پیکر نحیف پریشان همچنان خانه زیستمندان است/ لانه سازی پرندگان با بقایای گیاهان دریاچه

به گزارش خبرنگار مهر در شیراز، آبگیری و خشکی تالاب پریشان انگار شبیه به داستانی غم انگیز شده که هر ساله با شروع فصل سرما و باران شروع می شود و با فصل تابستان پایان می پذیرد.

داستان پریشانی دریاچه ای که هر ساله درگیر مرگ و زندگی است، روزی آبدار و روز دیگر خشک است.

انگار عادتمان شده که با آغاز فصل سرما دریاچه را آبدار ببینیم و با فصل گرما خشک شدن آن را به نظاره بنشینیم.

اما چه امیدوارند پرندگانی که بر پیکر نحیف پریشان هنوز لانه می سازند تا بگویند هنوز به احیای این بستر خشکیده امید دارند. دریاچه خشک است اما آنها پریشان را ترک نکردند.

اگرچه دستان پریشان برای پذیرایی از میهمانان خود خالی است اما بقایای گیاهانش را مانند مرهمی بر زخم پیکرش گذاشته تا ریزگردها در آسمان پراکنده نشود، تا ریزگردها در منطقه بحران درست نکنند.

پریشان خشک است اما کارشناسان اعتقاد دارند اگر دخالتهای انسانی در منطقه حذف شود هنوز می توان امید داشت که روزگاری پریشان دوباره زندگی را در خود جاری سازد.

دبیر موسسه 13 فروردین در گفتگو با خبرنگار مهر در خصوص آخرین وضعیت دریاچه ریشان گفت: پس از آبگیری حدود 400 هکتار از پریشان در فروردین ماه امسال و هجوم پرندگان و تخم گذاری این پرندگان اما اخیرا بار دیگر این دریاچه خشک شده است.

علی اکبر کاظمینی با بیان اینکه به جز محدوده چشمه بنگ و برکه کوچک اطرافش تمام دریاچه خشک است، اظهار داشت: با گرم شدن هوا و استفاده بیشتر از چاه های اطراف و همچنین بالا رفتن تبخیر، روند خشک شدن دریاچه طی چند مدت اخیر شدت گرفت.

وی ادامه داد: در این مدت با توجه به اینکه وضعیت دریاچه بهبود پیدا کرده بود بسیاری از پرندگان به ازدیاد نسلشان ادامه دادند که در این راستا آبدار بودن پریشان نیز به آنها کمک زیادی کرد.

این دوستدار محیط زیست افزود: در این میان بقایای گیاهان خشک بستر دریاچه کمک کردند که لانه پرندگان آبزی در لابه لای آنها تشکیل شود.

وی گفت: نیزارهای شمالی دریاچه که همیشه به عنوان بهترین زیستگاه پرندگان آبزی و غیرآبزی و جانوران دیگر از جمله شنگ و گراز بوده پس از آبگیری دریاچه در ماه های ابتدایی سال و نزدیکی آن به چشمه بنگ در وضعیت مطلوبی است به گونه ای که شنگ یا همان سگ آبی در منطقه دیده شده است.

دبیر موسسه 13 فروردین گفت: بخش اعظم دریاچه پریشان در سال گذشته سبز شد و اکنون نیز توسط بقایای همان گیاهان که از خانواده اسفنجیان هستند پوشیده شده و این امر کمک می کند که ریزگرد در بستر دریاچه پراکنده نشود.

وی با اشاره به آتش سوزی اخیر در جنوب چشمه بنگ بیان کرد: متاسفانه در این آتش سوزی بخش زیادی از این گیاهان از بین رفت و خاک دیگر محافظی ندارد ضمن اینکه میکروارگانیسمهای درون خاک در این بخش به همراهی زیستگاه پرندگان غیرآبی مانند دراج به شدت آسیب دیدند.

کاظمینی افزود: در حال حاضر وضعیت وضعیت پرندگان در اطراف چشمه بنگ و نی زارهای اطراف هنوز امیدوار کننده است و حتی پلکانهای پاخاکستری حدود 10 عدد به همراه چنگر و... در این منطقه وجود دارد.

وی در بخش دیگری از سخنان خود با بیان اینکه در شرق دریاچه تمام چشمه ها خشک شده اند، گفت: رشد گیاهان و درختچه های گز طی دو ماه گذشته پوشش گیاهای جالبی به وجود آورده که به شدت نیاز به مراقبت و حفاظت دارد زیرا هر لحظه ممکن است سهوا و یا عمدا این پوشش دچار آتش سوزی شود.

دبیر موسسه 13 فروردین ادامه داد: علاوه بر خشکی دریاچه پریشان آتش سوزیها می تواند فشار مضاعفی بر موجودات زنده و تنوع زیستی پریشان وارد کند به نحوی که زیستگاه کاملا ناامن شود و بخش مهمی از پرندگان مهاجر تغییر مسیر دهند و در سالهای آینده به این زیستگاه نیایند.

وی افزود: بر اساس بازدیدهای اردیبشهت ماه در منطقه آبگیری شده از ماهی های بسیار زیاد با طولهای حتی 10 سانتی متر این امید را به وجود آورد که عدم دخالت انسانها در اکوسیستم تالاب پریشان می تواند مهمترین اصل برای احیای دریاچه در سالهای آتی باشد البته این امر شامل دخالت از نوع تخریب و تجاوز به حریم تالاب است.

کاظمینی گفت: لایروبی مسیرهای سیلابهای منتهی به پریشان و باز کردن مسیرهای مسدود شده به پریشان در همین فصل تابستان باید هرچه زودتر صورت گیرد تا شرایط برای آبگیری پاییزه فراهم شود.

وی افزود: علاوه بر این حرکت عملی نه شعار برای معیشت جایگزین  روستائیان و کمک به آنها برای تغییر شغل از کشاورزی باید هر چه سریعتر از سوی مسئولان اجرا شود.