داود دانشور كارگردان نمايش "آنوا "در گفتگو با خبرنگار تئاتر مهر گفت: ما در شرايط نابساماني هستيم واقعا اگر محيط ما فرهنگي تر بود نگاه به فرهنگ معقول تر، هنري تر و با سياست انجام مي گرفت ، هر گروه نمايشي اين فرصت را داشت كه با اين حال راكت و بدون دغدغه هاي بيرون از حوزه تئاتر كه متاسفانه در تئاتر اعمال مي شود به راه خود ادامه بدهد. بايد مسوولين توجه داشته باشند تئاتر هم جايگاه خودش را در فرهنگ دارد و مساله فرهنگي و هنري نياز شديد جامعه امروز ماست.
وي در ادامه گفت: ما نياز به مبادله فرهنگي داريم سنتها و آيين ها را جز به اشكال هنري آن هم با شيوه هاي خاص آن نمي توان عرضه كرد. نمي توانيم تريبون بگذاريم و بگوييم چي داشته ايم، چي داريم و چه چيز براي بهره برداري خواهيم داشت. اگر شناخت از هنر بيشتر شود قطعا تاثير مطلوبي بر جامعه امروز ما خواهد داشت.
داود دانشور در رابطه با مبادلات فرهنگي گفت: اگر برخوردها فرهنگي تر شود گروههاي هنري بهتر مي توانند خودشان را به چالش بگذارند و با هنرهاي ديگر كشورها رابطه برقرار كنند. متاسفانه هنر ما عرضه بيروني ندارد و بايد بگويم كه دست ما را بسته اند. ما شخصا چقدر بايد تلاش كنيم و در كتابها سرك بكشيم، يك نفر را پيدا كنيم، بخواهيم بحث كنيم كه ببينيم كه ارزش دارد كه روي آثار اين نويسنده كار شود يا نه و وقتي كه بر روي اين آثار كاري صورت مي گيرد همه برآوردها بايد از جيب خودما باشد. اين بايد شرايط اش هموار شود كه فكر مي كنم ديگر كشورها اين كار را مي كنند ما بايد با ديگر كشورها رفت و آمد داشته باشيم متاسفانه برخوردها در كشور ما سالم نيست و ما مشكلات تاملي داريم. ما براي رفتن از يك شهر به يك شهر بسيار مشكل داريم چه برسد به اينكه بخواهيم از مرزها خارج شويم ما نمي توانيم فلان نويسنده ، فلان شخص و يا فلان سفير را دعوت كنيم كه بيايند كار خودشان را ببينند و در صورتي كه اين افتخار كشور ماست. همان گونه كه ما خوشحال مي شويم يك محصول هنري از كشور ما در جاهاي ديگر ديده مي شود آنها نيز همين گونه هستند و آنها نيز خوشحال مي شوند كه آثارشان در ديگر كشورها به اجرا درآيد. به اين مي گويند داد و ستد فرهنگي و موسسه بين المللي تئاتر هم يكي از وظايفش همين تامل است ما به خاطر بسته بودن مرزها به ناداني رسيده ايم. اگر در ايران از كسي بپرسي چارچوب تئاتر يونسكو چيست كسي نمي داند در حالي كه قانون دارد، اساسنامه دارد، اهداف دارد كه چه كارهايي بايد صورت بگيرد ما حتي نمي دانيم كه روز جهاني تئاتر چه روزي است، چه كسي پيام مي دهد، چه كسي پخش مي كند ، كجا جشن گرفته مي شود و اينهاست كه چهره فرهنگي و تئاتر ما را نازيبا كرده است.
وي در مورد مسائل اخير در حوزه تئاتر گفت: متاسفانه دغدغه هاي بيرون از حوزه تئاتر شديدا بر تئاتر اثر مي گذارد . يكي از آنها مساله مالي است كه همه از آن صحبت مي كنند. مديران در كشور ما فقط مي آيند و پست تحويل مي گيرند و هيچ نگاه جدي ندارند. در حالي كه اين وظيفه آنهاست. متاسفانه دولتهايي كه از اول انقلاب تا حالا بر راس كارآمده اند به شرايط مالي تئاتر نگاه نكرده اند و فقط يكسري جشنواره برگزار كرده اند كه آنها هم فقط براي تبليغ بوده. بايد توجه داشت هنرمند از بطن جامه بيرون مي آيد پس دستش را دراز نمي كند جلوي كسي، حق اش را بطور طبيعي مي خواهد. ما فقط يك نگاه جشنواره اي به تئاتر داريم در صورتي كه به نظر نمي آيد اين جشنواره روند رو به رشد و مثبتي داشته است. امسال مي بينيم كه فراخوان جشنواره اعلام نگشته و هيچ اتفاقي هم نيفتاده . اگر حركت جشنواره مثبت بود اميد ايجاد مي كرد ، حوزه تئاتر را فعال مي كرد و به نيروهاي تئاتر انگيزه مي داد.
وي در ادامه گفت: چند سال از تغيرات فرهنگي مي گذرد بايد تا حال يك تكاني مي خورديم . سالهاست كه داريم از تحول صحبت مي كنيم ، نهادهاي فراواني هم در اين زمينه داريم اما هيچ كار خاصي انجام نداده ايم. بازده صحبتهايي كه شده كجاست. نيت ها تا حالا بايد نشان داده مي شد . بايد نگاه به تئاتر عوض شود. شايد سينما با زشت كاري به سمت تبليغ برود ولي تئاتر اهل اين كار نيست و اصولا مبلغ نيست . يك حوزه فرهيخته و اهل تفكر است و ما تنها اميدمان به اين دولت جديد است.
داود دانشور در پايان با تئاتر را يك شغل دانست و گفت: تئاتر يك حرفه است و مي بينيم كه براي آن هم دانشگاه داريم ، مسوولين بايد با اين نگاه به تئاتر نگاه كنند و براي اين همه فارغ التحصيل كه از دانشگاهها دارند وارد اين حرفه مي شوند اشتغال ايجادكنند.
نظر شما