حبيب دهقان نسب : با كارگرداني كه مرا به بند بكشد كار نمي كنم

حبيب دهقان نسب بازيگر نقش ( ادي كاربونه ) درنمايش چشم اندازي از پل به كارگرداني منيژه محامدي با بيان اين مطلب به خبرنگار تئاترمهرگفت : ازدوران دانشجويي با اين نمايشنامه وديگرآثارآرتورميلر آشنايي كامل داشتم وادي كاربونه را كاملا مي شناختم.

دهقان نسب درادامه گفت : نمايش چشم اندازي ازپل نگاهي جهاني دارد ومتكي برجامعه آمريكا كه اين نمايشنامه درآن كشورشكل گرفته ويا كشوروجامعه اي خاص نيست . اين نمايش رابطه بين انسانها وسنت ها ، مشقت ها ورنج انسان را با مسئله مهاجرت بيان مي كند .

وي درادامه افزود: درجوامع  امروزي هم مي توان ازاين نوع انسانها ديد كه درپس زمينه فكرخود زنداني هستند وتنها راه نجات وعلاج خود را با فراراز وطن ،درسرزميني ديگرجستجو مي كنند .

دهقان نسب درادامه به همكاري با منيژه محامدي اشاره كردوگفت : اين نمايش سومين تجربه من بعد ازسووشون وفالگوش بامحامدي است . هنگامي كه اين متن ازسوي وي پيشنهاد شد با توجه به شناخت قبلي كه از ايشان داشتم آنرا پذيرفتم .

دهقان نسب درادامه گفت : نوع كارگرداني محامدي را مي پسندم چرا كه دركارخود بسيارحرفه اي با بازيگربرخورد مي كند وبازيگررا آزاد مي گذارد تا  هرچه درتوان دارد درروي صحنه تخليه  كند .

وي درادامه افزود : متاسفانه برخي ازكارگردانان بطورمستبدانه با بازيگرخودكارمي كنند وهرچه كه خودشان بگويند بايد بازيگر بالاجبارانجام دهد ويا برخي خود بازي مي كنند وبازيگربايد به طورتصنعي تقليد بازي آن ها را انجام دهد . درهردوصورت خلاقيت را ازبازيگرسلب مي كنند . با كارگرداني كه مرا به بند بكشد كار نمي كنم ولي كاربا محامدي بسيارلذت بخش است .اين رهايي دركارهم به بازيگر وهم به خودشان به عنوان كارگردان كمك مي كند كه بسياري ازحركات وميزانس ها بصورت خودجوش وازسوي بازيگران شكل مي گيرد .

حبيب دهقان نسب درادامه به نوع بازي كه دراين نمايش ارائه داده است اشاره كرد وگفت : شخصيت ادي يك ايتاليايي الاصل است كه به آمريكا مهاجرت كرده وزندگي مي كند وهمچنان پايبند سنت وروش زندگي خود است .براي اينكه بتوانم به اين شخصيت نزديكترشوم وحال وفضاي موجود درنمايش را به اجرا بگذارم بسياردرمورد كشور ايتاليا مطالعه وتحقيق داشتم وبه سراغ فيلمهاي ايتاليايي رفتم وروي حركات دست وفيزيك بدنشان وهمچنين روي لحن صحبت كردن مردمان ايتاليايي مطالعه داشتم .

دهقان نسب درادامه ضمن اشاره به نقد ناسالم وجو ناكارآمد منتقدين درتئاترگفت : متاسفانه چندي پيش درروزنامه اي ستوني را مشاهده كردم كه درمورد نمايش چشم اندازي ازپل به نقد بازيها پرداخته بود وبدون  سواد كافي به راحتي اين گونه بازي با فيزيك بدن وحركات دست همراه با لحن وبازي با كلمات را نوعي رهايي ازاسارتي كه بازيگربين محاوره اي وادبي بودن موجود درمتن ايجادشده است خوانده وبه راحتي ازكنارتمامي تلاش وزحماتي كه بازيگربراي به اجرا گذاشتن كاري كه دغدغه اصلي اوست مي گذرند .

وي درادامه افزود : باعث تاسف است كساني كه اين مطلب را به رشته تحريردرمي آورند خود نويسنده بازيگروكارگردان تئاترهستند ودردانشگاهها هم تدريس مي كنند ولي اين گونه به نظرمي آيد كه هيچ سوادي درمورد تئاتر وبخصوص نمايشنامه هاي اروپايي ندارند.

دهقان نسب ضمن اشاره به اين مطلب به موضوع رخوت وكسلي كه دربين جوانان ودانشجويان تئاترديده مي شوداشاره كردو گفت : متاسفانه دانشجويان تئاترمتوسل به ظواهراين هنرشده اند ومطالعه وتحقيق راازذهن خود پاك كرده اند. اين گونه دانشجويان ابتدايي ترين مسايل مربوط به تئاتررا نمي دانند ولي بيشترازپيشكسوتان تئاتربه روي صحنه  مي روند و تا چشم كارمي كند اين گونه جوانان رامي بينيم .

دهقان نسب  به تفاوتها وشباهتهاي موجود دربازيگري تئاتر وتلويزيون و سينمااشاره كردوگفت : نوع بازي درصحنه وتصويررا بايد ابتدا مشخص كرد نوع بكارگيري ازفيزيك وحس را بايد با دقت مورد مطالعه قرارداد.
وي درادامه گفت : چه بازيگر تئاتروچه بازيگر سينما و تلويزيون درنهايت بايد ازفيزيك ، بدن ، صدا ، بيان وتخيل وتمامي عناصربازيگري استفاده كند . بازيگران بزرگ جهان اگرچه درتصوير موفق هستند ولي همچنان تئاتر را به فراموشي نسپرده اند وحداقل درسال يك كاررا روي صحنه دارند وبه گفته خودشان درصحنه تئاترانرژي يك سال خود را ذخيره مي كنند وشادابي خودرا ازتئاتر دارند ولي متاسفانه بازيگران تئاتر ديروز اكنون يا خانه نشين شده اند ويا درتصوير درجا مي زنند كه البته برخي را نبايد مقصردانست چرا كه زندگي دشواراست وكاردرتئاتر دشوارو كم در آمد است .

دهقان نسب درپايان گفت : خيلي دوست داشتم دركارجديد بهرام بيضايي حضورداشته باشم ولي به لحاظ اينكه درگيربازي درسريال مختارساخته داوود ميرباقري وقصه سوم ساخته مهدي فخيم زاده هستم نتوانستم تجربه ديگري دركنار استادخود داشته باشم .