به گزارش خبرنگار مهر، لزوم توجه جدی به طنز برای ایجاد جامعه ای شاداب بر هیچکس پوشیده نیست و شهرستان های کوچک با توجه به محدودیت فضاهای تفریحی باید در این عرصه بیشتر مورد توجه قرار گیرند.
یادی از سال های شکوفایی طنز در ابرکوه
در سال هایی نه چندان دور، گروه های طنز مختلفی در شهرستان ابرکوه تشکیل شده بود و به مناسبت های مختلف به اجرای برنامه می پرداختند.
این گروه ها تنها تشکیل شده از علاقمندانی بود که با هزینه و صرف وقت و بدون هر پشتوانه ای به کار می پرداختند تا سهمی در شادی مردم داشته باشند.
با مروز زمان و پا به سن گذاشتن این افراد همچنین ادامه نامهربانی ها از طرف کسانی که می توانستند و وظیفه آنها حمایت از این هنرمندان بی ادعا بود، دیگر کسی به سمت این کار روی نیاورد.
هیچکس وظیفه فرهنگ سازی طنز در جامعه را بر عهده نگرفت
عدم همکاری فقط شامل کمک های مادی نبود زیرا کسی حتی برای جا انداختن طنز در جامعه نیز تلاش نکرد و به واسطه اینکه بینندگان این برنامه ها که تعداد آنها بسیار زیاد بود این برنامه ها را نوعأ شوخی هایی برای ایجاد خنده تلقی می کردند، فرهنگ طنز نیز در شهرستان جایی باز نکرد و طبعأ نه تنها دیگر کسی به فکر ادامه کار نیفتاد.
حسن آقا سالار، از سرشناس ترین این افراد بود. وی که کارمند آموزش و پرورش بود و مسئولیت اداره تئاتر این اداره را بر عهده داشت در اعتلای تئاتر و همچنین شروع برنامه های طنز در ابرکوه نقش بسزایی داشت و خبرنگار مهر برای نخستین بار به سراغ وی رفت تا خاطرات و نظرات او را واگویه کند.
هنرمندان تئاتر ابرکوه شاگردان حسن آقا هستند
اکثر هنرمندان تئاتری که از دانش آموزان بودند در سال هایی که وی هنوز به بازنشستگی نرسیده بود، شاگردان او به حساب می آمدند.
عشق به کار، حسن آقا را بعد از بازنشستگی هم رها نکرد و وی تنها کسی است که از آن دوران طلایی در ابرکوه هنوز به کار خود ادامه می دهد، اگرچه برای تأمین زندگی خود باید به رانندگی در آژانس هم بپردازد.
طنزهای حسن آقا که عمدتأ برگرفته از مشکلات مردم و به ویژه مردم شهرستان است، زبانزد است و کمتر جایی است که ذکری از مسائل اجتماعی شهر بشود و مثلی از شاهکارهای حسن آقا به میان نیاید.
سالن هایی که به عشق طنز حسن آقا پر می شود
با وجود این که وی به دلیل عدم توجه کسانی که باید او را یاری دهند، اکنون تنها به مجری گری می پردازد، هر جا که نامی از حضور وی دیده می شود، سالن برگزاری برنامه پر می شود و مردم منتظر هستند که حسن آقا بنا به طبع خود یک طنز هم به مجری گری خود اضافه کند و یک یادگاری به خاطرات مردم.
از کوچکی و دوران راهنمایی، خود شاگرد کلاس های تئاتر این پیشکسوت در کانون پرورشی آموزش و پرورش بودم و در دورانی که تئاتر در ابرکوه جایگاه ویژه ای داشت به اجرا می پرداختم و مانند دیگر مردم و بلکه بیشتر، برنامه های استادم را دنبال می کردم.
بد نیست چند طنز به یادماندنی حسن آقا را هم برای شما نقل کنم.
احتمالأ فرزندتان فرماندار می شود!
حدود 15 سال پیش یکی از ادارات با حضور افراد زیرمجموعه خود که تعداد آنها کم هم نبود، جشنی برپا کرده بود.
در آن جشن فرماندار وقت که به گفته وی تنها کسی بوده است که از کار او تجلیل می کرد، شروع به صحبت می کند و سخنرانی او به درازا می کشد.
بعد از پایان صحبت های این مسئول، حسن آقا سالار که در این جشن مجری بود به روی سن می آید و خطاب به حاضران می گوید: اگر دیدید فرزندتان خیلی حرف می زند و بسیاری از حرف هایشان هم دردی را دوا نمی کند و خسته می شوید، امیدوار باشید که احتمالأ فرزندتان در آینده فرماندار می شود!
خود به ما می گوید: تاکنون کسی از من دلگیر نشده و بسیاری از مسئولان انتقادپذیر هستند ولی برخی از آنان نیز خواستار این می شوند که ذکری از آنها نشود چون فکر می کنند که مورد تمسخر قرار می گیرند و این مسئله اصلی ترین مشکل کار طنز در شهرستان است و باید در این زمینه فرهنگ سازی کرد که طنز با لودگی و مسخره بازی تفاوت دارد.
حسن آقا سالار در محل تاکسی تلفنی که در آن فعالیت می کند پای گفتگو با خبرنگار مهر نشست: متولد 1336 هستم و سال 57 فارغ التحصیل دانشسرای مقدماتی شدم و به استخدام آموزش و پرورش در آمدم.
وی ادامه می دهد: در سال 60 از چند نفر از ما خواسته شد که در دوره آموزش تئاتر در شیراز شرکت کنیم که تنها من این پیشنهاد را پذیرفتم. بعدها به یکی از همین دوستان که رئیس آموزش و پرورش شده بود، گفتم: عجب دنیای عجیبی است اگر شما به جای من به آن دوره رفته بودید من الان رئیس آموزش و پرورش بودم.
به خاطر طنز یکسال رفوزه شدم/ 1500 لطیفه در حافظه داشتم
سالار ادامه می دهد: از کودکی به کار طنز علاقه داشتم و حتی یکسال در دوران تحصیل به خاطر این علاقه مردود شدم و داستان از این قرار بود که من باید در پایان کلاس برای رفع خستگی همکلاسی هایم طنز پردازی می کردم و وقت خود را به جای حل مشکلات درسی به جمع آوری لطیفه می گذراندم.
وی ادامه می دهد: در دوران کار خود در آموزش و پرورش، خاطرات زیادی را در ذهن بچه ها یه یادگار گذاشتم و الان هم آنان با احترام از من یاد می کنند و یکی از این کارهای خاطره انگیز نوشتن هزار و 500 لطیفه در دفتری بود که همه را حفظ بودم و شماره بندی شده بود و در صبحگاه، دفتر را به بچه ها می دادم تا شماره چند لطیفه را بگویند تا آنها را تعریف کنم.
اگر در شهر دیگری فعالیت کرده بودم....
می گوید: از سال 1361 کار طنز را شروع کرده ام و هنوز هم ادامه می دهم اما توجه چندانی به من نشده و اعتقاد دارم که اگر در شهر دیگری مشغول به کار بودم به من بیشتر توجه می شد و حداقل بعد از بازنشستگی در شغلی مرتبط با فعالیت های فرهنگی به کار گمارده می شدم در حالی که در 31 سال فعالیتم در شهرستان هیچ موقع مورد تقدیر نیز قرار نگرفتم.
وی اضافه می کند: باور نمی کنید ولی در حالی که برخی از ادارات برای آوردن هنرمندانی از شهرهای دیگر میلیون ها تومان هزینه می کنند، بارها ساعت 11 شب و بعد از اجرای برنامه بدون هیچ هزینه پیاده هم به خانه بازگشته ام و به همین دلیل از سال 85 که بازنشسته شدم فعالیت های خود را تنها به مجری گری خلاصه کرده ام.
سالار برنامه ها هستم/ در ادارات سریع به کارم رسیدگی می شود!
وقتی از او در مورد انگیزه هایش برای ادامه کار با وجود مشکلاتی که عنوان شد سئوال می کنم، می گوید: همانطور که در بسیاری از برنامه هایم می گویم همه چیز صاحب و "سالار" می خواهد و همه چیز صاحب دارد و اگر من نباشم برنامه ها لنگ می ماند!
با شیرینی می گوید: با همه مشکلاتی که دارم در ادارات شهرستان سریع به کارم رسیدگی می شود و می گویند کارش را سریع راه بیندازید تا برایش سوژه طنز درست نشود.
وی ادامه می دهد: نه با هدف کسب درآمد و بعضأ هدیه های بسیار ناچیز، بلکه به عشق مردم ادامه کار می دهم و ارزشی ترین کار زندگیم شرکت در جشن های تولد امام زمان است که از سال های نخست تاکنون بدون وقفه ادامه داشته است و نمونه آن، جشن آن حضرت در محله نظامیه از پرسابقه ترین جشن های شهرستان است که با همیاری مردم و یه خصوص جوانان برگزار می شود.
مسئولان برای شادی مردم بکوشند
حرف پایانی این گزارش را هم این پیشکسوت طنز می زند.
سالار ادامه می دهد: گفته می شود که بسیاری از مردم دچار افسردگی هستند و این مسئله توجه جدی به طنز را می رساند.
وی افزود:در شهرستان ابرکوه کارهای طنز بسیار اندکی که انجام می شود فقط مختص برخی از مناسبت ها و ایام خاص است.
سالار ادامه می دهد: کار طنز کمترین هزینه را بر دوش برگزارکنندگان تحمیل می کند و هنرمندان شهرستان هم توقع چندانی از مسئولان ندارند و تنها با اندکی توجه می توانند آن را به صحنه بازگردانند و موجبات شادی و نشاط مردم را فراهم آورند.
-----------
عکس و گزارش: رحیم میرعظیم
نظر شما