دانشگاه جامع علمی و کاربردی بدنبال ایجاد فرصت برای اشتغال است

به گزارش خبرنگار مهر، عباس قاسمی زاد عصر یکشنبه در جمع استادان و دانشجویان افزود:  کارآمدی نیروی انسانی متخصص، ماهر و با انگیزه بدون شک نقش مهمی در توسعه اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی جامعه ایفا می کند.

وی اظهارداشت: به همین دلیل قرن حاضر را قرن دانایی محوری و دانش بنیانی نام نهاده اند از اینرو آموزش به ویژه آموزش های علمی و کاربردی در راستای تربیت نیروی انسانی متخصص بسیار حائز اهمیت است.

رئیس دانشگاه جامع علمی و کاربردی گیلان گفت: این دانشگاه با هدف توسعه آموزش های مهارتی در کشور ایجاد شده است.

وی تصریح کرد: ماهیت آموزش های علمی و کاربردی ایجاد مهارت و فناوری است و بر اساس این ماهیت و اهدافی که دانشگاه علمی و کابردی به عنوان بزرگترین نهاد آموزش مهارتی در کشور دنبال می کند.

قاسمی زاد گفت: آموزش های کشور را می توان در دو بخش نظری ( دانش پایه ) و مهارتی تقسیم کرد. با استناد اصل 138 قانون اساسی جمهوری اسلامی و در اجرای ماده 21 برنامه پنجم توسعه و براساس ماده (3 ) آئین نامه آموزش های مهارتی عنوان شده است " متقاضیان آموزش مهارتی و فناوری پس از طی کردن مراحل نظری و دانش پایه بخش مهارتی دوره خود را می توانند در محیط کار واقعی  زیر نظر متخصصان و مدیران بخش، کار فرار گیرند".

وی افزود:  دانشگاه علمی و کاربردی شرایطی را مهیا می کند که 40 درصد آموزش ها بصورت نظری و 60 درصد آموزش ها بصورت عملی و در محیط کار واقعی انجام شود.

رئیس دانشگاه جامع علمی و کاربردی گیلان اظهارداشت: با این هدف دوره های آموزشی کار بینی و کارورزی در مراکز آموزشی این دانشگاه تبیین شده است. این دوره ها خاص دانشگاه علمی و کاربردی است.

وی اذعان داشت: برای اجرای این دوره ها همانند دیگر دانشگاه ها دوره های ترمی و همینطور تک پودمان های تخصصی دارد که بسیار حائز اهمیت است.

قاسمی زاد بیان داشت: در دانشگاه جامع علمی و کاربردی دوره های غیر حضوری مثل آموزش مدیریت خانواده پذیرش غیر متمرکز و شاغلان خاص نیز برگزار می شود.

وی افزود: اجرای دوره ها در دانشگاه جامع علمی و کاربردی در چهار گروه آموزشی از قبیل صنعت، کشاورزی، حوزه مدیریت و خدمات اجتماعی حوزه فرهنگ و هنر انجام می شود. این دوره ها از مقطع کاردانی آغاز و تا مقطع دکتری می تواند ادامه داشته باشد.

رئیس دانشگاه جامع علمی و کاربردی گیلان یادآورشد: هر یک از این گروه ها به زیر حوزه هایی نیز تقسیم می شوند به عنوان مثال صنعت ( نفت، معدن، انرژی، صنایع غذایی، فناوری پزشکی، ارتباطات و فناوری اطلاعات و ... )، کشاورزی ( شیلات و آبزیان، منابع طبیعی، دامپروری، دامپزشکی، زراعت، باغبانی و ...)، حوزه مدیرت و خدمات اجتماعی ( ورزش، اقتصاد، مدیریت و تجارت، گردشگری، نظامی و امنیتی، ...) و حوزه فرهنگ و هنر ( امور فرهنگی، رسانه، صنایع دستی ، هنرهای تجسمی، سینما، موسیقی، تئاتر و ...).