۶ خرداد ۱۳۸۴، ۱۱:۰۲

كارگردان نمايش " خانه " در گفت و گو با "مهر" :

زير پاي خود را نگاه كنيد ، آدم هايي له مي شوند

سپيده نظري پور :مي خواستم تماشاگر را واردارم تا به زيرپاي خود نگاهي كند . دربطن جامعه انسانهايي وجود دارند كه ما آنها را نمي بينيم مثل بچه هايي كه در پرورشگاه بزرگ مي شوند .

سپيده نظري پور كارگردان نمايش " خانه " درگفتگو با خبرنگارتئاترمهرگفت : نمايش خانه به مسئله دو دختر پرورشگاهي مي پردازد كه ازپرورشگاه فرار كرده اند ودرپاركي مسكن گزيده اند آنها با آشنايي ازتئاتردرماني كه درپروشگاه آموخته اند شروع به بازي آرزوهاي خود مي كنند ودرميان آرزوهاي خود دنبال پدري حتي بداخلاق وظالم مي گردند تا دركنار اومكاني امن ويا همان "خانه "راداشته باشند.

وي درادامه گفت : زهره مجابي نويسنده اين نمايش را واقع گرايانه  نوشته است .من نيز سعي داشتم به اين ساختار پايبند باشم ولي چون روش كارگرداني كه انتخاب كردم براين نظربود كه اثر را ساده نمايش دهيم وبيشتر براساس توانايي بازيگر پيش رويم با اجازه نويسنده تغييراتي دراثردادم . بطورمثال: درمتن بازيگر دختراولي درراه پله توالت قراردارد ودرحال گفتگو با تماشاگراست ولي براي اينكه بازيگر را اززيرپاي تماشاگران بيرون بياورم وآنان را متوجه اين امربكنم تا به زيرپاي خود نگاه بكنند اين تغييررا درمتن اعمال كردم .

كارگردان نمايش خانه گفت : هميشه به تخيل تماشاگر اعتماد داشتم وبه همين منظورسعي درساده كردن همه چيزازجمله ، متن ، بازيگري ، كارگرداني وطراحي صحنه داشته ام فضاي پارك را فقط بايك نيمكت ترسيم كردم .باقي چيزهايي را كه مي توان درپارك ديد را به عهده تخيل تماشاگر گذاشته ام وحتي درمتن هم اشاره شده بود كه شيرآبي باشد ، سطل زباله باشد ولي من درطراحي اين نمايش همه را حذف كردم .هميشه درپي اين بوده ام تايك بخش ازكار را من انجام دهم وبقيه را برعهده تخيل تماشاگر بگذارم .

اين كارشناس طراحي صحنه درادامه به " مهر"  گفت : هميشه ازصحنه هاي شلوغ وپرازاسباب كه براي زيبايي صحنه بكارمي رود پرهيز كرده ام و.مهمترين مسئله درنمايش انديشه ايست كه درپشت اثروجود دارد .

وي درمورد بازي خود دراين نمايش گفت : شخصيت دومي كه من آن را بازي مي كنم .يك دختر ساده لوح است كه تيزهوشي خاصي ندارد وخيلي معمولي است . خيلي تاكيد براين سادگي وبزرگ كردن اين موضوع داشتم .يكي ازخلاء هايي كه دراين متن وجود داشت نپرداختن به شخصيت ذهني دختراست . ما با اتود كردن وتمرين ، شخصيت او را پررنگ كرديم وبا باهوش جلوه دادن دختراول وقدرت تصميم گيري او نمايش را به اين سو سوق داديم كه باعث اين فراردختراولي بوده واگراو نبود دومي هيچ وقت فرار نمي كرد.

نظري پور درپاسخ به اينكه آيا نمايش خانه يك اثرمردستيزانه است ؟ گفت : بايد توجه داشت اين نمايش ازديدگاه دو دختر روايت مي شود پس شايد نگاه اين شخصيتها كمي زنانه باشد ولي دركل نمايش اين گونه نيست زيرا وقتي به آرزوهايي كه اين دودختر دارند نگاه مي كنيم مي بينيم كه آنها خيلي به مردها وابستگي دارند بطورمثال : براي بچه ها مهمترين شخصيت درزندگي آنها مادران هستند وبچه ها به مادر وابستگي زيادي دارند ولي اين دودختر اينگونه نيستند وهميشه دنبال پدرمي گردند وهيچ وقت كلامي ازمادر نمي گويند .  دختردومي با اينكه اصلا پدري نداشته با وام گرفتن خاطره يك دخترديگر براي خود پدري مي سازد . دختراولي با اينكه پدر بداخلاقي داشته كه هميشه اورا كتك مي زده بازهم درآروزي اوست ودرآخراين دو هستند كه با ترسيم شكل يك مرد كه همان پدربداخلاق است درآغوش او مي خوابند پس نمي توان نگاه كلي نمايش را مرد ستيزانه دانست.

به گزارش "مهر"  نمايش خانه هرروز بجز شنبه ها ساعت 19 درسالن كوچك مجموعه تئاترشهر بروي صحنه مي رود .

 

 

کد خبر 188047

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha