به گزارش خبرنگار اجتماعي خبرگزاري مهر افراد در تمام سنين نيازمند محبت هستند و با كمبود آن به صدمات گوناگون روحي و رواني دچار مي شوند اما اين آسيبها در افرادي كه در دوران كودكي به دلايل مختلف از محبتهاي مادر سيراب نشده اند بسيار جدي تر و تا حدي غير قابل جبران است.
يكي از راههاي اوليه مادر براي ابراز علاقه به فرزند در آغوش گرفتن اوست و لازم به يادآوري است كه اين ابراز علاقه مادران به اندازه غذا و شيري كه مادر به كودك خود مي دهد اهميت دارد.
تحقيقات نشان مي دهد كه اين عشق مادر به فرزند تا حدي است كه ثابت شده مادراني كه به علت جراحي يا مسائل جسمي ديگر دچار درد هستند با در آغوش گرفتن كودك درد كمتري احساس مي كنند. اين تاثير دو جانبه به آرام گرفتن كودك در آغوش مادر نيز كمك مي كند.
* مادر گشاينده در جهان به روي فرزند
مادرنخستين تكيه گاه براي فرزند و نخستين الگوي رفتاري و كلامي است. اگر مادري آرام بوده و با رضايت زندگي كند براي فرزندان نيز اطمينان خطر به ارمغان مي آورد. اطفال شاد و راضي از نظر جسمي نيز سالم تر از كودكان ناراضي و مضطرب هستند و مادر مي تواند با تدبير خود اين شادي و رضايت را به فرزندش هديه دهد. گاهي اوقات يك جمله آرام بخش مادر كودك مضطرب و نگران را آرام مي كند. كودكاني كه توجه كافي از مادر مي گيرند نسبت به ديگر كودكان آمادگي بيشتري براي برقراري ارتباط با سايرين دارند.
* سپر بلا در ناملايمات
از آنجا كه مادر اولين مركز دنياي انسان است نحوه برخورد او با مسائل از اهميت قابل توجهي برخوردار است. پس وقتي ديدي مثبت و رفتار آرام و سنجيده داشته باشد فرزندش را براي مواجهه با دنياي پرفراز و نشيب آماده مي سازد و بالعكس اگر مرتب از زندگي - روابط و اطرافيان گله و شكايت كند فرزندش نيز نسبت به همه چيز بدبين شده و فردي متوقع و ناراضي خواهد شد.
مادر با صبر و بردباري خود به فرندش مي آموزد كه زندگي هميشه مطابق ميل انساني نيست. چالب است كه بدانيد چنانچه شما يك جمله تربيتي را هزار بار براي آموزش به كودكتان بگوييد اما رفتارتان مطابق با آن نباشد او نخواهد پذيرفت و يا اين پذيرش مقطعي و موقت بوده و در وي نهادينه نمي شود چرا كه فرزندان از رفتار والدين به ويپه مادر الگوبرداري مي كنند نه از گفتار او.
حتما برايتان اتفاق افتاده است كه خود را در بن بست ديده باشيد و مادر با تدبير خود شما را به حل مشكل و آينده اميدوار كرده باشد و انگيزه مضاعفي براي رهايي به شما داده باشد تا جايي كه فكر كنيد مساله آنقدر ها هم حاد نبوده . در صورتي كه خودش زير بار اندوه زيادي رفته اما خم به ابرو نياورده يا در مواردي حتي فرزندان در اوج ناراحتي مادر به دليل نوع رفتار وي حتي متوجه ناراحتي او نيز نشده اند . به راستي سپر بلا بودن جز توسط مادر از كسي ساخته نيست.
* نقش تفسير مقررات
قانونمند شدن افراد در بزرگسالي تا حد زيادي وابسته به قانون مداري مادرشان مي باشد. مادر به عنوان نخستين معلم قوانيني را كه فرزند ملزم به رعايتشان است به وي آموزش مي دهد. مادر اين كار را با حوصله بسيار انجام مي دهد و با دريافت انواع عكس العمل ها از جانب فرزند و پذيرش اين واقعيت كه زمان يادگيري قوانين قابل تحميل نيست كار را ادامه مي دهد.
او فشار بيش از حد وارد نمي كند تا آهنگ رشد و پيشرفت كند نشود و يا موجب بروز اضطراب در فرزند نشود.
با ميانه روي و اعتدال در رفتارها آموزش عملي رعايت مقررات را اجرا مي كند تا فرزند نيز به تدريج به نظم و قانون و رعايت آن عادت كند.
*تشويق انگيزه پيشرفت
همه افراد نكات قوت و ضعف دارند اما تنها مادر است كه نقاط قوت فرزندش را بسيار مهم و پررنگ و نقاط ضعف او را جزيي و پيش پا افتاده مي بيند. اگر دقت كرده باشيد در مي يابيد كه كودك در هر قدم و هر كلمه و هر حركتي كه مي كند منتظر عكس العمل تاييدي مادر است و مادر نيز با اشتياق او را تشويق مي كند.
ثابت شده كه تشويق به مراتب موثرتر از تنبيه است و افرادي كه به طور مناسب و نه افراطي موجب تشويق واقع مي شوند انگيزه بيشتري براي پيشرفت و ترقي و نيل به اهداف خود دارند. پس مي توان گفت كه اكثر افراد ترقي و پيشرفت خود را مديون تشويقهاي به موقع مادرانشان هستند.
* همدلي و همفكري
سر زدن اشتباهات عمدي و سهوي از خصوصيات انسانهاست. براي ما بارها اتفاق افتاده كه بي اينكه بخواهيم كارهايي انجام داده ايم كه به صلاحمان نبوده و به عبارتي از انجام آن متاسف شده ايم. بسياري افراد معتقدند اگر از اشتباهاتشان با ديگران صحبت كنند تصوير ذهني ديگران در موردشان منفي مي شود. اما تنها كسي كه هميشه آماده شنيدن صحبتها و درددلهاي ماست و مي توانيم بدون نگراني و دغدغه از چگونگي برخورد آينده او در مورد اشتباهات و كاستي هايمان صحبت كنيم مادر است. و از آنجايي كه مادران آينده خود را در قالب آينده فرزندانشان مي بينند هميشه بهترين راه حلهاي ممكن را به ما مي دهند. همواره بي نظربوده و حتي در جاهايي كه امكان هيچ كاري وجود ندارد با ابراز همدردي به حرفهاي دل فرزندان گوش كرده تا حداقل آنها را از نظر احساسي تخليه كنند.
* ياور هميشگي
آيا تا به حال به اين موضوع انديشيده ايد كه از كودكي تا كهنسالي افراد هر وقت نياز به ياور و حامي دارند نام مادر را به زبان مي آورند و مطمئن هستند كه مادر بي پروا و آماده و با جان و دل به كمكشان مي شتابد.
البته اين حمايت در سنين گوناگون به شيوه هاي مختلفي انجام مي شود. در كودكي با گرفتن دست كودك - در سنين دبستان با همراهي در درس و تفريح و در بزرگسالي با انواع گوناگون كمكها حتي اگر اين كمك در حد همراهي فرزندان تا مسيري براي رسيدن به اهدافشان باشد.
* كلام آخر
مادر اين يار مخلص نيز مانند ديگر انسانها با افزايش سن نيازمند توجه و محبت فرزندان است . مبادا با بي مهري و قدر نشناسي دل او را به درد آوريم. اين جمله معروف را به ياد داشته باشيم كه مبادا دل مادر بشكند. كه همه هستي و حيات در هم مي شكند.
نظر شما