حجت الاسلام رسول جعفريان مورخ و استاد دانشگاه در گفتگو با خبرنگار دين و انديشه "مهر" در مشهد ، در خصوص نگرش اهل تسنن صدر اسلام گفت : اهل تسنن به سه خليفه اول اعتقاد داشتند ولي بر خلافت امام علي تشكيك وارد كرده و اعتقاد داشتند امام علي وحدت مسلمانان را برهم زده است .
وي اظهار داشت : در بين سالهاي 120 تا 122 هجري كلمه رافضي باب شد و اهل تسنن اين نسبت را در مورد اهل تشيع بكار مي بردند .
جعفريان در خصوص سكوت و مظلوميت علي (ع) گفت : در بين سالهاي 40 تا 132 هجري يعني بمدت 90 سال بر منبرهاي بني اميه ، امام علي (ع) لعن و نفرين مي شد واين اوج دوران مظلوميت امام علي در آن زمان بود .
وي اساسي ترين اختلاف ميان مسلمانان را پس از بحث امامت ، بحث شناخت و حدود كفر دانست و افزود : با توجه به بعد فقهي و استدلالي اختلافات زيادي در اين خصوص ميان شيعه و سني در جريان بوده است .
اين مورخ تاريخ اسلام امام علي (ع) را در رفتار سياسي ، ديني و اجتماعي شبيه ترين فرد به پيامبر دانست و گفت : در بحث خلافت امام علي (ع) بيش از هر چيز مصالح اسلام را در نظر گرفت .
وي در پايان معيار حق و باطل را هميشه در چار چوب كفر و ايمان ندانست و افزود : ممكن است يك حق نسبي بر حق ديگري بشورد ولي در اعتقادات يكي باشند .
نظر شما