در حسرت سقفي براي زندگي !

به گزارش خبرنگار اجتماعي خبرگزاري مهر بسياري از كساني كه براي پيدا كردن خانه اجاره اي با مشكل مواجه مي شوند زوج هاي جواني اند كه مدت زيادي از زندگي مشتركشان نمي گذرد و اغلب هم از خانواده هاي متوسطند، يعني نه خبري از پدر پولدار است و نه ارث و ميراث خانوادگي ، حالا ديگر زندگي كردن در خانه اي كه به قول بعضي ها به اندازه يك قوطي كبريت است بسيارسخت شده ، حالا ديگر حسرت زندگي كردن در خانه اي كه حياط داشته باشد و بعد از ظهرها بتواني در حياطتش بنشيني و  چايي در كنار حوض بخوري از صداي فواره آن لذت ببري حسرت بزرگي شده است.

هر جا خانه اي با اين مشخصات وجود داشته بعد از مدتي كوبيده شده و به چندين واحد آپارتماني تبديل مي شود، اما اين ازدياد آپارتمان سازي نه تنها باعث نشده كه قيمت خانه هاي استيجاري پايين بيايد بلكه بسياري از مستاجران بيچاره با رشد روز افزون اجاره خانه ها مواجه شده اند.

مساله مهم ديگري كه اين روزها به وجود آمده طلب كردن اجاره هاي بالا توسط صاحب خانه ها از مستاجران است، بسياري از آن ها ديگر پول هايي را كه به عنوان وديعه از مستاجر مي گيرند قبول ندارند و ترجيح مي دهند با گرفتن وديعه كم مبلغ اجاره را بالا ببرند.

حال در چنين شرايطي است كه مسئولين جامعه با دادن وام هايي با مبلغ اندك، جوانان را به ازدواج تشويق مي كنند، اما آيا اين وام ها مي تواند مشكلاتي از جمله مشكل مسكن را حل كند.

چرا كسي به داد ما نمي رسد؟!

رضا شهيدي، مستاجر در اين باره مي گويد: خسته شده ام، الان يك هفته است كه هر روز از صبح تا شب از اين بنگاه به آن بنگاه مي روم، هر روز هم يك منطقه پايين تر اما خبري از پايين آمدن قيمت ها نيست، هيچ كس هم نيست كه به داد ما برسد.

او مي افزايد: سال گذشته 2 ميليون تومان وديعه دادم و ماهي هم 130 هزار تومان براي يك خانه 45 متري، اما امسال صاحب خانه مي گويد، يك ميليون از وديعه ات را نگه مي دارم و بايد ماهي 210 هزار تومان اجاره بدهي، مني كه فقط ماهي 180 هزار تومان حقوق مي گيرم و همسرم هم فقط ماهي 100 هزار تومان حقوق مي گيرد، چطور مي توانيم ماهي 210 هزار تومان اجاره بدهيم.

اين مستاجر اظهار مي دارد: هيچ نظارتي بر قانون گرفتن اجاره خانه و وديعه از مستاجران وجود ندارد، آن وقت آقايان مي نشينند و مي گويند جوانان بايد ازدواج كنند تا از رواج فساد و فحشا در جامعه كاسته شود، با چنين اوضاعي يك جوان چطور مي تواند ازدواج كند، ازدواج در اين وضعيت فقط آمار طلاق را بالا مي برد و فساد را هم بيشتر مي كند.

اما افسانه عبادي يك مستاجر ديگر مي گويد: هر سال خانه به دوشي، ديگر خسته شده ام، هر سال هم قيمت ها چند برابر مي شود اما حقوق ما فقط 10 تا 20 درصد افزايش پيدا مي كند، واقعا هيچ كس نيست كه به داد ما برسد، صاحبخانه ها پوستمان را زنده زنده مي كنند، خانه ها به قدري كوچك شده كه جاي نفس كشيدن هم ندارد اما همين خانه هاي كوچك هر روز گران تر مي شود.

او مي افزايد: 8 سال پيش ازدواج كرده ام، اما هنوز نتوانسته ايم يك خانه كوچك بخريم، هنوز كه هنوزاست اجاره نشينيم، با اين قيمت ها فكر مي كنم ديگر مجبور شويم سر به بيابان بگذاريم، خيلي رنج آور است كه مجبور باشي براي يك خانه 40 متري ماهي 130 تا 140 هزار تومان اجاره بدهي.

 عبادي اظهار مي دارد: هر سال جشن خيرين مسكن ساز برگزار مي شود، هر سال تعداد زيادي آدم مي آيند و دور هم جمع نمي شوند و حرف از اهداي زمين هاي چند هزار متري و چك هاي چند ميليون توماني مي زنند اما وضعيت مسكن هر سال بدتر از سال قبل مي شود، آيا واقعا تمام اين زمين ها و پول ها كفاف ساخت خانه هايي با متراژ كوچك و قرار دادن آن در اختيار جوانان را نمي دهد.

جشن خيرين مسكن ساز و جوانان اميدوار

 به گزارش مهردر چنين شرايطي وزير مسكن و شهرسازي از واگذاري 140 قطعه زمين از سوي وزارت مسكن و شهرسازي براي ساخت مسكن جوانان خبر مي دهد.

علي عبدالعلي زاده از مساعدت و فعاليت خيرين مسكن ساز در حل معضل مسكن جوانان توسط خيرين مسكن ساز خبر مي دهد و اين كه در برنامه 5  ساله چهارم مقرر شده 130 هزار مسكن براي جوانان ساخته شود كه آيين نامه و سند اين امر را تهيه شده و به زودي از طريق وزارت مسكن و سازمان ملي جوانان جهت تصويب به دولت ارائه خواهد شد.

اما همچنان قيمت مسكن رو به افزايش است و در اين بين بيش از هر كس مستاجرين و به خصوص جوانان تحت فشار قرار مي گيرند و همين امر باعث به وجود آمدن شهرك هاي اقماري مي شود.

مدت ها است كه جوانان خبر خانه هاي اجاره اي به شرط تمليك را شنيده اند، اما كي نوبت اين خيل عظيم مستاجرين عاصي از افزايش اجاره ها مي شود معلوم نيست.

التبه وزير مسكن و شهرسازي در اين خصوص مي گويد: تاكنون 60 هزار خانواده در نقاط مختلف كشور در اين خانه ها ساكن شده اند و اكثر اين افراد را زوج هاي جوان تشكيل مي دهد و در حدود 18 درصد نيز به خانواده هايي واگذار شده كه سرپرست آنان را زنان تشكيل مي دهد.

وي مي افزايد: گرچه در تهيه مسكن جوانان با مشكل مواجه هستيم اما با توجه به فرهنگ خاص جامعه مساحت كمتر از 48 متر براي هيچ زوجي در كشور پيشنهاد نمي شود.

اما اين در حالي است كه بسياري از جوانان به دليل نداشتن بضاعت مالي در خانه هايي با متراژ 20، 25 و 30 متر نيز ساكن مي شوند.

ايجاد شهرك هاي اقماري و معضلات اجتماعي

مشكل ديگري كه گراني مسكن در شهرهاي بزرگ و به خصوص تهران به وجود مي آورد، ايجاد شهرك هاي اقماري و سكونت گاه هاي غير رسمي است كه باعث مي شود تا چند سال آينده به يك مشكل عمده تبديل شده و يك چهارم جمعيت شهري كشور را در خود جاي دهد.

اما مشكل به همين جا ختم نمي شود، جمع شدن افراد در حاشيه شهرها با فرهنگ ها و آداب و رسوم مختلف باعث بروز مشكلات و معضلات اجتماعي نيز مي شود، نگاهي به اخبار حوادث روزنامه ها و آماري اجمالي از مناطقي كه حوادث بيشتري در آن به وقوع مي پيوندد گواه اين مدعا است.

بر اساس اظهارات معاون وزير مسكن، 25 تا 35 درصد از جمعيت كلان شهرها در مناطق حاشيه اي اسكان پيدا كرده اند كه اغلب سكونتگاههاي آنها بر روي گسل ها، مسيل ها و در مجاورت آلاينده هاي زيست محيطي شكل گرفته كه بر مبناي مطالعات علمي نمي باشد، ضمن اين كه در اين قبيل سكونتگاهها از خدمات شهري و رعايت استانداردها مطلقا خبري نيست و علي رغم پيوند جغرافيايي با شهر اما به لحاظ كالبدي رفتار متفاوتي در اين نقاط وجود دارد.

براي حل مشكلات اجاره نشينان بايد مجلس و دولت به ميدان بيايند وگرنه هيچ راه ديگري باقي نمانده