به گزارش خبرنگار مهر، این مجسمه‌ها که دید عمیقی نسبت به سرگذشت و اخلاق انسان در طول سده‌های گذشته و نیز اتفاقات جنگ جهانی دوم دارند، توسط احد حسینی به صورت شگفت انگیز ساخته شده است.
احد حسینی، در 28 سالگی به کشور ایتالیا سفر کرد و پس از بازگشت به ایران به مدت 5 سال در زیرزمین خانه اش به خلق این آثار پرداخت که همه را به موزه آذربایجان اهدا کرد.
گپ و گفت با بازدید کنندگان مجسمه های موزه آذربایجان حاکی از این است که این مجسمه ها طرفداران زیادی دارند و می توان گفت جایگاه خود را در بین علاقه مندان به مجسمه در داخل استان پیدا کرده اند و نیاز دارد بیشتر از این ظرفیت های کم نظیر آنها را به گردشگران داخلی از دیگر استان ها نشان داد.
ساختن مجسمه عشق می خواهد/ فقر باعث شد به این رشته روی بیاورم
سازنده ی این مجسمه ها در گفتگویی با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه بیشتر از استعداد در مجسمه سازی عشق لازم است، گفت: هنر تشکیل شده از اجزاء که من به خاطر علاقه ای که به مجسمه سازی داشتم، با اینکه دفعات زیادی شکست خوردم ولی باز توانستم به این رشته روی بیاورم و این آثار را خلق کنم.
احد حسینی در خصوص زندگی شخصی و دوران کودکی خود نیز گفت: در 23 مرداد 1323 در کویِ کوزه گر خانه تبریز متولد شدم و پدرم سرپرست اتحادیه‌ی گرمابه داران شهر بود.
وی با اشاره به اینکه در مدرسه فقط نقاشی را خوب بلد بودم، افزود: در سال 1342 در دبیرستان فردوسی یک مسابقه‌ی نقاشی میان دانش‌آموزان دبیرستان برگزار شد و در آن مسابقه نفر اول شدم، ولی باز احساس می کردم که به نقاشی زیاد علاقه ای ندارم.
این هنرمند با بیان اینکه در خرداد 1345 دیپلم گرفت، ادامه داد: بعد از اتمام خدمت سربازی در 28 سالگی ترجیح دادم به ایتالیا سفر کنم.
وی با تاکید بر اینکه همه مجسمه های خود را با مطالعه علمی و درک درست ساخته است، گفت: با مرور نظریات دانشمندانی چون هگل، بندتو کروچه، تولستوی و باو مکارتن اندیشه ای جدید در ذهنم بوجود آمد و خواستم تا مجسمه هایی که می سازم با زبان بی زبانی همه چیز را فریاد بزند و مدافعی باشد بر حق ضایع شده ی مظلومان دنیا.
حسینی با اشاره به اینکه هر شکل، هر حجم، هر حرکت و هر صدایی که ریتم و وزن آن در هماهنگی باشد، هنر است، ادامه داد: به عنوان نمونه، رقص دارای حرکاتی تکراری است؛ اگر اجزاء حرکت‌ها با همدیگر هارمونی داشته باشند، هنر پدید می‌آید، در هنرهای حجمی مانند مجسمه‌سازی هم چنین است و اگر میان اجزاء تشکیل دهنده‌یِ مجسمه و رنگ آن هارمونی باشد، کار یک اثر هنری می‌شود.
وی با اشاره به اینکه فقر باعث شد به این رشته روی بیاورم گفت: ابتدای کارم را با درست کردن نیم تنه انیشتین شروع کردم و سپس دیدم که واقعا هم علاقه دارم و هم استعداد این کار در درونم خدادادی است.
این مجسمه ساز با بیان اینکه در خدمت سربازی بیوگرافی های دانشمندان را مطالعه کرده است، ادامه داد: اولین استادی که مرا به این رشته دعوت کرد، استاد تناولی بود که در دانشگاه تهران تدریس می کرد که به من پیشنهاد سفر خارج از کشور را داد.
حسینی با اشاره به اینکه تحصیل در ایتالیا تجربیات زیادی برای وی به دنبال داشت، ادامه داد: در ابتدا وقتی در مسابقات شرکت می کردم ، آثارم موجب تمسخر ایتالیایی ها قرار می گرفت ولی طولی نکشید که با پشتکار و حساسیت توانستم من جزء برندگان مسابقات باشم.
جوانان پشتکار را فراموش نکنند/ مجسمه زندگی را در خواب دیدم
حسینی همچنین توصیه ای به جوانان علاقه مند به مجسمه سازی کرد و گفت: خراب شدن مجسمه در اول کار نباید باعث آزردگی شود، کسی موفق است که پشتکار داشته باشد و باید جوانان پشتکار را فراموش نکنند.
وی در خصوص مجموعه ای که به موزه آذربایجان هدیه کرده است نیز گفت: مطالعاتی که در فلسفه داشتم و طرحی از مشکلات زندگی در وجودم ریشه دوانده بود، تصمیم گرفتم تا ظلم هایی که بر مظلومان شده است را به تصویر بکشم.
حسینی با بیان اینکه 35 سال پیش در خواب مجموعه مجسمه های زندگی را قبل از طراحی دیده بود، افزود: احساس می کنم که خدا می خواست موضوعی را که برای درست کردن مجسمه ها می خواهم، عدالت باشد، که چنین هم شد.
وی در خصوص جایزه های خود از جشنواره های مختلف هم گفت: جایزه‌ی اول برای مجسمه‌ی شارل استراد، جایزه‌یِ شهر موغانژیش برای مجسمه‌یِ سینماتوگراف، برنده‌یِ کنکور برگزار شده در انستیتوی آرتس دکوراتیو برای کشور هلند که همگی لطف خدا بود.
حسینی در خصوص آثار هنری خود نیز گفت: علاوه بر این آثار در موزه آذربایجان، مجسمه‌یِ خاقانی در پارک خاقانی، مجسمه‌یِ 5/3 متری صائب تبریزی در پارک صائب تبریزی، قونقا در میدان قونقاباشی، مجسمه‌یِ ستارخان و باقرخان در موزه‌یِ مشروطیت، مجسمه‌یِ شهید فهمیده در میدان رشدیه، مجسمه‌یِ شهید چمران در شهرک فجر تبریز، مجسمه شهید صفاشور در سه راهی اهر، مجسمه‌یِ استاد شهریار در میدان هتل مرمر، مجسمه عروج در دانشگاه تبریز و چندین مجسمه ی دیگر.
وی با تاکید بر اینکه باید به جوانانی که در رشته مجسمه سازی تحصیل می کنند، بیشتر بها داد، گفت: ما برای آینده باید استاد مجسمه سازی تربیت کنیم.
حسینی با اشاره به اینکه باید در شهرها مجسمه های حوادث گذشته و نیز گذشتگان ساخته و نصب شود، گفت: با این کار می شود به جوانان نشان داد که چه اتفاقاتی افتاده تا کشورمان به اینجا رسیده است.
مجسمه ها بیشتر از دیگر اشیاء موزه آذربایجان بازدید کننده دارند
مدیر کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آذربایجان شرقی نیز در خصوص مجسمه های حسینی گفت: مجسمه ها بیشتر از دیگر اشیاء موزه بازدید کننده دارند و گاهی اوقات انگیزه دیدن مجسمه ها باعث می شود تا گردشگران به موزه بیایند و از دیگر اشیاء قدیمی موزه هم بازدید کنند.
تراب محمدی با تقدیر از کار حرفه ای و با ظرافت احد حسینی در ساخت و اهدای آنها به موزه گفت: مجسمه ها طوری ساخته شده که انگار طبیعی و زنده به نظر می رسند و با زبان بی زبانی فریاد مظلومان را در جنگ جهانی سر می دهند.
وی همچنین این مکان را جزء ظرفیت های گردشگری استان نام برد و گفت: در آینده ای نزدیک بنا داریم تا جلسه ای تشکیل دهیم و از هنرمندان و فعالان گردشگری تبریز و آذربایجان شرقی تجلیل کنیم و همچنین مشکلات برحق آنها را هم بشنویم.
-----------------------------------------------------
گزارش از:علی اشرفی
عکس از :مینا نوعی
نظر شما