به گزارش خبرگزاری مهر، مطهره ناصری- از محققان این طرح با بیان اینکه این طرح در چند مرحله اجرایی شد، افزود: تهیه نانوهیدروژل‌های شبکه‌ای از کیتوسان و دو نوع مواد تشکیل دهنده شبکه، بررسی ساختار و تعیین درصد نانو ژل تشکیل شده، تعیین خواص و مطالعه کاربرد آنها در حمل دارو و جداسازی و خالص‌سازی پروتئین از جمله مراحل اجرای این تحقیق است.
وی با بیان اینکه در این تحقیق ذرات نانوهیدروژل شبکه‌ای با ابعاد متوسط 180 نانومتر از نانوکیتوسان تهیه شده است، اظهار داشت: درصد ذرات نانوهیدروژل شبکه‌ای تشکیل شده با هریک از مواد تشکیل دهنده شبکه و خواص آنها از نظر میزان جذب آب و مقاومت گرمایی مورد بررسی قرار گرفت.
این محقق با تاکید بر اینکه در ادامه تحقیقات کاربرد این نانوهیدروژل‌ها در بارگیری دارو و تخلیه دارو مورد بررسی و مطالعه قرار گرفت، خاطر نشان کرد: در این تحقیق به عنوان مدل از داروی "سدیم دیکلوفناک" استفاده شد و با توجه به حلالیت کم این دارو در آب 80 درصد دارو در شرایط معمولی در هیدروژل بارگیری شد.
وی با اشاره به نتایج به دست آمده از این تحقیق یادآور شد: نتایج نشان داد که تخلیه این دارو از نانوهیدروژل در شرایط معمولی، بعد از 24 ساعت، 60 درصد و بعد از 48 ساعت حدود 80 درصد بوده است.
ناصری به بیان کاربردهای نتایج این تحقیق پرداخت و اضافه کرد: نانوهیدروژل کیتوسان به علت غیرسمی بودن کیتوسان، می‌تواند به عنوان حمل کننده دارو مصرف شود به طوری که دارو با توجه به شرایط محیطی به آهستگی آزاد شده و نانوژل غیرسمی کیتوسان دفع می‌شود.
نظر شما