"سید عبیدالله" آرام گرفته در دل کوههای سربه فلک کشیده اورامانات

به گزارش خبرنگار مهر، منطقه "اورامانات" کرمانشاه از زیبایی های طبیعی و چشم نواز بسیاری برخوردار است.

وجود جنگلها، کوهها و رودهای جاری، چهره ای بهشتی به این منطقه بخشیده است که این زیبایی ها، سالیانه به مقصد بسیاری از دوستداران طبیعت و مسافران از اقصی نقاط کشور به اورامانات تبدیل می شود.

به جز زیبایی های طبیعی، چند مکان مذهبی در این منطقه، چهره ای دیگر به اورامانات بخشیده است، که آرامگاه "کوسه هجیج"، که در روستایی به همین نام، یعنی "هجیج" واقع شده است، از جمله امکان مذهبی در اورامانات محسوب می شود.

روستای "هجیج" از توابع بخش "نوسود" شهرستان "پاوه" است. "هجیج" در دره ای عمیق، زیبا و پر از درخت قرار گرفته است.

"هجیج" از روستاهای پرجاذبه استان کرمانشاه است که در 20 کیلومتری شهرستان پاوه واقع شده است.

این روستا به علت معماری خاص در کشور شهره عام و خاص است. "هجیج" جزو روستاهای پلکانی با کوههای سنگی است که وجود رودخانه های پرپیچ و خم همانند رودخانه "سیروان"، چهره ای بکر و دل انگیز به این روستا بخشیده است.

مردم این روستا به علت کمبود زمین، پشت بام منزل دیگری را بعنوان حیاط خود در نظر گرفته اند که البته این حیاط خود نقش زمین بازی و تفریح بچه ها و والدین نیز ایفا می کند.

خودکفایی نشانه بارز شخصیت اهالی این روستاست. مردم "هجیج" تقریبا تمام نیازهای خود را در روستا تهیه و تولید می کنند به گونه ای که امروز "هجیج" به مرکز گیوه بافی مردمان کردنشین منطقه مبدل شده است که این نشان از سخت کوشی و آینده نگری مردم این روستا دارد.

در نزدیکی "هجیج"، چشمه خروشانی وجود دارد که آب آن به رودخانه سیروان می‌ریزد، این چشمه که به مانند آبشاری از دل کوه بیرون می‌آید، به "چشمه بل" مشهور است.

میزان آب این چشمه به حدی بالاست که در هیچ یک از فصول سال، آب آن کم نمی شود. آب "چشمه بل" امروز به عنوان یکی از آب هاي معدنی معروف در دنیا شناخته شده است.

زبان مردم این روستا، کردی و لهجه "هورامی" است و دین آنها نیز اسلام و مردمانش اهل سنت هستند.

موسیقی مورد علاقه مردم هجیج نوای سوزناک "شمشال" است. این ساز یکی از انواع سازهای بادی است و شباهت بسیاری با نی دارد و معمولا با آوازهای حزن آلوده نواخته می شود.

زمین های حاصلخیز به ویژه در اطراف رودخانه سیروان، باعث رونق دامداری در این روستا شده است. پرورش انواع طیور نیز در این روستا رواج دارد.

سید عبیدالله یا کوسه هجیج

همانطوری که گفته شد، امامزاده "سیدعبیدالله" یا همان "کوسه هجیج" از مهمترین امکان مذهبی در منطقه اورامانات است.

براساس شواهد تاریخی، "سیدعبیدالله" فرزند امام موسی کاظم (ع) بوده که بعدها در نظر مردم روستای هجیج به "کوسه هجیج" مشهور می شود و همچنین در اصطلاح محلی به ایشان "پیر" یا "امامزاده" نیز گویند.

همچنین در اسناد آمده است که "سیدعبیدالله" محاسن نداشته و به همین مناسبت او را "کوسه" گفته اند.

و نیز در کتاب "بحارلانساب" که درباره نوادگان و اولاد حضرت محمد(ص) تالیف شده است، آمده که "سید عبیدالله" در سال 172 هجری قمری در زمان خلافت هارون الرشید عباسی از مادری رومی در بغداد به دنیا می آید، که بعد به خاطر انتساب به مادرش به وی سلطان سیدعبیدالله نیز گفته می شد.

پس از فوت امام موسی کاظم (ع)؛ پدر بزرگوارش در زندان هارون فرزندان امام موسی(ع)، "سید عبیدالله" توسط فروانروایان عباسی به مناطق دور افتاده تبعید می شود.

از سویی دیگر "سید اسماعیل" دیگر فرزند این امام همام به منطقه اورامان در کردستان مهاجرت می کند و مقبره اش در پایین دست روستای "اسپریز" در حدود 15 کیلومتری روستای هجیج واقع شده است.

"سید عبیدالله" در سن 20 سالگی پس از یادگیری علوم اسلامی، تصمیم می گیرد به دنبال برادر بزرگش "سید اسماعیل" به اورامان بیاید.

پس از پیمودن مسافت زیاد بالاخره به اورامان کنونی می رسد. وی مدتی در روستاهای "شرکان"، "نودشه" و "نوین" اقامت می کند و سرانجام به روستای "هجیج" مسافرت می کند.

"سیدعبیدالله" در آنجا ماندگار می شوند. قبل از ورود به این روستا اطلاع پیدا می کند که برادرش "سیداسماعیل" فوت کرده و در روستای "اسپریز" مدفون شده است و فرزندانش به عراق بازگشته اند. با اقامت "سیدعبیدالله" در هجیج، عده ای برای آموختن علوم اسلامی و دینی بر گرد او جمع می شوند. "سیدعبیدالله" یا همان "کوسه هجیج" سرانجام در سال 210 هجری قمری در این روستا دار فانی را وداع می گوید.

امروز آرامگاه این سید بزرگوار به زیارتگاهی برای عاشقان دین اسلامی در سراسر ایران و حتی دیگر کشورهای دنیا مبدل شده است.