قانون اساسنامه کمیسیون دامپزشکی سازمان همکاری های اقتصادی(اکو) ابلاغ شد

بر اساس ماده واحده این قانون، اساسنامه کمیسیون دامپزشکی سازمان همکاری های اقتصادی (اکو) تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می شود. تصویب اساسنامه، تا زمانی که دولت جمهوری اسلامی ایران به عضویت سازمان جهانی تجارت در نیامده است، به منزله تقبل الزامات مختلف سند نهایی که مظهر سازمان مزبوراست (موضوع مقدمه اساسنامه) نخواهد بود.

همچنین، دولت موظف است نسبت به هر نوع استاندارد، راهنما یا توصیه ای که نسبت به آن نظر مخالف نداشته باشد، ظرف مهلت مقرر اقدام لازم را اتخاذ کند.

بر این اساس، رعایت اصول هفتاد و هفتم (77)، هشتادم (80) و یکصدو سی و نهم (139) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به ترتیب در مورد اصلاحات اساسنامه (موضوع ماده 16)، (بند ب ماده 12) و ماده (19) الزامی است.

بر اساس اساسنامه، این کمیسیون همکاری بین اعضای خود را از طریق مدیریت مناسب، با هدف حصول اطمینان از تقویت فعالیت ها و ظرفیت های بهداشت دام و افزایش بهره وری دام اهلی و تجارت دامهای سالم و فرآورده های دامی ایمن بر اساس استانداردهای بین المللی سازمان جهانی بهداشت دام ترغیب خواهد کرد.

بر این اساس، عضویت در کمیسیون برای کشورهای عضو اکو آزاد است. سازمان های بین المللی و منطقه ای نظیر سازمان خواروبار و کشاورزی ملل متحد، سازمان جهانی بهداشت دام، سازمان جهانی بهداشت، سازمان تجارت جهانی، اتحادیه اروپا و برنامه کنترل بیماری های مشترک انسان و دام در منطق مدیترانه می توانند به عنوان ناظر به عضویت کمیسیون در آیند.

همچنین، چنانچه در نتیجه انصراف از عضویت ها، تعداد اعضاء به کمتر از پنج عضو برسد، این اساسنامه خود به خود فسخ خواهد شد.

بر این اساس، هر گونه اختلاف ناشی از تفسیر یا کاربرد این اساسنامه در صورتی که توسط کمیسیون حل و فصل نشود، به فرآیند مصالحه یا سایر سازوکارهای حل و فصل مسالمت آمیز متخذه توسط کمیسیون ارجاع خواهد شد.

در خصوص نگرانی های مربوط به تجارت، روند میانجیگری سازمان جهانی بهداشت دام یا کارگروه اقدامات بهداشتی و بهداشت گیاهی (اس. پی اس) سازمان جهانی تجارت یا روند حل و فصل اختلاف سازمان جهانی تجارت باید مورد استفاده قرار گیرد.

این قانون طی نامه مورخ 25/8/1392 مجلس شورای اسلامی واصل و 10/9/1392 از سوی رئیس جمهور برای اجرا ابلاغ شده است.