نخستین یادمان شهدای غواص البرز برگزار می شود/ شعری که به یاد شهید خرم جاه سروده شد

حمیدرضا عسگری مورودی در گفتگو با خبرنگار با اعلام این خبر گفت: « یادمان یادهای بی ساحل» ویژه شهدای غواص و خاصه «شهید ایرج خرم جاه» روز پنج شنبه 14 شهریورماه از ساعت 10 الی 12  در سالن اجتماعات سپاه پاسداران استان برگزار خواهد شد.

وی در شرح سرگذشت این شهید غواص افزود: شهید ایرج خرم‌جاه در سال 65 در لشگر 10 سیدالشهدا (ع) در جبهه حضور یافت و در جریان عملیات کربلای 5 در جمع نیروهای غواص به شهادت رسیدند؛ پیکر پاک ایشان در منطقه عملیاتی و به علت شباهت با رزمنده دیگری که در این زمان به اسارت درآمده بود  به همدان منتقل شد و به نام جعفر زمردیان به خاک سپرده شد.

عسگری مورودی ادامه داد: تا اینکه پس از گذشت چهار سال، زمردیان در جمع آزادگان به میهن اسلامی باز می گردد.

این مسئول شناسایی  پیکر شهید « ایرج خرم جاه» را در برنامه تلویزیونی ماه عسل نگاه ویژه ای از جانب خداوند به این شهید می داند و می افزاید: با شناسایی پیکر این شهید مزار جدید وی با تصویر و نام «شهید خرم‌جاه» در گلزار شهدای همدان نصب می شود و به جهت آنکه خانواده شهید ایرج خرم جاه در حال حاضر در شهرستان ساوجبلاغ استان البرز ساکن هستند از این رو بنا به وظیفه برگزاری یادواه ای برای این شهید را برخود واجب دانستیم.

مدیرکل امور اجتماعی و فرهنگی استانداری در تبیین نامگذاری این یادواره به نام «شهدای غواص» نیز یادآور شد: با توجه به اینکه « شهید ایرج خرم جاه» از شهدای غواص بود و تا به اکنون نیز یادواره ای به این نام در استان برگزار نشده است، برنامه ریزی جهت برگزاری این یادواره در دستور کار قرار گرفت.

کتاب ها و فیلم ها باید از زندگی نامه شهدا چاپ و ساخته شود

حمید رضا عسگری مورودی در ادامه قطعه شعری که خود در وصف « شهید ایرج خرم جاه » سروده و به رشته تحریر درآورده است؛ را  اینگونه بازخوانی کرد:

هرچه عدد بود شمردیم! اما به انتهایت نرسیدیم، قایم باشک بازی تمام شد، خبری از تو سیبستان را شکوفا کرد، ایرج!

27 سال گذشت، من میان همان کوچه، کنار خاطره رفتنت، آنقدر عددهای رنگ و رو رفته را شمرده ام که پیر شده اند!،یک، دو، سه .....نُه، دَه!،این شماره ها با همه کهولت، پا به پای من، از پله فصل ها آنقدر بالا آمده اند که حالا دست شان به ماه عسل رسیده است!

از صفرتا بی نهایت دراین مسافت بی مقدار، مساحت بودن تو بی حوصلگی می کند! بگو تو از هندسه محدود آنان فراتری، شاید در ملالت این تکرار، پایان بازی را فراموش کرده اند!

مُکدر مباش، فهم این معما از استعداد اعداد بزرگ تر است! و این معنا را فقط تو می دانی که با همه کوچک سالی ات نمره 20 گرفته ای نه آن عددهای پَست که سه هزار میلیارد بار در ثانیه مردود می شوند!

هنوز که هنوز است، ما با چشم های بسته،دل به این عددهای بی مقدار خوش کرده ایم! قایم باشک بازی تمام شد،حالا که تو آمده ای! تا در کوران غفلت  وفَوَران فراموشی کربلای پنج ضلعی بُغض و زخم را فریاد کنی!

27 سال گذشت،  دیگر رمقی نیست، نه نِی مانده نه نای !

از همان رود که دریا را با خود برد، یک بغل خاطره،با رایحه نعنا و نِی  و نَفحات یقین

از غواص های زمرّدین بی نشان بریم بیاور!

می خواهم تو را با این نیزار آتش گرفته در میان بگذارم!

کسی نمی داند تو باغ را رها نکردی گندمزار را هم! خواستی باران و اردیبهشت در خاطره ی درختان سیبستان فقط یک آرزو نباشد! از آن روز نامت تجلی یک رؤیاست! و من هنوز در شگفتم که تو ذره ذره پیدا شدی و ما کم کم گُم ! اما می دانم  این جزر و مد...

حاصل آن دریایی است که وقتی موج برداشت، ماهی به رنگ عسل کندوی کهنه خاطره ات را در مجاورت یادی غریب به معجزت عشق به بار نشاند!

دوباره چشم هایم را می بندم، چفیه ات را می بویم، بوی پیراهن یوسف می آید، اگر این اشک ها بگذارند، دوباره سربند یازهرایت را در مسیر باشد بر شاخه یاد می آموزیم!

اما هنوز در شگفتم! چگونه رود دریا را با خود برد؟!

قایم باشک بازی تمام شد

این بار چقدر ماه عسل شیرین بود، ایرج!

پیشکش به شهید ایرج خرم جاه که پس از 27 سال بی نشانی به معجزت عشق تابیدن گرفت.....