حکایت زخم چشم بادامی ها بر پیکره صنایع دستی/ چراغی که به خانه هنرمندان روا نیست

به گزارش خبرنگار مهر، اکنون ورودی نامیمون چشم بادامی ها به بازار صنایع دستی خراسان رضوی عرصه را بر هنرمندان و چیره دستان داخلی تنگ کرده و در اغلب فروشگاه ها آثار نامرغوب چینی که چنگی هم به دل نمی زند خودنمایی می کند.

چشم بادامی ها به دلیل ضعف نظارتی؛ تجارت پرسودی به راه انداخته اند و انگار قرار نیست هیچ گاه دست از سر بازار خراسانی ها بردارند، آنان همواره با کپی برداری از محصولات خاص به ویژه صنعت دست راه را برای ماندگاری اجناس خود یافته اند طوری که ذائقه خود را با مردم همرنگ ساخته و به مصرف کننده القاء می کنند که با خرید اجناس آنان ضرری به جیبشان وارد نمی شود؛ حال آنکه این گونه نیست.

چراغی که به خانه هنرمندان روا نیست

یکی از تولید کنندگان و عرضه کنندگان صنایع دستی به خبرنگار مهر می گوید: محصولاتی که تولید کننده خراسانی درست می کنند با آنچه که چینی ها و پاکستانی ها تولید می کنند بسیار متفاوت است اما سالهاست که به دلیل عملکرد ضعیف مسئولان امر؛ چراغی به خانه هنرمندان روا نیست.  

حسام بیگ می افزاید: هنرمندان صنایع دستی علیرغم اینکه زحمات فراوانی می کشند با مشکلات بسیاری روبرو هستند طوری که یکی از عمده ترین مشکلات این صنعت عدم آشنایی مردم با فرهنگ استفاده از صنایع دستی است و در این راستا با ترویج فرهنگ استفاده از صنایع دستی باید این استان را به جایی برسانیم تا هیچ کس به دنبال مشابه اجناس چینی نرود.

کوچ هنرمندان صنایع دستی

وی بیان می کند:  در تاریخ هنرمندان خراسانی، آثاری بدیع و ماندگاری را از خود به یادگار گذاشته‌اند و این آثار علاوه بر مصرف داخلی به شهرهای همجوار صادر و در حقیقت مبادله کالا به کالا صورت می گرفت اما امروز با دست درازی چینی ها و در سایه عدم حمایت مسئولان هنری و فرهنگی، بسیاری از افراد صنعت دست را کنار گذاشته و به تهران و شهرهای بزرگ دیگر کوچ کرده اند.

یکی دیگر از هنرمندان صنایع دستی به مهر می گوید: هنرهای اصیل و بومی روزگاری نقش هر دیواری بود اما امروز  محصولات وارداتی بی هویت چینی موجب شده تا صنعت آبا و اجدادی اهالی خراسان از آنان گرفته شود و فرصتی برای عرض اندام هنرمندان این سرزمین نباشد.

فرزانه زینالیان فرد بیان می کند: امروزه اغلب مردم گرایشی به خرید صنایع دستی ندارند و اگر هم بخواهند کالایی هنری خریداری کنند ترجیح می دهند اجناس بی کیفیت چینی را با قیمتی نازل خریداری نمایند و این امر ضربه ای بزرگ بر پیکره صنعت دست است.

وی تاکید می کند: در حال حاضر گذاشتن پسوند سنت گرایی بر روی صنایع اصیل دستی در حالی اتفاق می افتد که صنعت دست تنها صنعتی است که می توان در دل کارگاه های کوچک یا بزرگ و از درون خانه های محقر تا کارخانه های عظیم خلق کرد و سپس این آثار گرانبها را به بازارهای جهانی صادر کرد.

وی ضعف فرهنگی را یکی از دلایل بی توجهی به این صنعت می داند و می گوید: بی توجهی متولیان فرهنگی در دیدگاه مردم نسبت به کالاهای تزئینی تاثیرگذار بوده طوری که امروزه به دلیل همین بی توجهی ها کالاهای چینی به راحتی در بازارهای این استان به فروش می رسد و کسی نیست که از ما تولید کننده حمایت کند.

وی معتقد است؛ مسئولان مدام از شرایط بد اقتصادی و کاهش وابستگی به نفت سخن می گویند اما در میدان عمل حاضر نیستند از هیچ تولید کننده ای حمایت کنند و در نهایت هم دل خود را به همان فروش نفت دلگرم می سازند.

یک هنرمند سفالگر نیز به خبرنگار مهر می گوید: صنایع دستی فارغ ازهر دیدگاه هنری و فرهنگی دارای جایگاهی والا و ارزشمند در حوزه اقتصاد است و بی تردید اگر هدف متولیان فرهنگی شناساندن صنایع دستی به بازارهای جهانی است باید فکری برای بیمه و حمایت از این هنرمندان کرد و بازار را از اجناس چینی تهی کرد.

کیوان خسروانی بیان می کند: صنایع دستی هم در حوزه اقتصاد و اشتغال زایی یک مزیت محسوب می شود و برای رشد و گسترش این صنایع که ارزش افزوده بالایی دارد و ارز آور است باید تدبیری از سوی مسئولان صورت گیرد.

یک کارشناس صنایع دستی به خبرنگار مهر می گوید: بیش از 70 درصد تولید کنندگان صنایع دستی این استان را بانوان تشکیل می دهند و در حقیقت زنان باذوق و هنرمندی بیشترین سهم را در تولید آثار صنایع دستی دارند اما این بانوان نیز در شرایط فعلی برای فعالیت در این عرصه دلگرمی ندارند.

دست و بال چشم بادامی ها برای ورود به اصالت و ریشه ما باز گذاشته شد

صادق محبی می افزاید: طی سالهای اخیر با توجه به وضعت نابسمان اقتصادی، ورود کالاهای ارزان قیمت، فرصتی برای مشتریان محسوب می شد اما باید در نظر داشت که این فرصت موجب تهدید شغلی هنرمندان این استان شد و حتی دست و بال چشم بادامی ها را برای ورود به اصالت و ریشه ما باز گذاشت طوری که امروزه سراغ جانماز و مهر را هم باید از تولیدات چینی گرفت.

وی ابراز می کند: صنایع دستی یکی از نشانه ها و نمادهای اهویت و اصالت و تمدن ماست و هنرمندان اهل ذوق و هنر با چیره دستی در این عرصه فعالیت می کنند و حال آنکه چینی ها با ناجوانمردی و در سایه فراموشی مسئولان؛ تمام بازارها را در سیطره خود در آورده اند و مهلتی به تولیدکنندگان داخلی نمی دهند.

نقش تاثیرگذار مردم در توسعه کار و بار چینی ها

این کارشناس صنایع دستی نقش مردم را در توسعه کار و بار چینی ها در کشور به ویژه این استان مهم ارزیابی کرده و بیان می کند: مردم یکی از مقصران توسعه کار و بار چینی ها هستند زیرا آنان با خرید کالاهای چینی و با اطلاع از این امر در حقیقت دست هنرمندان صنایع دستی را در حنا می گذارند و به آنان ظلم روا می دارند.

وی ادامه دهد: هرج و مرج در بازار صنایع دستی یکی از نشانه های بی هویت شدن و از بین رفتن نمادهای اصیل خراسانی ها است و با این روند دیر یا زود دیگر خبری از فعالان این عرصه نیست و آنگاه باید چشم مان به تولیدات بیگانه دوخته شود.  

وی یادآور می شود: صنایع دستی یکی از راه های ایجاد اشتغال، کاهش وابستگی به نفت و معرفی هنرهای اصیل ایرانی و اسلامی است اما با این وجود کوچکترین اعتنایی به این صنعت نمی شود.

محبی تاکید می کند: این صنعت اگر سودآور نبود چشم بادامی ها آن را در سیطره خود در نمی آورند بنابراین باید از این فرصتها به منظور اشتغالزایی جوانان، رونق هنرهای بومی و پرورش استعدادهای هنری استان حداکثر بهره برداری را داشت.

جمع آوری صنایع دستی چینی از بازارهای استان

مدیر کل میراث فرهنگی خراسان رضوی نیز در رابطه با جولان صنایع دستی چینی در بازارهای این استان به خبرنگار مهر می گوید: میراث فرهنگی با جدیت تمام نسبت به جمع آوری صنایع دستی چینی از بازارهای استان اقدام می کند.

رجب علی لباف خانیکی تصریح می کند: ما هم معتقدیم که باید جلوی ورود اجناس چینی به این استان گرفته شود اما باید در نظر داشت که وزارت صنعت، معدن و تجارت و گمرک نیز در ورود این کالاها به بازار مقصرند و باید با دقت عمل بیشتری کار کنند.

وی با تاکید بر اینکه هروقت ماهی را از آب بگیریم تازه است، می افزاید: متولیان فرهنگی نیز باید با تبلیغ درست صنایع دستی و فرهنگ سازی اصولی، ضررهای وارده را جبران کرده و به حمایت هنرمندان صنایع دستی بپردازند.

هنرمندان صنایع دستی سرمایه کافی برای رقابت با اجناس خارجی ندارند

رئیس هیئت مدیره اتحادیه بازرگانی تعاونی‌های صنایع دستی خراسان رضوی نیز در گفتگو با مهر از فعالیت شش هزار و 800 استاد کار صنایع دستی در این استان خبر می دهد و می گوید: هنرمندان صنایع دستی این استان نیازمند حمایت هستند و در این راستا باید کالاهای بی کیفیت چینی از سطح بازار جمع آوری شود.

عبدالوهاب اصغرزاده بیان می کند: این صنعت به دلیل ارزش افزوده بالا و ارزبری کم می تواند نقش بسزایی در اشتغال جوانان ایفا کند لذا می توان از طریق این صنعت فرهنگ و تاریخ کشور را به جهانیان معرفی کرد و مانع دست درازی چینی ها در بازار صنعت دست شد.

وی تاکید می کند: امروز هنرمندان صنایع دستی سرمایه کافی برای رقابت با اجناس خارجی ندارند و باید با در اختیار گذاشتن تسهیلات لازم زمینه فعالیت بیشتر را به آنان داد.

وی ابراز می کند: در حال حاضر خراسان رضوی یکی از استان های مهم و تاثیرگذار در عرصه صنایع دستی است و باید با میدان دادن به جوانان مستعد این استان زمینه پیشرفت و درآمدزایی را فراهم ساخت.

.............................

گزارش: مرضیه صاحبی