به گزارش خبرگزاری مهر، پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا در مقیاس آزمایشگاهی سیستمی را عرضه کرده اند که از خاصیت اسیدیته ای که معمولا در الکترولیز آب شور تولید می شود برای تسریع انحلال مواد معدنی سیلیکاتی استفاده و در عین حال سوخت هیدروژنی و دیگر گازهای مفید را تولید می کند.
محلول الکترولیت به دست آمده نشان دهنده افزایش معنادار در غلظت هیدروکسید و همچنین توانایی قابل توجه برای جذب و حفظ دی اکسید کربن جوی است.
علاوه بر این محققان می گویند کربنات و بیوکربنات تولید شده در این فرایند می تواند برای کاهش اثر اسیدی شدگی اقیانوس ها استفاده شود ؛ فرایندی که مشابه عملکرد شربت های خوراکی دارویی برای خنثی سازی اسید اضافی معده است.
"گرگ رو" پژوهشگر دانشگاه کالیفرنیا در سانتاکروز و مجری این تحقیقات گفت ما نه تنها شیوه ای را برای از جمع آوری و ذخیره سازی دی اکسید کربن از جو یافته و می توانیم H2 ارزشمند را تولید کنیم بلکه می توانیم با این شیوه نوین به نجات اکو سیستم دریایی کمک کنیم.
وقتی دی اکسید کربن به جو آزاد می شود بخش قابل توجهی از آن توسط اقیانوس ها بلعیده و موجبات اسیدی شدن اقیانوس ها را فراهم می آورد.
نشان داده شده که این اسیدی شدن برای بسیاری از گونه های حیات دریایی بویژه مرجان ها و گونه های صدف دار خطرناک است.
تا اواسط قرن جاری جهان دستکم دو درجه سانتی گراد گرم تر خواهد شد و اقیانوس ها شاهد افزایش بیش از 60 درصدی اسیدی شدگی نسبت به سطح پیش از صنعتی شدن دنیا هستند.
محلول قلیایی به دست آمده از این فرایند جدید را می توان به اقیانوس ها افزود تا این اسیدی شدگی را خنثی کند و تاثیرات آن را بر حیات دریایی جبران سازد.
با این حال تحقیقات بیشتری در مورد این محلول قلیایی باید صورت گیرد.
این پژوهشگران می گویند: وقتی چنین سیستم هایی با برق تجدید پذیر و مصرف مواد معدنی فراوان در زمین و محلول های نمکی کار خود را آغاز کند می تواند دی اکسید کربن اضافی موجود در جو را با ظرفیت بالا و سرعت مناسب جمع آوری و دخیره سازی کند.
همچنین این فرایند می تواند سوخت ابر سبز بدون کربن یا همان هیدروژن را نیز تولید کند.
شیوه های شیمیایی جمع آوری و ذخیره سازی دی اکسید کربن که پیش از این ارائه شده اند پرهزینه هستند و از فرایندهای گرمایی/ مکانیکی برای تغلیظ مولکول های CO2 از هوا استفاده می کنند در حالی که فرایند بازیافت آن نیز بسیار هزینه بر است.
این شیوه نوین به دی اکسید کربن موجود در جو برای تغلیظ و ذخیره سازی به شکل مولکولی نیازی ندارد و از این رو شیوه های هزینه بر نیز در این شیوه به کار نمی آید.
نتایج این پژوهش در نشریه Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است.
نظر شما