینکه هر کس خود را تزکیه کند به پیروزی قاطع رسیده است، تصریح کرد: فلاح، ظفر به مقصود است. کسی که به فلاح واقعی رسیده است که بر خودش پیروز شود. پیروزی بر هر چیز دیگر، پیروزی انسان نیست. پیروزی انسان، پیروزی بر خودش است. خودشناسی لازمه خودسازی است. اخلاق شناسی برای تخلق، راه شناسی برای رهیافتگی و ... نیاز است. رسیدن به همه موهبتهای دنیوی پیروزی نیست و سرمایه عمر حاصلی ندارد.
این استاد اخلاق در ادامه سخنانش با قرائت آیه وَالَّذِینَ جَاهَدُوا فِینَا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنَا وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِینَ، اذعان کرد: این آیه نشان می دهد که راه هایی وجود دارد که با استاد و مطالعه و ... نمی توان به آنها رسید. هر کسی در هر شغلی باید کار خود را در راه رضای خدا قرار دهد تا همه کارهای او در جهت واحد حرکت کند. چیزهایی وجود دارد که در دفتر و کتاب و ... به دست نمی آید. خداوند می گوید: اینها حاصل طی طریق شماست. این چه سبیلی است؟ سبیل احسان است.
وی با تأکید بر اینکه خداوند اشراقی دارد که شامل همه کس نمی شود، افزود: انواری نصیب انسان می شود که در راه های دیگر نصیب انسان نمی شود. جوانها، طلبه ها و دانشجویان عاشق آیت الله آقامجتبی تهرانی بودند. خداوند دوستی کسی را نصیب ما کند که راه را رفته باشد، کسی که تنها نقشه راه را می کشد نمی تواند کمک چندانی به ما بکند.
صدیقی با اشاره به حدیثی از امام کاظم(ع) که می فرماید: آن علمی از اولویت اول برخوردار است که در صالح بودن به آن بیشتر نیاز دارید، گفت: آن عملی صالح است که انگیزه درستی برای رضای خدا پشت آن باشد. آن چیزی که به انسان باور می دهد علوم معرفتی است که انگیزه انسان را افزایش می دهد. بنابراین اخلاق و فقه لازم ترین علوم هستند.
وی در ادامه سخنانش با اشاره به اینکه حدود 30 سال است که مرحوم آقامجتبی را می شناسم، گفت: ابدا در اعتقاداتش تردیدی نداشت. در مسائل اخلاقی ظاهر و باطنش فرقی نداشت. زندگی در منزل، بیرون و کلاس درس اخلاق و کلاس درس خارجش فرقی نداشت. خیلی ها نان نظام را می خورند و حامی نظام هستند، شاید اگر نان نظام را نخورند حامی آن نباشند، اما آقا مجتبی تهرانی نان نظام را نمی خورد و حامی نظام بود.
صدیقی تصریح کرد: خیلی از علمایی که در نظام در بخشهای مختلف فعالیت دارند و به دلیل شغلی در تهران هستند و به قم دسترسی نداشتند به جلسات خارج ایشان وارد می شدند. خیلی از شهدا، تربیت یافتگان درس اخلاق ایشان بودند. ایشان برای نظام پرفایده و کم هزینه بود. مرحوم آقامجتبی خلأ درس خارج و مهمتر از آن درس اخلاق در تهران را پر کرده بود.
وی با بیان اینکه خیلی ها با سلامت و با شعارهای خوب می آیند ولی در راه نمی توانند اخلاق را رعایت کنند، رسالت دانشگاه است که علمای اخلاق را جذب کند تا دانشجویان را آموزش دهند، گفت: اخلاق از نان برای ما واجب تر است. اخلاق روح زندگی بشر است. مرحوم آقا مجتبی تهرانی تکبر ظاهری نداشت و بندگی خدا را می کرد، اگر گاهی تندی و پرخاش می کرد واقعا برای رضای خدا بود، همه کارهای او در راه خدا بود. در آخرین جلسه محرم امسال برای امام حسین(ع) چاووشی کرد.
نظر شما