انتظار چهار ساله روستائیان "مجدر" برای ساخت یک پل/ زندگی در همسایگی محرومیت

به گزارش خبرنگار مهر، بیش از هزار و 800 روستا در استان اردبیل ساماندهی شده که با وجود تاکید مسئولان به محرومیت زدایی تعداد قابل توجهی از روستاها حتی در برخورداری از زیرساخت های اولیه از جمله آب و راه در مضیقه اند.

محرومیتی که روستای "مجدر" نماد آن است و این روزها حتی دهیاری روستا اذعان دارد که از پیگیری مکرر برای تامین اعتبار و عمران روستا خسته شده و آمد و رفت هایش بی نتیجه مانده و مجدر با 330 نفر جمعیت تنها با 400 هزار تومان در ماه اداره می شود.

این در حالی است که این روستا با وجود برخورداری از دهیاری، ساختمانی برای دهیاری خود ندارد و اگر پیگیری از سوی دهیار صورت می گیرد بدون برخورداری از حداقل امکانات است.

انتظار برای قول مساعد فرماندار

ساخت پل، بهسازی راه های ارتباطی، احداث ساختمان دهیاری و حمایت از کشاورزان این منطقه درخواست های مکرر اهالی این روستا است. درخواستی که چندی پیش طرح آن با قول مساعد فرماندار کوثر جهت حمایت مالی روستاها همراه شد.

علیرضا علیپور از اختصاص 150 ميليون ریال به 10 دهياری روستاهای شهرستان كوثر از جمله زرج آباد، قزلو، مجدر، سنگ آباد، فيروز آباد، زاويه كرد، چالگرود، هواشانق، كرندق، گنجگاه در سه ماهه اول سال جاری خبر داد.

وی افزود: اميد می رود با اختصاص اعتبارات مذكور دهياران در بحث مديريتی روستا و شناسايی مشكلات و موانع روستایی گامی بلند بردارند.

با وجود اینکه سهم 15 میلیون ریالی هر روستا رنگ توسعه ندارد، برای تخصیص آن در روزهای پایانی وعده فرماندار به شماره افتاده و اهالی روستای مجدر چشم به راه اعتباری هستند که این روزها بارها رسانه ای می شود اما در نهایت نشانی روستا را گم می کند.

حمایت یخ زده از سرمازدگی

علاوه بر این مجدر تجربه سرمازدگی در ماه های آغازین سال را در حالی در آستین دارد که بسیاری از مسئولان استان از بی توجهی دهیاران و روستانشینان به امر تولید گلایه مندند.

به گفته ساکنان این روستا نه تنها حمایت مالی از سرمازدگی اخیر رخ نداده، بلکه حتی بازدید مسئولان از روستاها به چند مورد محدود ماند.

محدودیتی که به نظر می رسد با تاکیدات مسئولان استانی مبنی بر حمایت از روستاهای حادثه دیده همخوانی ندارد و به یکی از گلایه مندی های روستانشینان تبدیل شده است.

مهاجرت ناخواسته نتیجه بی توجهی

برآیند بی توجهی به مطالبات روستاییان موجب شده است در سال های اخیر مهاجرت از روستا به شهر به یکی از دغدغه های جدی مدیران تبدیل شود.

تا جایی که کاهش تولید در روستا و توسعه ناهمگون شهرها به ویژه رشد حاشیه نشینی در کنار هم معضلات اجتماعی، اقتصادی و حتی امنیتی را به دنبال داشته است.

استاندار اردبیل معتقد است نبود درآمد روستایی را به شهر می کشاند و در عین حال نماینده مردم اردبیل در مجلس شورای اسلامی تاکید دارد که بسیاری از برنامه های توسعه روستاها از جمله توسعه کالبدی خروجی نداشته است.

ثروت آفرینی روستا متولی ندارد

منصور حقیقت پور تصریح کرد: عدم توسعه یافتگی موجب شده روستا به عنوان یک مرکز تولید به محل سکونتگاه و به ویژه سکونتگاه سالمندان تبدیل شود.

وی افزود:  افزایش مهاجرت جوانان از روستا موجب شده عمران و آبادانی روستا رونق نداشته و بسیاری از روستاها رقم قابل توجهی از سکنه خود را از دست بدهد.

به گفته نماینده مردم اردبیل در مجلس در این میان حتی توسعه عمرانی روستاها نیز نتواسنته روستایی را در محل سکونت خود نگاه دارد.

وی دلیل این مهم را نبود نگاه سیستمی در توسعه روستاها عنوان کرد و افزود: در روستایی که درآمد زایی وجود ندارد توسعه عمرانی نمی تواند از مهاجرت نیروی جوان ممانعت کند.

حقیقت پور یکی از مهمترین معضلات روستاها را عدم درآمد زایی مناسب برای جمعیت ساکن آن دنست و با بیان اینکه امروز اقتصاد روستا ثروت آفرین نیست، اضافه کرد: علاوه بر این ثروت آفرینی در روستاها متولی مشخصی نیز ندارد.

مسئولان استانی راهکارهای اجرا شده پیشین را فاقد خروجی مطلوب می دانند و امروز نیز با واگذاری امور به خود روستاییان از ارائه اعتبار ابراز شرمندگی می کنند.

لزوم تبیین نقش دستگاه ها در محرومیت زدایی

تا جایی که استاندار اردبیل بارها با اعلام محدود بودن اعتبارات عمرانی استان از شهروندان اردبیلی خواسته است برای بهبود اقتصاد استان به فکر جذب سرمایه گذار و شیوه های جدید ثروت آفرینی باشند.

این در حالی است که دهیاری که حتی ساختمانی برای شور با روستاییان ندارد در جلب شیوه های جدید ثروت آفرینی حتی برخوردار از اطلاعات پایه ای نیست و عملا در رفع دغدغه های کوچک به حال خود رها می شود.

به عقیده کارشناسان انتظار برای جذب سرمایه گذار زمانی که مفهوم آن حتی برای برخی مدیران کل مرکز نشین استان ناملموس است در کوتاه مدت نمی تواند به پاسخ معقولی دست یابد.

امروز روستاهای اردبیل با محرومیت ناشی از کمبود اعتبار از یک سو و علاوه بر این با دامنه حوادث طبیعی متعدد از جمله سرمازدگی، سیل، خشکسالی و آفت مزارع از سوی دیگر مواجه معقولی ندارند.

اهالی روستای مجدر در همسایگی محرومیت زندگی می کنند  و تنها یک سوال بی پاسخ درذهنشان حک شده است. نقش مسئولان در ترمیم زخم محرومیت آن ها چیست؟

.................................

گزارش: ونوس بهنود