قتل دختر دایی به خاطر توهم یک خواب

به گزارش خبرنگار مهر، 31 اردیبهشت سال 90 ماموران پلیس آگاهی در جریان درگیری مرگباری در پیشوا قرار گرفتند.

در  ادامه تیمی از ماموران درم حل درگیری حاضر شده و با پیکر غرق در خون زن جوانی به نام اکرم و دو دخترش به نام های عادله و فائزه روبرو شدند.  سه عضو این خانواده بلافاصله به بیمارستان انتقال یافتند که فائزه به علت شدت جراحات جان خود را از دست داد. با مرگ فائزه پرونده در اختیار کارآگاهان مبارزه با جرایم جنایی پلیس آگاهی قرار گرفت.

ماموران در جریان بررسی های خود متوجه شدند عامل این جنایت مرد جوانی به نام "علیرضا" است که بدون هیچ انگیزه قبلی دست به این جنایت زده است.  همان روز علیرضا دستگیر و در باز جویی ها به ارتکاب این قتل اعتراف کرد.

او درباره انگیزه اش گفت: شب قبل از جنایت در خواب دیدم همسرم را طلاق دادم و مادر زنم مدعی بود که زن دایی ام به نام اکرم باعث جدایی من و همسرم شده است. صبح که از خواب بیدار شدم تصمیم به انتقام از اکرم گرفتم به همین خاطر راهی خانه اکرم در پیشوا شده و در ابتدا به زن دایی ام گفتم تصادف  کرده ام. او تکه پارچه ای برای بستن زخم هایم آورد که در این لحظه با چاقو او را مجروح کردم. دختران اکرم که متوجه درگیری شده بودند شروع به سر و صدا کردند که آنها را نیز با چاقو زدم. من قصد کشتن کسی را نداشتم و فقط می خواستم از به واقعیت پیوستن خوابم  جلوگیری کنم.

در  ادامه متهم برای بررسی وضعیت روانی اش به پزشکی قانونی منتقل شد که پزشکان پس از معاینات تخصصی اعلام کردند متهم به اختلال شخصیتی و بدبینی مبتلا بوده اما این اختلال در حد جنون نمی باشد.

با تکمیل تحقیقات مرد جنایتکار 25 مرداد سال گذشته در شعبه 113 دادگاه کیفری محاکمه و به قصاص و یک سال زندان محکوم شد.

با اعتراض علیرضا به حکم مجازاتش پرونده برای رسیدگی به شعبه هفتم دیوان عالی کشور فرستاده شد که قضات دیوان عالی کشور حکم مجازات او را تایید کردند.