حشمت الله عسگری در گفتگو با مهر اظهار داشت: یکی از مشکلات اساسی که امروز استان ایلام درگیر آن شده مبارزه با بیان زدایی است.
وی بیان داشت: استان ایلام 520 هزار هکتار از ازاضی استان ایلام بیابان تشکیل داده است و از این میزان بیابان 140 هزار هکتار کانون بحرانی وجود دارد که در شهرستان دهلران است.
وی تصریح کرد: در صورتی که کانون های بحرانی در استان مهار نشود مشکلات فراوانی به وجود خواهد آمد.
معاون برنامه ریزی استاندار ایلام گفت: در سال گذشته پنج میلیارد ریال برای تثبیت کانون های بحرانی استان اختصاص یافته که خوشبختانه این میزان اعتبار تحقق یافته است.
وی بیان داشت: تاکنون 10 هزار هکتار از ارضی که کانون بحرانی است کار تثبیت انجام شده است و در صورتی که کانون های بحرانی مهار نشوند خطری جدی برای محصولاتن کشاورزی و از طرفی سلامت مردم منطقه است.
وی گفت: برای مهار کانون های بحرانی برنامه های در دستور کار منابع طبیعی قرار گرفته است
تصاویر از منطقه ابوغویر دهلران است که یکی از کانون های بحرانی است
در چند سال اخیر معضل بیابان‌زایی در سطح کشور رشد چشمگیری داشته است و متأسفانه به‌علت عملکرد نامطلوب سازمان‌های دولتی به‌ویژه سازمان محیط زیست و سازمان منابع طبیعی وسعت بیابان‌های کشور افزایش پیدا کرده است.
با نابودی مراتع کشور به‌ویژه در استان ایلام٬ مهمترین منبع تغذیه دام‌های از بین می‌رود٬ این امر موجب می‌شود که دامداران برای حل مشکل علوفه٬ دام‌های خود را به سمت جنگل‌ها هدایت کنند.
متأسفانه در چند سال اخیر اقدام مناسبی از سوی دولت برای حفظ مراتع و منابع طبیعی کشور صورت نگرفته است و علت اصلی این موضوع عدم اختصاص اعتبار لازم از سوی دولت برای مبارزه با بیابان‌زایی است.
در صورت عدم کنترل و پیشگیری به موقع مناطق بیایانی استان ایلام گسترش می یابند.
این هشدار برای استانی داده می شود که در مجموع حدود 87 درصد مساحت آن را جنگل و مرتع و عرصه های طبیعی تشکیل می دهد.
استان ایلام در مجموع دارای دو میلیون مترمربع وسعت است که 1.7میلیون هکتار آن را عرصه های طبیعی شامل جنگل و مرتع تشکیل می دهد.
در حال حاضر 140 هزار هکتار از عرصه های طبیعی این استان واقع در شهرستان دهلران تحت تاثیر فرسایش بادی و تبدیل شدن به بیابان قرار دارد، منطقه ای که در آن، چند روستا شامل یک هزار و 350 باب منزل مسکونی، 26 هزار هکتار اراضی زراعی، بیش از 100هزار هکتار منابع زیست محیطی و 125 کیلومتر راه ارتباطی واقع شده است.
اگر این روند به سرعت کنترل نشود، بیابان حتی شهر دهلران و شهرستانهای مهران و آبدانان را نیز خواهد بلعید و این امر تبعات اقتصادی، سیاسی و اجتماعی فراوانی همچون تشدید فقر، بیکاری و مهاجرت را به همراه خواهد آورد.
در حالی که فرسایش خاک در ایلام باعث از بین رفتن سالانه 47میلیون تن خاک حاصلخیز و به تبع آن مراتع و جنگلهای موجود در آن می‌شود، وقوع هر ساله سیل نیز بیش از 20تن خاک در هر هکتار از اراضی و مراتع این استان را با خود می برد.
مهمترین علت گسترش بیان در ایلام را را تخریب پوشش گیاهی ناشی از چرای بی‌رویه دام، فرسایش خاک، تعادل نداشتن دام با مرتع و جنگل و وضعیت پستی و بلندی (توپوگرافی) محیط طبیعی استان برشمرد.
نظر شما