«زندگی مشترک آقای محمودی و بانو» بدون ممیزی اکران خواهد شد

به گزارش خبرنگار مهر، اولین نشست خبری سی و دومین جشنواره بین المللی فیلم فجر با فیلم «زندگی مشترک آقای محمودی و بانو» با حضور روح الله حجازی کارگردان، مهدی داوری تهیه‌کننده، ترانه علیدوستی، هنگامه قاضیانی، پیمان قاسم‌خانی، ترلان پروانه بازیگران، هومن بهمنش فیلمبردار، وحید مقدسی صدابردار، سپیده عبدالوهاب تدوینگر و علی طالب‌آبادی نویسنده فیلمنامه برگزار شد.

روح الله حجازی کارگردان «زندگی مشترک آقای محمودی و بانو» گفت: سال گذشته در هنگام نمایش «زندگی خصوصی آقا و خانم میم» استقبال مخاطبان خوب بود به حدی که تعدادی از تماشاگران روی زمین نشسته بودند. وقتی که وارد سالن شدم فکر می کردم همان استقبال از فیلم شود، اما تعداد تماشاگران به میزان سال قبل نبود. جویا که شدم گفتند بر خلاف سال گذشته کارت‌های حضور در جشنواره مدیریت شده و در تعداد مناسب چاپ شده است. این خبر خوبی است و خوشحالم که همه به راحتی فیلم را دیده باشند.

وی با اشاره به اینکه این فیلم به دلیل حضور در فستیوال‌های بین المللی لفظ خارج از مسابقه برای آن قید شده است، توضیح داد: گویا امسال تفاوت‌های زیادی این جشنواره نسبت به جشنواره های قبلی دارد. «زندگی مشترک آقای محمودی و بانو» آنطور که برای من توضیح داده اند از سوی هیات انتخاب برای حضور در جشنواره انتخاب شده است، اما در بخش خارج از مسابقه حضور دارد. علاوه بر آن این فیلم در بخش مسابقه بین الملل نیز نمایش داده می شود. برنامه نمایش فیلم ها را که دیدم متوجه شدم زندگی مشترک آقای محمودی و بانو تنها فیلمی است که در سه بخش از این جشنواره حضور داشته و بیشترین اکران را به خود اختصاص داده است.

حجازی درباره لوکیشن های فیلم گفت: داستان اقتضا می کرد که فیلم در یک لوکیشن ثابت باشد. لوکیشن در این فیلم خود یک کاراکتر است. اگر لازم بود حتما از لوکیشن های خارجی استفاده می کردیم ولی همه چیز در طراحی و ساخت این لوکیشن تعریف شده و می خواستیم در فیلم به تمام اتفاقاتی که در یک زندگی رخ می دهد نزدیک شویم.

داوری تهیه‌کننده این فیلم در پاسخ به این پرسش که چرا طی یکسال گذشته این فیلم اکران عمومی نشده است، بیان کرد: معتقد بودم که این فیلم نیاز روز جامعه ما است. گذر از سنت به مدرنیته لوازمی را نیاز دارد که اگر به آن توجه نشود و برای آن راهکار تعیین نشود، جامعه دچار فاجعه خواهد شد. به همین دلیل برای بهتر دیده شدن این فیلم سینمایی آن را نگه داشتیم تا در جشنواره بخوبی دیده شود. هر چند در هنگام دریافت پروانه نمایش برخی از دوستان ایراداتی به این فیلم گرفته بودند، اما فیلم بدون هیچ ممیزی پروانه نمایش دریافت کرد.

حجازی در ادامه صحبت های داوری گفت: امروز حال همه ما خوب است. شب گذشته در مراسم افتتاحیه حال من بهتر شد به همین دلیل به گذشته فکر نمی کنم چیزی هایی که طی چند روز اخیر شنیده ام، حال بد یکسال گذشته من را خوب کرد.

وی در پاسخ به اینکه سینمای او شبیه سینمای اصغر فرهادی است، توضیح داد: این که من شبیه فرهادی فیلم می سازم یا نه را منتقدان باید بگویند. من برای اصغر فرهادی و تاثیر او در سینمای اجتماعی احترام بسیاری قائلم اما من فیلم خود را می سازم. اگر بخواهیم اینگونه فکر کنیم قبل از فرهادی، رخشان بنی اعتماد و داریوش مهرجویی نیز فیلم احتماعی می ساختند. اصغر فرهادی در سینمای ایران تاثیر بسیار داشته و توانسته سینمای اجتماعی ایران را در دنیا مطرح کند اما هر فیلمساز فیلم خود را می سازد.

هنگامه قاضیانی در ادامه این نشست گفت: بازی های خوبی که در این فیلم دیدید مدیون خیلی چیزها بود. بازیگران و عوامل فیلم روابط خوبی را کنار هم داشتند به گونه ای که دوست نداشتیم بعد از پایان فیلمبرداری از هم جدا شویم. همه ما شبیه یک خانواده بودیم و این رابطه از جلسات دورخوانی شروع شد. مدیریت روح الله حجازی و یکدست برخورد کردن او با بازیگران و عوامل فیلم این احساس را به ما داد که ما با هم برابریم و ما این حس را گرفتیم و به هم منتقل کردیم. فضا به گونه ای بود که فیلم برای ما تبدیل به یک زندگی شد و بعد آن را بازی کردیم. البته حضور داوری به عنوان تهیه کننده نیز بسیار تاثیرگذار بود او شرایط مناسبی را برای ما فراهم کرد تا بتوانیم بهترین بازی های خود را داشته باشیم.

ترانه علیدوستی در ادامه توضیح داد: خوشحالم که بالاخره بعد از گذشت یکسال و سه ماه این فیلم را دور هم می بینیم. این فیلم در فضای خوبی ساخته شد و رابطه دوستانه بازیگران در فیلم به خوبی نمایان است. وجود چنین فضای گرمی بی شک باعث می شود که مخاطبان نیز از این فیلم سینمایی استقبال کنند. زمانیکه این نقش به من پیشنهاد شد حس کردم که آن را خیلی دوست دارم. می‌خواستم ببینم که چقدر در بازی در این نقش موفق خواهم شد، آیا مردم قانع می شوند که شخصیتی مانند ساناز با تمام مشکلاتی که دارد، تحمل کرده و آن را بپذیرند و یا همچنان از صفت هایی مثل خانمان برانداز که باید آن را از فرهنگ لغت خود پاک کنیم برای این شخصیت استفاده می کنند؟

پیمان قاسم خانی نیز بیان کرد: خوشحالم که این فیلم را می بینم. حضور من در این فیلم در ابتدا به دلیل حضور بازیگران آن بود بعد از آن هم که با کارگردان آشنا شدم از نظر من تمامی عوامل زندگی مشترک آقای محمودی و بانو کارشان را بلد بودند و من کاراکتر رامین را پسندیدم.

ترلان پروانه ادامه داد: ما برای این فیلم خیلی زحمت کشیدیم. کم پیش می آید که همه گروه کارهای خود را به جا انجام دهد و به فکر کار خوب باشند. خوشحالم که در  کنار همه عوامل این فیلم حضور داشتم نباید فراموش کنیم که کار خوب محصول یک کار گروهی خوب است. سینمای امروز ما تولید فیلم هایی مثل زندگی مشترک آقای محمودی و بانو را نیازمند است.

حجازی در پاسخ به این سوال که چرا حمید فرخ نژاد در این نشست حضور ندارد، بیان کرد: من و فرخ نژاد تا دیروز بعد از ظهر با هم بودیم. او درگیر فیلمبرداری یک فیلم سینمایی است اما به من قول داده بود که حتما برای تماشای فیلم و حضور در نشست خواهد آمد، اما گویا نتوانسته با گروه فیلمبرداری فیلم فعلی هماهنگ کند. خوشحالم که همه عوامل فیلم اینجا حضور دارند.

علی طالب آبادی فیلمنامه نویس در ادامه نشست گفت: امروز در سالن حس خوبی داشتم و خستگی من از بین رفت. رابطه همکاری من و حجازی، همکاری سینمایی به طور مشخص نیست. ما می‌نشینیم و ساعت ها با هم صحبت می کنیم و امکان دارد از میان حرفهایمان چیزهایی درآید که آن را به صورت تله فیلم یا فیلم سینمایی بسازیم. بعد از «زندگی خصوصی آقا و خانم میم» حرف هایی مانند اصالت رفتاری و فاصله بین سنت و مدرنیسم باقی مانده بود که باید آن را در فیلم دیگری می زدیم. ما در «زندگی مشترک آقای محمودی و بانو» از جامعه امروزمان صحبت کردیم. فیلم قبلی آینه را مستقیم گرفته بودیم، اما اینبار کمی زاویه را تغییر دادیم.

ترانه علیدوستی در رابطه با شخصیت ساناز گفت: آنچه که مدنظر ما برای ساناز بود این بود که بیشتر از آن که ساناز را بر سر دوراهی انتخاب بین دو مرد نشان دهیم دغدغه های بزرگتری مانند اینکه چگونه می خواهد زندگی کند، نشان دهیم. نشان دادن این دوگانگی ها برای ما مهمتر از این بود که ساناز قرار است چه کسی را انتخاب کند.

پیمان قاسم خانی در ادامه صحبت های ترانه علیدوستی گفت: زن های خانمان برانداز همیشه از این حرف ها می زنند.

هومن بهمنش فیلمبردار «زندگی مشترک آقای محمودی و بانو» در پاسخ به این پرسش که ایده های فیلمبرداری از کجا آمده است، گفت: هیچوقت سر هیچ صحنه ای به یادم نمی ماند که ایده فیلمبرداری از چه کسی است، از من یا کارگردان. ما بچه های فنی سینما هرگز دیده نمی شویم. فیلمبرداران، صدابرداران، صداگذاران تدوین گران و موسیقی سازان یک فیلم سینمایی همیشه برای مخاطبان ناشناس هستند نمی دانم این ناشناس بودن نتیجه موفق بودن یک فیلمبردار است یا کم اهمیت دادن مخاطبان نسبت به عوامل فنی یک تیم. متاسفانه در برخی از فیلم ها این عوامل کنار گذاشته می شوند و تنها بازیگر، کارگردان و فیلمنامه نویس مطرح می شوند. ما کار خود را می کنیم و همین مساله برای ما کافی است. در واقع ما بازیکنان زمین خاکی هستیم که خیلی خودجوش به زمین چمن می آییم و بعد از گل زدن در جام جهانی می پرسند که اینها از کجا آمده اند.

سپیده عبدالوهاب تدوینگر فیلم ادامه داد: قصه را خیلی دوست داشتم و خیلی رابطه احساسی با آن برقرار کردم این سینما جزو سینمای مورد علاقه من است یکی از ویژگی های تدوین این کار وجود نماهای نزدیک نزدیک، خورد و ریز است که البته مقتضی فیلم بود و در روند فیلم نیز بسیار تاثیرگذار است.

حجازی بیان کرد: ساخت اینگونه فیلم ها خیلی سخت است. دوستان آنقدر کار می کنند که خوب دیده شوند تمامی عوامل این فیلم سینمایی بسیار خوب کار کردند تا حتی جزئیات نیز دیده شود. عبدالوهاب قبلا به من گفته بود که تدوین این فیلم سینمایی یکی از سخت ترین کارهای او در سینما بوده است.

وحید مقدسی صدابردار گفت: زمانیکه فیلمنامه را می خواندم مادرم گفت که چرا اینقدر روی این فیلم حساسیت داری. گفتم حجازی مانند یک معلم است که امتحان می گیرد این مساله برای من مهم بود که کارگردان از همان زمان پیش‌تولید از من خواست که در جلسات حضور داشته باشم. صدابرداری این فیلم ترکیبی بین من و قاسمی بود و باتوجه به شرایط محیطی توانستیم خوب کار کنیم.

حجازی گفت: یکی از ایرادهایی که در این فیلم گرفته شد این بود که چرا همه شخصیت ها در بن‌بست هستند و در پایان فیلم هیچ جوابی به سوال ها داده نمی شود. چنین ماجراهایی در جامعه که ما زندگی می کنیم آنقدر پیچیده است که هیچ کس تا به امروز نتوانسته برای آن پاسخی پیدا کند ما به عنوان سینماگر تنها توانستیم خیلی کم به این مساله بپردازیم.

وی در پاسخ به این سوال که آیا این فیلم جزو سه گانه های او خواهد بود، گفت: در ابتدا تصمیمی به ساخت سه گانه نداشتم و ندارم. آقای محمودی و بانو از دل آقا و خانم میم درآمد و شاید فیلم های بعدی من هم به اقتضای حرف هایی که برای گفتن دارم، همینطور باشد.

حجازی بیان کرد: اینکه هر فیلمسازی دغدغه های خود را می سازد، اینگونه نیست همه ما معضلات جامعه را می بینیم و آن را به تصویر می کشیم، معضلاتی که شاید برای ما نیز اتفاق افتاده باشد.

داوری تهیه کننده این فیلم گفت: زندگی مشترک آقای محمودی و بانو یکی از معضلاتی است که باید به آن توجه کنیم و به آن بها دهیم. ما در جامعه خود شاهد حوادثی هستیم که اگر به موقع به آن توجه نشود، مشکلات بسیاری بوجود می آید. به عنوان مثال در این فیلم دختربچه ای را می بینیم که نماینده بچه های دهه 70 است. این نوجوانان بین بزرگ شدن در یک خانواده سنتی و جاذبه مدرنیته سردرگم می مانند.

هنگامه قاضیانی در توضیح شخصیت محدثه گفت: زمانیکه فیلمنامه را خواندم 12 روز بعد از مطالعه فیلمنامه و عقد قرارداد تصمیم گرفتم که قرارداد بازی در این فیلم را فسق کنم چون سوال‌های بسیاری از شخصیت محدثه برای من مطرح بود و می خواستم این زن را تحلیل کنم. طی جلسه ای که با حجازی گذاشتم زاویه های مختلفی از این شخصیت برای من باز شد و به این نتیجه رسیدم که شرع و عرف را من نباید پاسخگو باشم، هر چند که دوست داشتم بیشتر از شرع و عرف بدانم تنها توانستم انسان زندگی کنم.

وی بیان کرد: در این فیلم اشاره مستقیم به مذهب نمی شود. در این فیلم رابطه خاله و خواهرزاده‌ای را نشان می دهد که از دو نسل متفاوت هستند. محدثه زنی است که در چارچوبی که برای او قرار داده اند زندگی کرده است و در همان چارچوبی که مادرش برایش تعریف کرده بود این زن فضای بیرون را تجربه نکرده است فضای خانه‌هایشان هم نشاندهنده همین مساله است. در «زندگی مشترک آقای محمودی و بانو» مساله اخلاقیات بسیار مورد توجه قرار گرفته است، به همین دلیل من این فیلم را دوست دارم.