خبرگزاری مهر ـ گروه فرهنگ و ادب: دو هفته پیش احمد علمشاهی و علی آقاغفار به عنوان سردبیران جدید خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) و هفته نامه کتاب هفته معرفی شدند. آقاغفار متولد سال 36 در تهران و فارغالتحصیل رشته علوم سیاسی است. سردبیری ارشد مناطق شرق و جنوب کشور و همچنین معاون تولید نشریات همشهری محله بوده است. او سردبیری نشریههای نهال انقلاب و آشنا را نیز در سالهای دور در کارنامه دارد. آقاغفار مدتی نیز به عنوان دبیر سرویس فرهنگی روزنامه ایران فعالیت کرده است.
علی آقاغفار از نویسندگان حوزه ادبیات کودک و نوجوان هم هست و عناوینی چون «سر و شبهای سرخ»، «بلور غرور»، «در آغوش امواج» و «قاب آبی» را در این حوزه در کارنامه کاری خود دارد.
این فعال مطبوعاتی در گفتگویی که با خبرنگار مهر داشت، با توجه به انتصابش به سمت سردبیری هفتهنامه کتاب هفته به سوالات مهر پاسخ گفت. متن این گفتگو در ادامه میآید:
مهر: بعد از تغییراتی که در نشریه کتاب هفته رخ داد، برخی مسائل از جمله این که «مسئولان اصلی کتاب هفته، این موسسه را رها کردهاند و به مسائل محتوایی توجه زیادی نداشتند و یک سری مشکلات مالی وجود داشته است» مطرح میشد. به نظر شما آیا چنین مسائلی در دوران کاری جدید این نشریه هم، وجود خواهد داشت و اساسا آیا میتوان امیدوار بود که کتاب هفته به دوران خوب گذشته بازگردد یا خیر؟
آقاغفار: اگر کتاب هفته بخواهد به دوران خوب گذشته برگردد، نیازمند همکاری خوب و سازنده همه دوستان از جمله دوستان رسانهای است که میتوانند اشتباهات ما را گوشزد کنند. نکته دیگر این که در 11 ماه گذشته، بعضی از مسائلی که گفتید، ظاهرا صحت داشتهاند؛ به غیر از بحث مالی. یعنی در پرداختها، تغییری ایجاد نشده است اما این که این مجموعه، شبیه ارکستری مینواخته که رهبر نداشته، تقریبا واقعیت دارد. یعنی خبرنگاران و دستاندکاران تولید مطالب هفتهنامه، مسائل را به میل خود انتخاب و پیگیری کرده و به دفتر نشریه میسپردند و برنامهریزی مشخصی برای تولید برخی برنامهها و مطالب وجود نداشته است. به همین دلیل هم توازنی بین قالب مطالب نمیدید. به این معنی که شما ممکن بود در یک شماره از نشریه، تعداد زیادی گفتگو ببینید. یا تعداد زیادی نقد وجود داشت ولی خبری از یادداشت و گزارش نبود و یا به خبرها بیتوجهی میشد چون میخواستند سرعت آمادهسازی را بالا ببرند و صفحهبندی هم که روز چهارشنبه انجام میشد، بنابراین خبرهای نشریه مغفول میماند.
نکته دیگری که درباره دوره قبلی کتاب هفته گفته میشد این بود که قبل از صفحهبندی و چاپ، مطالب باید به نظر آقای اللهیاری مدیر اداره کتاب میرسید. در حالی که آقای انصاری، سردبیر خبرگزاری کتاب، سردبیر کتاب هفته هم بود. آیا این موضوع صحت دارد؟
در بحث تائید مقام بالاتر، این مرحله در بخش پایان بوده نه آغاز. یعنی وقتی مطالب کاملا آماده میشده و به صورت فایل PDF برای ارسال به چاپخانه آماده میشده، برای آقای اللهیاری ارسال میشده است و ایشان هم دخل و تصرفی در این فایلها نمیکرد بلکه بیشتر از این منظر به آنها نگاه میکرد که بیشتر به چه کتابها و چه ناشرانی پرداخته شده بوده است. و این رویه هم بیشتر به خواست خانه کتاب بوده است نه خواست آقای اللهیاری. به نظر میآید چون رهبر ارکستر مذکور، این ارکستر را چندان رهبری نمیکرده، دوستان خانه کتاب، نگران بودهاند که ناشران و آثاری در نشریه منعکس شوند که فعالیتهایشان با مسائل کلان نظام همخوانی نداشته باشد. به این خاطر خواسته بودند آقای اللهیاری این مساله را قبول کند و یک نگاه پایانی به مطالب داشته باشد. معنی نظارتی که آقای اللهیاری داشته، به معنای ممیزی نبوده بلکه به این مفهوم بوده که در نگاه آخر، اصطلاحا نکتهای از دست بچهها در نرفته باشد.
در مورد برنامههایی که برای بهبود وضعیت کتاب هفته دارید، بفرمائید؟
البته همانطور که میدانید به هر حال نیازمند یک زمان مناسب هستم که دوباره روی کار مسلط شوم که به کمک دوستان تا حدودی این موضوع انجام شده است. از شنبه گذشته، دوستانی را که با آنها کار میکردم دوباره دعوت به کار کردهام و قصد داریم با همان تیم سابق، کتاب هفته را به جایگاهی که مناسب آن است، برسانیم.
آیا زمینههای جدیدی در این نشریه باز میشود؟
از برنامههایی که در ذهن دارم، یکی پرداختن به حوزه استانهاست. به نظرم این نشریه در حال حاضر، زیاد تهرانی است و بیشتر مسائلش متمرکز بر تهران است. در عین حال سعی خواهیم کرد که بررسیهای فعالیتهای استانیمان هم به کل مربوط به کارهای دولتی نباشد. یعنی به نوعی، از منظر فعالیتهای بومی و فرهنگ استانی مسائل مربوط به کتاب را پوشش بدهیم و با نویسندگان و شاعران استانی در ارتباط باشیم. به هر حال ما پل واسطی بین اهالی کتاب و مسئولان هستیم و باید بتوانیم مشکلاتشان را منعکس کنیم.
کتاب هفته در دورههای پیشین به ویژه دوره معاونت آقایان دری و اسماعیلی، بیشتر تربیون معاونت فرهنگی ارشاد بود. این موضوع را میشد به وضوح در تیترهای صفحه اول این نشریه شاهد بود. شما برای اصلاح این رویه هم برنامهای دارید؟
در شمارهای که منتشر شد و شمارهای که چاپ خواهد شد، خواهید دید که این نگاه دیگر حاکم نیست. معاونت فرهنگی دستاندر کار و مسئول بحث کتاب در کشور است. ما نمیتوانیم یعنی لازم است که نسبت به اخبار آن بیتفاوت باشیم. منتهی نوع پرداختن به آن متفاوت است. دو معاون سابقی که نام بردید به این موضوع که تیتر یک باشند، تمایل داشتند. حتی یکی از این دوستان به ما در خبرگزاری ایبنا میگفت یک خبرنگار از شما باید بیاید در معاونت فرهنگی بنشیند و هرکجا که من میروم، با من بیاید و خبر تهیه کند. یعنی این نگاه وجود داشت که فکر میکردند خبرگزاری، روابط عمومی آنهاست. یعنی این توقع وجود داشت که اگر معاون فرهنگی وزیر ارشاد از یک شیرخوارگاه بازدید میکرد ما باید خبرش را کار میکردیم، در حالی که ما نباید چنین کاری میکردیم. ما باید اخبار مربوط به کتاب و آن دسته از اخباری که به نفع کتاب و کتابخوانی در کشور بود، کار میکردیم اما در دو دوره معاونتی که نام بردید، به دلیل دخالتهای غیرکارشناسانه و افراطی دو معاون یادشده بود که نه به کتاب هفته که به خبرگزاری ایبنا هم آسیبهایی وارد شد.
من نه به این دلیل که الان آقای صالحی در این مسند نشسته این را میگویم. ما جلسهای با ایشان داشتیم که درباره کتاب هفته هم نبود. در این جلسه و دیگر دیدارها چنین روحیه و اصراری از آقای صالحی ندیدیم که بخواهد روی جلد نشریه بیاید و مطرح شود. حتی شنیدم که چند ماه قبل از آمدن من، ایشان به این موضوع اعتراض کرده است که مگر کتاب هفته نشریه من است که عکس من را روی جلدش کار کردهاید. ما هم انشاالله این رویه را پیش میگیریم که مخاطبان نشریه کتاب هفته، بیشتر کتابخوانان باشند نه این که نقش روابط عمومی یک نهاد را بازی کنیم.
نظر شما