دیگر به کسی نمی‌گویم عکاسم/ شهامت حضور عکاسان در خیابان را گرفته‌اند

فرهود حقی از عکاسان پیشکسوت که مدتی است نامی از او در فعالیت‌های هنری و خبرها دیده نمی‌شود درباره فعالیت‌های این روزهایش در حوزه عکاسی به خبرنگار مهر گفت: متاسفانه در حال حاضر در حوزه عکاسی فعالیتی ندارم و ترجیح می دهم از طریق دیگری امرار معاش کنم. معتقدم اصل عکاسی، عکاسی در حوزه مستند و اجتماعی است و بقیه شاخه ها بعد از فراگیری این بخش رشد و نمو پیدا می کنند اما متاسفانه این روزها دیگر خبری از عکاسی مستند و اجتماعی در کشور ما نیست.

وی ادامه داد: انگار نسل جوان ما که بسیار هم علاقمند به عکاسی به نظر می رسند از بدو تولد با دوربین به دنیا آمده‌اند و همگی هم علاقمند هستند که وارد عکاسی مدلینگ شوند. این اتفاق به این دلیل رخ داده چون شهامت عکاسی کردن در خیابان ها را از بچه های ما گرفته اند. خود من که یک عکاس حرفه ای محسوب می شوم جرات ندارم در کوچه و خیابان به عکاسی بپردازم به همین دلیل جوانان ما بدون اینکه عکاسی اجتماعی را فرابگیرند ناگهان سر از حوزه‌های دیگر عکاسی در می آورند.

این عکاس با گلایه از به وجود آمدن چنین شرایطی ادامه داد: ما با این رویه ثبت اتفاقات دوره ای از تاریخ اجتماعی کشورمان را از دست می دهیم؛ دوره ای که در همه کشورهای دنیا در حال ثبت شدن است. ما حتی جرات نگاه کردن به یکدیگر را هم نداریم با این وضعیت هرکس از من سوال می کند که مشغول چه کاری هستی می گویم که از جماعت بی‌کارانم و حتی کمتر جایی عنوان می‌کنم که عکاسم. آنقدر پروژه‌های مستند عکاسی در ذهنم است که کار کردن روی همه آنها 30 سال زمان می‌خواهد اما امکانش فراهم نمی‌شود.

حقی متذکر شد: بسیار دردمند هستم و حتی احساس می‌کنم عنوان کسوتم که به آن علاقه زیادی داشتم مورد بی‌احترامی قرار گرفته و دیگر از نظر من لوث شده است. بسیاری از جوانانی که وارد حرفه عکاسی شده اند با استعدادند و محق هستند که یک عکاس واقعی باشند نه اینکه مجبور باشند تنها در مکان های دربسته و آتلیه عکاسی کنند. البته این وضعیت برای عده ای تبدیل به کاسبی شده و از این طریق فلاش های بی کیفیت و دیگر لوازم جانبی عکاسی را که معمولا چینی هستند به بقیه می فروشند.

وی با تاکید بر اینکه دیگر از طریق عکاسی امرار معاش نمی‌کند، ادامه داد: بزرگترین افسوس زندگی ام این است که چرا به جای عکاس شدن نرفتم موسیقی یاد بگیرم. چون صدای موسیقی حتی از زیر سقف و پشت درهای بسته هم شنیده می شود اما عکاسی را نمی توان محدود کرد.

حقی در پایان صحبتهایش یادآور شد: بسیاری از حرفه ها در گذر زمان دچار تغییرات زیادی شده اند. در کشور جوانان ما ترجیح می دهند در استودیوها و در خفا عکاسی مدلینگ انجام دهند و بیشتر به این امر گرایش پیدا کرده اند. عکاسان بسیار حرفه ای و توانمندی را می شناسم که بهترین جایی که می توانند برای عکاسی انتخاب کنند بیابان است. متاسفانه عوارض این کارها را در سالیان بعد شاهد خواهیم بود زمانی که دیگر حرفه عکاسی معنا و مفهوم خودش را از دست داده است.