لب گلی امسال با سبیل طلا به جشنواره می آید

بابک ابراهیمی با بیان این مطلب در گفتگو با مهر با بیان اینکه بدون شک کار حوزه کودک حساس و ظرافت خود را می طلبد، اظهار داشت: بنابراین کار کودک باید دارای متنی ساده و روان باشد که علاوه بر دارا بودن  جنبه آموزشی، موزیکال  و...  بتواند به راحتی با کودک ارتباط برقرار کرده و پیام های خود را انتقال دهد.

وی افزود: متاسفانه می بینیم که به تازگی ساخت برخی کارهای فرمی مد شده یعنی نمایش هایی که بدون هیچ گونه طراحی و دکور و تنها با داشتن یک سری علائم ساخته می شوند که قطعا  نمی تواند برای مخاطب این حوزه جذابیت داشته باشد.

هنرمند توانای تئاتر، سینما و رادیو همدان با بیان اینکه خوشبختانه  باتوجه به دانش و تجربه هنرمندان نمایش همدان به نظر می رسد که امسال کارهای بچه های همدان از نظر کیفی رشد داشته باشند، ابراز داشت: نباید از این غافل شویم که تراکم در این بخش نیز بسیار افزایش داشته است و می بینیم که کارهایی بسیار کم کیفیتی نیز ساخته می شود که در این گونه اجراها تماشاچی در 10 یا 15 دقیقه اول نمایش سالن را ترک می کند و این برای تئاتر کودک همدان که دارای پتانسیل و مخاطب خوبی است مضرر است.

این هنرمند 43 ساله ملایری  که از سال 1377 فعالیت های خود را بیشتر در زمینه  نمایش های رادیوئی صدا و سیمای مرکز همدان متمرکز کرده در مورد بخش رادیو نمایش که  ظاهرا از جشنواره امسال نیز حذف شده، گفت:  دلیل آن را نمی دانم ولی علی رغم استقبال خوبی که در سال 90 از این بخش شد متاسفانه دو سال است که از جدول برنامه ها حذف می شود و این در حالی است که مردم دوست دارند نمایش های رادیویی را از نزدیک ببینند و صدا هایی که شاید بارها شنیده باشند را  از ملموس تر مشاهده کنند.از اینرو در جشنواره هجدهم  که با نمایش « موش های آهن خوار » در این بخش حضور داشتم  می دیدیم که علاوه بر کار همدان برای سایر اجراهای این بخش نیز سالن مملو از تماشاگر می شد.

این نویسنده و کارگردان متن های نمایشی رادیو همدان افزود: این نمایش ها از نظر متن هیچ تفاوتی با نمایش های رادیویی نداشته و در اصل مخاطب  پشت صحنه اجرای آن را در سالن می بیند یعنی اجرایی با بازیگر، میکروفون و بدون طراحی و دکور و... و همین برای تماشاچی جذابیت دارد.

ابراهیمی ضمن بیان دشوار بودن کار در رادیو نسبت به تئاتر صحنه ای می گوید: در رادیو شما فقط یک میکروفون در اختیار دارید و تمام حس، حال، حرکت و... را از طریق صدا به شنونده القا می کنید در حالی که در تئاتر تماشاچی بیان، حرکت، دکور و صحنه و... را به صورت مجزا مشاهده کرده و ارتباط می گیرد با اینحال طبق تجربه سال ها حضور خود روی سن، جلو دوربین یا پشت میکروفون متوجه شدم که یک بازیگر خوب تئاتر نمی تواند در زمینه بازیگری نمایش های رادیویی هم حتماً موفق باشد.

لازم به ذکر است  ابراهیمی فعالیت هنری خود را  در سال 1369 با بازیگری نمایش« سند» به کارگردانی مهدی اکبری  شروع کرد و بعدها اولین کار کارگردانی خود را با نمایش « شیاد» به نویسندگی تیمور کلهر به روی صحنه برده و در این مدت  نویسندگی نمایش های متعددی را نیز  بر عهده داشته و در سال 1390  موفق به کسب دیپلم افتخار برترین بازیگر صدا  ( رادیو) در مراکز استان ها شده است با اینحال  بهترین کار خود  را نمایش صحنه ای «شیاد »  می داند  زیرا  اعتقاد دارد با اینکه کار به اصطلاح جشنواره ای بوده ولی استقبال بسیار خوبی از آن شده  و توانسته جوایزی چون بهترین کارگردانی ، بازیگری  و... را از آن خود کند.